In a Relationship For The Moment

Chapter One: The Encounter

Hazzel's POV

"'Lo, alis na po ako." pagpapaalam ko kay Lolo na nagto-tongits ngayon.

"Wala akong pake, kung gusto mo 'wag ka na umuwi eh." sagot niya ng hindi man lang ako tinitingnan.

Napabuntong hininga na lang ako. Ni minsan, hindi ako nangitian ng lolo ko, kahit sabihing, "I love you, apo." hindi niya magawa.

Umalis na ako sa bahay. Lakad mode ako araw-araw, tag-hirap eh.

"HAZZEL!" sigaw ng isang pamilyar na boses. Kahit nakapikit ako, kilala ko 'yun.

Humarap ako sa tumawag sa akin at hindi na ako nagulat ng makita ko si Andrew, ang aking boyfriend na mahal. Siya lang ang nagmahal sa akin ng sobra, sa kanya ko nahanap ang pagmamahal na hinahanap at pilit kong hinihingi sa lolo ko.

"Drew, good--" hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil agad niya akong sinunggaban ng halik. Napangiti na lang ako at sinabayan na rin ang maiinit na halik na ibinibigay niya sa akin.

Pagkatapos siguro ng ilang segundo, naghiwalay na ang mga labi namin.

"PDA!!!" kantyaw ko sabay hagalpak ng tawa.

"Okay lang 'yon! Besides, Philippines is a free country, we can do what we want! ;)" sagot naman niya.

Napatawa na lang ako. Kahit kelan talaga 'tong si Drew.

"So, tara na?" he said then offered his hand to me, which I happily accepted.

Sumakay na kami sa kotse niya at humayo na.

"Kamusta studies mo, bee?" tanong niya sa akin.

"Okay lang naman. Wala naman akong pasang-awang grades. Ikaw bee?"

"Ganun pa rin naman." sabi niya at nginitian ako. How I love his smile!

"Bee, pagka-graduate natin, ano na balak mo?" tanong ko kay Drew, na nakatuon ang atensyon sa highway.

"Balak ko? Balak kong pakasalan ka." sagot niya at nginitian na naman ako.

"Buang! Kasal ka diyan. Kailangan muna, may trabaho at ipon na tayo, para kung magtatayo na talaga tayo ng pamilya, okay na." sagot ko sa kanya.

"Ganun? Sige, mag-iipon na ako." sagot niya.

Hindi pa pala ako nagpapakilala noh? Ako nga pala si Hazzel Rodriguez, 20 years old. Wala na akong mga magulang. Lolo ko na lang ang naiwan sa akin. 'Yun lang.

****

"Bee? Bee? Gising na. Nandito na tayo sa school mo." rinig kong sabi ng isang boses.

"Bee."

"Haaay, no choice."

Maya-maya pa ay may naramdaman akong dumampi sa labi ko. Hindi ko na lang 'to pinansin at natulog na lang ako ulit.

"Mmmm.." hindi ako makahinga ng maayos. Idinilat ko ang mga mata ko, and to my surprise! Hinahalikan pala ako ni Drew!

Agad siyang humiwalay ng makita niyang gising na ako.

"Buti naman at gumising ka na." sabi niya habang ngumi-ngiti ngiti.

"Perv!!" pabiro kong sabi sa kanya.

"HAHHAHAHHA, I have no choice, bee. Kanina pa kita ginigising."

"Asan na ba tayo?" tanong ko.

"Sa school niyo." sagot niya sabay ngiti.

"Omy. Alis na ako bee, ha?" pagpapaalam ko sa kanya sabay baba ng kotse niya, kaso may nakalimutan ako, dumungaw at sinabing, "I love you, bee!!"

"I love you, too." he replied.

"Byee!!!" sigaw ko habang tumatakbo papalayo sa kotse niya.

***

"Bessyyyy!!!" sigaw ni Aubrey, bestfriend ko.

"Oh, Aub. Break niyo na?" tanong ko.

"Hindi pa namin break, bessy eh. And please NOTE THE SARCASM." sagot niya ng pagkataray-taray. 

"Wilab! Tara na nga! Pila na tayo, bili na tayo ng pagkaiiin!!!" sigaw ko at hinila na siya sa pila.

Nung turn na namin, kumuha ako ng pagkaaaaaarami ramiiiiing pagkain! Pati ang peyborit kong orange juice!

"Tara na bessy!!" Tawag ko kay Bessy na nakatayo lang sa gilid.

Habang papunta kami sa table, nagdadaldalan lang kami.

"Bessy, tingnan mo nga kung may dumi ako sa mukha." sabi ni Aubrey, tiningnan ko 'yung mukha niya habang naglalakad kami.

"Wala nama--"

"FVCK!" sigaw ng isang lalake.

Pagkalingon ko.

Oh God, I'm doomed.

Lahat ng tao napasinghap.

All eyes on us.

Lahat ng mata ng madla, nakatingin saamin ni Bessy at kay King.

I'm dead.