Lot
"nou meiden," zei sensei en we schoten in de lach, op mase na. hij kuchte en keek sensei veelbetekenend aan. "en Mase" haastte die zich om te zeggen. "beter" bromde mase. "Luc moest dus Yirivana opsporen, en ombrengen. maar die onnozelaar liep in de val." sensei vloekte. "hey, Luc is niet dom, hij is alleen soms wat onvoorzichtig" zei ik verdedigend. mase keek me raar aan, maar wendde zijn hoofd snel, zodat ik zijn gezicht niet meer kon zien. "dus,,, wij moeten ons lucje weer eens helpen??" zei lun grijnzend. "inderdaad" Sensei keek ons nuchter aan," ze ziten in het Lugrubliadal."
Mase
"Luc kan ook niet op zichzelf oppassen he..." mopperde ik mompelend. "Hey, zo ver is het dal niet!" Lot kwam naast me rijdn. zij en vanny -haar merrie- waren een topteam."Dannog. we hadden nu gwn... uhmm... in het gras kunnen liggen??" zei ik vragend. "je wist niet eens iets om te doen!" zei lot beschuldigend. "jah, dannog. trouwens, jij verzint altijd alles." lot dacht na. "oke. je hebt gelijk. wedstrijdje?!?!?!?!" zonder op antwoord te wachten galloppeerde ze weg. en ik zette de achtervolging in, achter mij reden luna en lisa, maar hun reden niet zo vaak op hun paardjes, dus ze hobbelden eerder. "WAAAACHT NIET ZO SNEL!!!!" riep luna. ik keek achterom "te laat!!!" zei ik glimlachend.
Lun
omg. hij schonk me zooooo en sexy lachje, niet dat dat moeiljk was. hij was gewoon gewéldig. Echt een droom. Maar hij had alleen oog voor Lot. Ookal wist zij dat zelf niet. Ze zag altijd alles. maar op het liefdesvlak was ze zo blind als ik weet niet wat. Walnoot die ze is. ik had weer een nieuw paardje gekregen, want Ginger was te oud geworden. bah, mijn nieuwe paard- oscar- had een heel vervelende gang. zo... anders dan ik gewend was van Gingy. na een tijdje begon ik te wennen en haalde ik mase al snel in, lisa had iets minder geluk, ze had niet zo'n aanleg voor rijden, maar te voet was ze snel. sneller dan mij, sneller dan lot, en sneller dan mase. nu waren vamps sowieso al snel. maar lis was echt übersnel, ze haalde onze paarden nog in!
Lis
oke. ik HAATTE paardrijden. maar van sensei moest ik dit per sé leren, dus was ik maar niet gaan rennen, al was ik dan veel eerder aangekomen en had ik dan niet zo'n pijn aan mijn kont. godsamme, wat een ellende! na een tijdjereden we EINDELIJK het dal in. lot, mase en lun kwamen naast me rijden. "aah, zie ik jullie ook weer eens." zei ik bitter. "sorry meis. maar daar in dat huis moet het zijn..." zei mase. omgomgomg, ze smolt bij het horen van zijn stem... wat was hij toch een engel..... te goed voor deze wereld...
(sorry voor het ministukje, had niet zo heeelveel inspi... >< uhmm... plz comment+vote als je het leuk vond (:(: xxLot)
