Shia's P.O.V
HALIKAN KITA DIYAN EH. Napatanga ako sa sinabi niya pero agad din akong nakabawi kasi baka mahalata siya na affected ako sa sinabi niya kaya ang ginawa ko tumawa ako ng malakas. Juskoww mukha akong baliw dito.
" Sa tingin mo mahahalikan mo ako? Bago ka makalapit sa akin. Tulog ka na" OMG what am I saying?!
" Oh C'mon Sheyi. I know you can't punch me. Haha We're friends right?" Sabi niya. Duh!
"Marcus were not friends! Ano ba?" I'm Pissed.
" Bakit ayaw mo bang makipag kaibigan?"-Siya
"Ayoko ng may kaibigan kasi baka bumagsak ang grades ko!" Ano bang sinasabi ko?! Ugh. Ayoko lang talaga ng may kaibigan. Period
"Baka naman kasi crush mo ako?" Dug Dug Dug Not again. Ano bang pinagtatanong ng lalaking ito!
"Of course Not. I have a friend when I was 7 or 8 yrs old but then iniwan niya ako. He's my first Bestfriend." O ayan nagkwento na ako. Nakakainis!
"Nang dahil lang diyan? Ayaw mo na makipagkaibigan?" Sabi niya
" Oo. Nung namatay si Daddy, sabi ko sa sarili may nang-iwan na naman sa akin" No. I'm not gonna cry. I'm not. Tumingala ako para pigilan ang luha ko.
"You can cry on my shoulder's Sheyi."-Marcus
"No. I'm not gonna cry. I'm strong." -Me Umalis na ako at bumalik sa room. Tinawag niya pa ako pero di na ako lumingon. I wanna be alone. I dont want to talk to anyone.
Pagdating ko sa room, madami na ring students ang nandoon. Habang wala pa yung teacher nagbasa nalang ako ng book. Then hindi ko na napigilan my tear fell. Ugh Stupid tears. Yumuko nalang ako para di nila mapansin at tsaka nasa gilid naman ako. Tapos may kumalabit sa likod ko pero bago pa ako lumingon he gave me his handkerchief. Kinuha ko naman.
" I know you will cry,Your still a human Sheyi don't hide your emotions." -Marcus
" It still hurts Marcus. Fen is my First Best Friend. He cares for me like my father.Naiintindihan niya ako,yung ugali ko." Ayan nagsasabi na ako sa kanya.
" Did he die?" What The F! Marcus
"No. Meron kasi kami meeting place ni Fen, isang puno dati sa subdivision namin. Actually accidentally lang yung pag memeet namin eh tapos ayun naging magkaibigan na kamai ng tumagal. Im sharing secrets to him and everything but then one day I went to our meeting place and saw a letter. It says there that he's leaving and he will not comeback anymore after that incident wala na akong naging kaibigan." Urggh. Tears please stop falling.
"Do you know his Full Name?" -Marcus
"No. because he didn't tell me. And I didn't ask him."
"Forget about your past I can be your Friend.We can be friends" I don't want to forget about him. He reminds me of my dad.
"Marcus bakit ba gustong gusto mo akong maging kaibigan. Para kang babae. Gosh! Marcus andaming gustong maging kaibigan ka at maging close ka" Totoo naman eh.
"Because your different Sheyi. Ikaw lang naman ang binigyan ko ng nickname kasi parehas tayo ng goal I mean tayo lang ang magkakaintindihan. You love studying i love it too. Yang mga gustong maging kaibigan ako dahil lang sa magandang lalaki ako. Hahahaha at matalino." Tumawa ako ng malakas.
"O ayan tumawa ka na din. We're friends right?" -Marcus
"Alam mo para kang babae talaga. Actually daig mo pa ang babae. hahahah" Totoo naman kala mo babae eh. Paano ba babae kung maghanap ng kaibigan.
"But still magkaibigan na tayo!" -Siya
" Marcus. Okay Okay. We're friends just please don't do anything that may affect my grades okay. And he nodd.
"Yes Sheyi. " My Crush is My Friend now. Mas mahirap magtago ng nararamdaman ngayon.
--------------
Its so Plain lol. Comment naman guys. Hahaha
VOTE-LIKE-COMMENT
rosebelthefangirl
