''Kenza?'' hoor ik mijn moeder verbaasd zeggen. Logisch. Want het is nu 12 uur s'middags en normaal ben ik rond deze tijd al in mijn kantoor. Maar vandaag niet. Vandaag ben ik rond deze tijd in mijn bed. Niet slim en geloof of het niet, voor de eerste keer in mijn leven maakt het me niet uit.
''Ja?'' vraag ik terwijl ik de dekens tot mijn kin trek. Ik weet dat ze nu tegen me gaat schreeuwen en een preek van hier tot Tokio gaat geven. ''Ga je klaarmaken. Je gaat vandaag thuis een tweetal rapport afmaken.'' Ik rol met mijn ogen en mompel iets van een ja. Helaas heb ik daar absoluut geen zin in. Gewoon in mijn bed liggen en denken over niks. Dat is het enige waar ik nu naar verlang.
Het is 2 uur als ik uit de douche stap en me afdroog. Ik pakte snel een zwarte Nike trainingsbroek met daarop een strak hemdje. Mijn bruine haren zette ik in een simpele knot. Vermoeiend liep ik de douche uit.
Als je uit de badkamer komt zie je onze binnenplaats met onder andere een zwembad, sauna, hammam en ga zo maar door. Heb ik het modderbad al genoemd?
De zon schijnt vandaag.
Als ik niet die rapporten zou moeten afmaken, ging ik een wandeling maken door ons bos met mijn paard. Maar ja...
Zuchtend ga ik door de grote deur naar binnen en loop de grote trap op.Ik start mijn Imac, Macbook en Ipad en ga aan de slag. Aan het hele gebeuren met Guns 'n Roses wil ik helemaal niet denken dus ik verdiep me helemaal in het werk. Na een dikke uur ben ik er eindelijk klaar mee en laat ik me achterover vallen op mijn sofa. In wat voor shit ben ik nou beland?
''Ummi, ik ben klaar!'' schreeuw ik naar haar dichte deur. Ik trek snel een broek maar het strakke hemdje hou ik aan. Een grote glimlach verschijnt als ik mijn mooie, witte paard, Allepo zie en haar liefdevol aai. ''Gaan we even een rondje maken?'' fluister ik liefkozig in haar oor.
Het weer is zo mooi, vandaag. ''Amira!'' hoor ik iemand roepen. Ik zucht diep en draai me om naar AbdelMlaik, een van mijn lakeien.
''Akram ben Moussa arriveert binnen 10 minuten, waar naar toe moet ik hem sturen?'' vraagt hij. ''Stuur hem maar naar het bos.'' Ik ben te moe om in discussie te gaan dus ik laat die gast gewoon komen. Ik ga zitten op mijn paard en hij galoppeert weg.
Dit is dus een van de vele nadelen dat ik koningin ben van dit land. Soms word ik zo moe van alles en wil ik wensen dat ik geen blauw bloed heb en maar een gewoon iemand was.
Net zoals jij je niet kan voorstellen hoe ik leef is dat net zoals mij.
Het leven van een beroemd persoon is niet altijd leuk. Sommige denken dat ik dagenlang feest, maar dat is zeker niet zo. Helemaal niet.
Ik sluit mijn ogen terwijl ik probeer te genieten van dit weer. En net... Net wanneer ik even alles lijk te vergeten, komt meneer Asshole binnen.
Ik voel hem naar me staren dus open ik een oog. En daarna ook de andere.
"Wat kijk je naar me alsof ik de nieuwe Avatar ben?" snauw ik.
"Wat heb je aan?" hoor ik hem zeggen. Ik negeer hem en keer mijn rug naar hem.
"Kenza?" vraagt Akram. "Gaat het je aan wat ik aan heb? Nee. Waarom ben je hier eigenlijk?"
"Ja, het gaat me wel aan. Kijk hoe je d'r uit ziet," zegt hij terwijl hij met zijn ogen rolt.
"Ga toch weg, klootzak."
"Girl, calm down..."
Ik loop van hem weg.
"Je bent zielig!" schreeuwt hij terug.
"Kijk, hoe je er uit ziet Kenza! Je borsten vliegen er bijna uit!"
"Stop dan met naar me kijken!" schreeuw ik terug.
"Ga weg, Akram!" schreeuw ik hard.
"Nee!"
Ik hap naar adem en spring op mijn paard zodat ik weg kan. Meteen naar huis.
"Kenza!" hoor ik hem roepen.
Wat een klootzak, jeetje mina.
Ik ren het grote huis in en snel de grote trappen op. Weg van hem.
Wanneer ik merk dat hij me niet meer volgt duik ik mijn bed in en trek de dekens om me heen. Ik pak de Ipad om het nieuws te kijken.
Ik laat de Ipad bijna vallen als ik de voorpagina zie. "Akram ben Moussa treedt in huwelijk met Sohier Quwayda."
Wordt vervolgd...
JE LEEST
Princess.
RandomNog nooit uit de ogen van een prinses gekeken? Niet? Dan komt dat mooi uit. Laat je volledig meeslepen in het leven van Koningin Kenza el Karemy die met haar 21 jaar over Saudi-Arabie heerst. Al jaren heeft Kenza maar één droom: De Sahara, de pracht...