31. BÖLÜM

20.8K 1.2K 53
                                    

BUGÜN MAMAMİAA1212'NIN DOĞUM GÜNÜYMÜŞ :)) DOĞUM GÜNÜN KUTLU OLSUN CANIM. SEVDİKLERİNLE BERABER ÇOK GÜZEL GÜNLER,HAFTALAR,AYLAR,YILLAR GEÇİRMEN DİLEĞİYLE. NİCE SENELERE. YENİ YAŞIN HAYATTA DİLEDİĞİN NE VARSA HEPSİNİ KARŞISINA ÇIKARSIN. DOĞUM GÜNÜN KUTLU OLSUN :))) 

Ve görüntüsü yok oldu. Son sözü bu oldu. Seni seviyorum. Sevme be adam. Sevme beni...

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

UFUK'UN AĞZINDAN:

Gözlerimi açtığımda kendi evimdeydim. Midanın cesedide tam yanımda duruyodu. Ölmediğini kabul etmemekle çok iyi bir hareket yapmışım. Herneyse hemen gidip kökenlere durumu anlatmam lazım. Midanın ölü bedenini evde bırakıp kökenlerin evine doğru vampir hızında koşmaya başladım. Eve vardığımda kalbime kazık saplandı zannettim.

-vay be bu kadar acımı çekiyosunuz efendim.

Kapıyı çalıp beklemeye başladım. Kapıyı selda açtı. Ölmek üzereydi.

-hoş geldin ufuk. Mida nerde?

-bende mida hakkında konuşmaya geldim.

-anlamadım?

-ömer beyde burda mı?

-melek hanımın burda olduğunu nerden biliyosun ki?

-selda o benim kökenim. Hissedebiliyorum.

-ah pardon. Ben ömer beyi hissedemiyorum da ondan şey ettim. Neyse evet ikiside içerdeler.

-girebilir miyim?

-tabikide.

İçeriye girdiğimde selma uyuyodu. Büyücüleri böyle görmeye alışkın değilim.

-o ne zamandan beri uyuyo?

-uzun zamandır. Bende yakında uyucam. Bi iki güne kadar da zaten-

-hayır ölmiyceksiniz.

-ufuk bizde mina gibi gücümüzü midadan alıyoduk o öl-

-hayır ölmedi. Yani öldü ama geri gelicek.

-ufuk bak anlıyorum kabullenemiyosun ama bu imkan-

-imkansız diye bişi yoktur selda. Biz çok mu imkanlıyız?

-mida gibi konuştun.

-bak ruhlar bölgesine gittim midayla konuştum. Geri geliyolar. Ya bana inanın.

-nasıl ya?

-herkesi çağıralım. Konuşmamız lazım. Yeterince vaktimiz yok.

-tamam ben herkesi. Çağırıyorum.

Selda telefonunu eline alıp mutfağa doğru yavaş adımlarla yürümeye başladı. Bende midanın odasına çıktım. Kapısını açar açmaz kokusu burnuma dolmaya başladı. Çok özledim seni be egoist. Odanın içine girdiğimde melek hanımı gördüm. Midanın yatağının üstünde uyuyodu. Napmam lazım acaba?

-efendim.

-...

-efendim uyanırmısınız?

-...

-melek hanım?

-buyrun?

-ben ufuk. Vampirim. Midanında arkadaşıydım.

-aa evet seni savaş sırasında görmüştüm. Bi sorun mu var?

-evet efendim var.

-seni dinliyorum.

TEK MELEZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin