"Bir anda kalkıp bana doğru yürümeye başladı.Bu çok tuhaftı.Yanı bir düşünsenize!"
İyice yaklaşıyordu.Sebebini anlamadığım bir şekilde panikledim.Avuç içlerim terliyordu sanki.Yanıma geldi ve valizi eline alırken yüzüme çok yaklaştı."Alabilir miyim?"diye sormadı bile.Sadece "Nereye?"diye sordu.Nefesini hissetmiştim.Tanımadığı bir kıza nasıl böyle davranabiliyordu anlamıyordum.Ben bunları düşünürken "Bugün cevap verecek misin?" diye sordu.Bende hemen " Pardon dalmışım.Şeyyy taksiye kadar yardım etsen yeterli.Şimdiden teşekkür ederim." dedim.Yavaş yavaş yüzünü çekti.Tanrım bu çocuğun amacı neydi böyle? Arkasını döndü ve taksiye doğru yürümeye başladı. O kadar ağır bir şeyi taşımasına rağmen hiç zorlanmıyor ve hızlı yürüyordu.Öyle ki ona ulaşmak için koşmam gerekti.Uzun boylu bir insandı,beyaz tenli ve siyah uzun saçları vardı.Gözleri simsiyahtı,çok kaslı görünen bi vücut yapısı vardı.Bir serseri olmasına rağmen çok bakımlı görünüyordu ve fazlasıyla yakışıklıydı.Ona biraz daha yaklaşıp "Adını öğrenebilir miyim?" dedim.Durdu ve kafasını çevirip gözlerimin içine baktı."Jiyan" dedi.Benim adını sormamasını umursamayarak "Bende İpar" dedim."Sordum mu?" der gibi baktı.Bu kadar ukala olmak zorunda mıydı?
