De volgende ochtend worden we wakker om 8 uur. We gaan met onze Marokkaanse pyjama jurken naar me nicht met onze spullen. We groete iedereen. En lopen dan richting de kamer van mij nicht. Ik: hbiba vandaag is de grote dag voor je, je krijgt een ander leven met je liefde. Dunya: Jaa . We zien dat ze bloost en lachen allemaal. Om 9 uur komt de nagafa en maakt ons allemaal op. Daarna lopen we naar beneden en beginnen we allemaal te dansen. We horen dat de bruidegom onderweg is . Ik loop naar buiten om te zien wie er allemaal staat. Ik zie Omar en soufian en groet hun en praat even met mijn broer en broertje. Dan komt een witte porch langs met allemaal auto's achter aan. Ik roep dat de bruidegom er is. En ik loop naar binnen. Binnen pak ik de mooie jurk van dunya omdat hij wat te lang is en lopen naar buiten. De bruidegom pakt haar hand. Ik laat dunya de auto in stappen en ga dan ook voor in instappen . Ik kijk wat op me mobiel en zie aan me ooghoek dat iemand instapt en de auto start. Na dat ik op me telefoon heb gekeken check ik wie langs me zit. Tot me grote verbazing is het achemd ! Wat doet hij hier. Is hij familie van de man van dunya. Hij kijkt me verbaasd en blij aan en wilt net iets vertellen tot ik de muziek aan draai een teken om stil te zij . Hij draait om en kijkt me niet meer aan. Onderweg naar de zaal toeteren we en joulle en zingen mee. Bij de zaal aangekomen stap ik uit en volg ik dunya naar de troon met haar jurk in mijn handen. Ik danse samen met mina en me tante en nog mijn andere nichten en alle ogen zijn op ons gericht. Op een gegeven moment krijg ik het benauwd en loop ik met mina naar buiten. Ik zie achmed staan met groep jongens en laat aan mina zien wie achmed is en vertel wat er net gebeurd was. Mina : wajoow nada hahaha. We lachen en we zien dat de jongens in de gaten hebben dat we lachen. Mina gaat naar binnen naar de wc en ik blijf nog effen naar buiten en. Tot ik naar binnen wil wordt ik aan me arm gepakt. Ik kijk verbaasd en roep laat me los . Het is Achmed. Achmed : waarom deed je net zo in de auto. Ik durf hem niet meer aan te kijken en kijk meteen richting de grond. Achmed : nada je bent echt een bijzonder meisje ik wil je beter leren kennen alsjeblieft geef me een kans. Hij laat me arm los en ik zie achter achmed dat soufian richting de zaal gaat en ik ren snel richting de zaal. Oh Allah laat soufian het niet gezien te hebben . Ik ga richting dunya en ik pak haar jurk vast en lopen richting de kleed kamer. De nagafa doet haar make up en haar weer anders. Ik verkleed me weer en doe me mintgroenen Marokkaanse feest jurk aan met goude details en goude accessoires. We lopen weer terug naar de zaal en alle ogen is weer op ons. We dansen de hele nacht . Tot 4 uur s'nachts is het tijd om naar huis te gaan ik moet deze keer dunya en haar man afzetten bij hun appartement samen met achmed . Ik race de snel weg op. Het is heel stil in de auto . We horen dunya en haar man achter nog giechelen. Bij hun huis aangekomen help ik dunya met het uitstappen en stap ik weer de auto in samen met Achmed. "Ik snap je niet "zegt achemd opeens. Ik kijk hem verbaasd aan. "Je hoeft me niet te snappen als je me met rust laat is dat genoeg" zeg ik bot. "Waarom doe je zo waarom wil je me geen kans geven nada"."ik ben niet als de meeste meisjes achmed en ben ook niet van dat relatie type". Hij pakt me hand vast en kijkt me aan. " ik wil geen relatie met je ik wil je als mijn vrouw en alleen beter leren kennen". Ik kijk hem niet meer aan en race naar het huis van me tante en oom. Ik stap uit en Achmed ook en ik loop richting de deur."denk er over na je hebt me nummer als je me nodig hebt". Ik draai de sleutel in het gat en loop naar binnen ik zie dat iedereen slaapt en pak me spullen en stap daarna de auto in en rij richting huis. Om half 8 ben ik eindelijk thuis kleed me om en val in slaap.
Heey allemaal ik hoop dat jullie het verhaal wat vinden en ik pobeer zo veel hoofdstukken te plaatsen . Stem en reageer als jullie vinden dat ik verder moet gaan luff ❤️💋
JE LEEST
El maktab
RomanceHet hele leven van nada ligt al op een puinhoop door de overlijd van haar ouders. En dan ook door Samir of toch Ahmed kiest ze voor haar familie en haar geloof of toch voor de liefde en wie zou de waren zijn