hayatımın hikayesi

mutlu günler

Ben elif tek kardeşim kerpiçten olan evimizin iki göz odası var.Annem evde koyunları besler babam ise tarlada çalışır .Ben bu yıl 5.sınıfa geçmiş bulunmaktayım.Bizim maddi durumumuz iyi değil .Oysa bütün arkadaşlarımın maddi bir sıkıntıları olmadığı için benimle alay geçip beni aptal yerine koyuyorlar ben bu duruma üzülüp saatlerce odamda ağlayıp neden bana böyle yapıyorlar diye düşünüyorum .Babam ve annem beni sakinleştirmek için paramız olduğunu söylüyorlar.ben de ağlamayı bırakıyorum .Soğuk kış günlerinde annem örgü örüp babam da ben kitap okurken beni dinler.Bazen hikayelerde kötü şeyler olur babam da onlara deyinir.Ben bu duruma çok gülerim .Annem benim için bir melek.Babam da öyle .İkisini de çok seviyorum.Bazen annem ve babamla kırlara çıkar sonra da oralarda piknik yaparız.çok severim ben piknik yapmayı hatta bazen de kendi kendime çıkarım orada benim bir fidanım var.onu her gün sularım .en sonunda onun büyüdüğünü görmek beni mutlu eder.(Arkadaşlar ilk bölüm kısa denemek amaçlı yazılmıştır .eğer okuyucular severse okuyucu 10u geçerse devamı yazılacaktır iyi günler.)