Princess.

Proloog.

2 jaar eerder.

'Kenza...' kreeg mijn vader er met moeite uit.

'Ja, vader?'

Mijn vader zag er slecht uit en het leek dat hij niet meer langer te leven had. Een enorme angst stroomde door mijn lichaam heen.

'Luister goed, mijn tijd is gekomen. Alles wat je de afgelopen jaren hebt gezien, geleerd en gehoord moet je nu gebruiken. Ik laat het land aan jou over. Ik heb 500 miljoen euro. 250 schenk ik aan de armen in Palestina en 125 geef ik aan jou. Die moet je op je bankrekening zetten en alleen gebruiken in tijden van nood.'

Ik slikte. Hij gaat echt dood.

'En de andere 125 miljoen, vader?'

'Die geef ik aan je moeder' Mijn vader legde zijn hoofd op de borstkas van mijn moeder.

Mijn moeder begon met tranen in haar ogen de donkere haren van mijn vader te strelen.

'Elke ziel zal de dood proeven' herhaalde mijn moeder een paar keer.

'Ash hadu...' Mijn vader sprak de shahada uit en zijn ziel verliet het oude lichaam. Op weg naar een plek waar geen levende ooit geweest is.

-

Mijn moeder zette de kroon op mijn hoofd en glimlachte.

Ik keek de menigte aan en begon de eed af te leggen.

'Ik Kenza el Karemy, zweer dat ik mijn uiterste best zal doen om dit land te regeren. Zo waarlijke helpe mij, Allah, Verheven en Verheerlijkt is Hij.'

'Koningin Kenza!' schreeuwde de menigte.

Na een paar keer stak ik mijn hand op en bedaarde tot stilte.

'Ik wil aangesproken worden als Prinses of Amirah (Prinses in het Arabisch) Alleen bij zakelijke omstandige heden dient men mij koningin te noemen. Nu wordt gaat kroningsfeest van start. Wa aleikoem salam'

En daar stond ze. Kroonprinses van Abu Dhabi. Sohier Quwayda. Haha, dacht ze echt dat ze uitgenodigd was? Dacht het dus even niet.

'Bewaking!' schreeuwde ik.

Meteen was er een heel team bewakers om mij heen.

'Ja, prinses?'

'Zorg dat mevrouw Quwayda onmiddelijk vertrekt' zei ik op een autoritaire toon.

'Komt voor elkaar, prinses Kenza' En ik keerde me om naar het volk. Nu is het land in mijn handen.

- fxckxo & marokkaanseschrijver