Lot
Ik keek in zijn ogen, wat waren ze toch mooi... oke lot, niet overdrijven, maar concentreren. Mason deelde een paar klappen uit, niet dat ze mij iets deden, en zocht dekking, want nu was het mijn beurt. Ik hield me niet in, waarom ook? Hij was mijn beste vriend, dus hij moest het maar verdragen, ookal wist ik dat hij dat wel deed... Anderen sloeg hij véél harder. Terwijl ik zo stond te dromen, gooide hij me op de grond. "Zeg, waar zit je met je gedachten?? je hebt me amper geraakt, mietje" Mase boog zich grijnzend over me heen en trok me omhoog. "Hmm.... ik denk bij Lucas, of bij Erik...." zei ik grinnikend. De deur zwaaide open en Carter verscheen in de deuropening- niet voor lang trouwens; Luna en Lisa kwamen binnen gerend en duwden me omver. Fijn. Nu lag ik wéér op de grond. "Ook een goede morgen" zei ik geïrriteerd. Lisa keek op, en zag mase staan. ze werd opslag rood en keek lun aan. "zewg... psssst...." fluisterde lis en lun keek omhoog. "Zeg, tomatenkoppen, ga eens van me af!!!!"Zei ik plagend. ze stonden aarzelend op. "beetje hulp graag..." Mase trok me weer omhoog. Lis en Lun waren net standbeelden. ik kende hun al heel lang. ik was met die 2 gekken opgegroeit- wat niet al te prettig is voor een normale vampier. maarjah, ik was dan ook niet normaal- en ze waren al die tijd al verliefd geweest op Mase. Hij was als een god voor hen, een held. "jullie kunnen nu wel weer ademen hoor..." merkte mase droog op. Dit was gewoon hilarisch, hij wist niet wat voor werking hij op de meiden had. Hij was een echte meidenmagneet, maar hij lette er nooit op. Met zijn donkerblonde haar en sproeten was hij best schattig eigenlijk. Heeeel schattig... Maar dat liet ik niet merken. Mijn gevoelens zaten achter slot en grendel. Wat alles betrof. Pijn, jaloezie, liefde, ... Ik kon het niet gebruiken met mijn opleiding. Een huurmoordenaar wordt je niet zomaar weetje...
Mase
De deur vloog open en lis en lun stormden naar binnen. die arme carter werd omver geblazen. Ik grinnikte en keek naar Lot, die inmiddels op de grond lach. typisch. lisa keek op en ze verstarde. ik keek naar lot, ze keek grijnzend naar me op toen lisa en luna weer recht stonden. "een beetje hulp graag..." ik stak een hand uit en trok haar omhoog. Toen ik weer naar lis en lun keek, merkte ik dat ze niet egt meer ademden, niet dat dat noodzakelijk is voor ons vampiers,,, "jullie kunnen nu wel weer ademen hoor..." ze keke verschrikt op en haalden vlug adem. Wat was dat tog met die meiden?? Ik keek hulpzoekend naar Lot, maar die staarde me alleenmaar grijnzend aan.... Oke, ik werd bang. "Oke... omdat lot niet bij zinnen is, wat komen jullie hier doen???" ik porde lot plagend in haar zij. "ik, uhmm,,, we,, kwamen om tegen lot te zeggen dat Sensei jullie verwacht." stotterde Luna. "Huwh,, hoezo dan??" lot werd weer wakker. "Luc heeft hulp nodig, hij zit nogal in de problemen." Lucas was een vriend zowel van mij, als van lot, lis en lun. dus we pakten onze spullen bijeen(vooral messen) en liepen de deur uit.
Uuhmmm jah.. sorry voor het mini stukje maar dis mijn eerste verhaaltje hier... >< sow, plz comment als je het leuk vind, vote, enz.. :D:D
xxLot
