Rana sabah erken uyanmıştı. Su içmek için mutfağa indiğinde Ayşe Hanım kahvaltıyı hazırlıyordu. Rana dolaptan su alırken
"Kolay gelsin ayşe abla."dedi.
"Sağol kızım."
"Yardım edilecek bir şey varmı?"
"Yok kızım sağol."
Ayşe rana ile konuşurken başını tutunca Rana hızla yanına geçti. Kadını sandalyelerden birine oturtup,
"Ayşe abla bir şey mi oldu?"deye sordu. Kadın pek iyi görünmüyordu.
"Yok canım tansiyonum düştü galiba
Şimdi kendime gelirim.""Ayşe abla sen git dinlen biraz ben kahvaltıyı hazırlarım."
"Olur mu kızım öyle şey? hem sen misafirsin "
"Olur olur abla. İtiraz kabul etmiyorum sen git dinlen biraz."
"Tamam o zaman ben biraz uzanayım."
Ayşe odasına giderken Rana da yanında gitmiş, kadın yattıktan sonra mutfağa geri dönmüştü. Buzdolabını açıp neler olduğuna baktı. Üniversitedeyken pastanede çalıştığı için çeşit çeşit pasta ve börek yapmayı öğrenmişti. Kahvaltıda poğaça yapmaya karar verdi.Önce poğaçaları hazırlayıp fırına koyduktan sonra kahvaltılıkları tabaklara koydu. poğaçalar da pişince fırından çıkardı ve tabağa yerleştirdi. masaya kahvaltılıkları yerleştirdikten sonra krepleri de yapıtı. Kreplerin bir kısmını peynirli yapmıştı. Ece öyle seviyordu. Yaptığı krepleri de masaya koyarken, Ayşe hanımın sesini duydu.
"Rana neler yapmışsın böyle .." dedi şaşırmış bir ifadeyle..
" sen otur bundan sonrasını ben yaparım."
Rana kadını biraz daha iyi görünce,
"Tamam o zaman ben çıkıp hazırlanayım. "dedi. Bugün iş'e gidecekti. Odasına çıkıp hızla hazırlandı. İş'e geç kalmak istemiyordu. Ayna karşınızda eşarbını düzeltirken kardeşinin sesini duydu.
"Abla" dedi. uykulu bir ses ile...
Rana kardeşinin uykulu haline gülümseyip, yanına gitti. Yataklarını öperken,
"Uyanmış mı ablasının bir tanesi."dedi ve kucağına aldı kardeşini.
"Gel bakalım. Senin yüzünü yıkayalım."deyip, banyoya götürdü kardeşini. Banyodaki işleri bitince odaya getirdi. Pijamalarını çıkarıp, toz pembe sevimli bir elbise giydirdi.
"Hadi aşağıya inip kahvaltı yapalım."
"Tamam."
Aşağı indiklerinde herkez masadaydı. Ömer de dahil. Bu adam akşam gitmemişmiydi diye düşündü. Ardından masaya gidip oturdu. Melek'i kucağından indirip yanındaki sandalyeye oturttu. Rana arada ağzına birkaç lokma atsa da genelde Melek'i doyuruyordu. Rana melek'e yedirirken, arada bakışları Ömer'i buluyordu çünkü adam hunharca yaptığı parçalardan yiyiyordu. Adam dördüncü poğaçası'nın son lokmasını ağzına atarken..
"Ayşe abla poğaçalar muhteşem olmuş sık sık yapmalısın. " dedi.
"Ben yapmadım ömer bey Rana yaptı."demesiyle Ömer öksürmeye başladı. Ece abisine su bardağını uzatırken bir yandanda kahkahalarla gülüyordu. Daha sonra Mesut Bey Rana'ya dönerek..
"Gerçekten çok güzel olmuş Rana kızım. Ara sıra yaparsın artık .."
Dedi."Tabi mesut amca ne zaman isterseniz."dedi Rana.ömer bey babasına dönerek..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SABRIN SONU SELAMET
Spiritualrana hasta kardeşi meleğe bakmak için iş arayan üniversiteyi yeni bitirmiş tesettürlü genç bir mimar asla ilkelerinden taviz vermeyerek kendi ayakları üstünde durmaya çalışırken en yakın arkadaşı ece nin babasının şirketinde işe başlıyor ömer eceni...