Farklı hayaller

4.bölüm:unutmak

dışarıda bardaktan boşalırcasına yağmur yağıyordu.bunu fırsat bilip kendimi hızlıca dışarı attım.yağmur altında yürüyüp düşüncelerimi tazelemek istiyordum.Her geçen araba sonrasında daha ıslak birine bürünüyordum,fakat bu beni rahatsız etmiyordu.Aksine,ıslanmak çok hoşuma gidiyordu.dışarıda benden başka kimsecikler yoktu.Yürümeye devam ediyordum ta ki hıçkırarak ağlayan birinin sesini duyana kadar.Yanına gitmek istiyordum,ona iyi misin diye sormak istiyordum fakat ayaklarım kaldırıma yapışmışçasına ilerleyemiyordu.Şimdi yanına gidersen ne değişecekti ela? Düşüncelerim beynimi kemiriyor. Fazla duygusal biriyim evet bu yüzden bu düşüncelerimin hiç bir önemi yoktu artık.Hızlı adımlarla bankta oturan çocuğun yanına doğru ilerledim.kapşonu kafasına geçirdiği için yüzünü net bir şekilde göremiyordum. elimi omzuna koyarak iyi misin ? diye sordum. yüzünü bana çevirdi. İlk başta tanımasamda bu oydu beni kurtaran,kucaklayan oydu evet oydu. Fakat tek bir kelime etmeme izin vermeden hızlı adımlarla ilerlemeye başladı. arkasından bağırıyordum 'beni bekle.Konuşmamız gerek.' fakat beni dinlemiyordu bile.yürüyordu.Durmaksızın yürüyordu.Bende arkasından onu takip ediyordum.Fakat ani bir şekilde bir anda duraksadı ve bende hızımı alamayıp ona çarptım.ilk önce sırt üstü yere düştü ve ardından bende yüz üstü onun üzerine düştüm. Ne kadar utanç verici ama... Bir kaç dakika birbirimize bakarak öylece kaldık.Ben hala düşmenin şokuyla neler olup bittiğini algılamaya çalışıyordum.Ama ilk önce o söze girerek. 'rahatsın galiba'.Ben şaşkın gözlerle ona bakmaya devam ediyordum ama o devam etti. 'sende sakarlık hayat felsefesi haline gelmiş sanırım bu ikinci oluyor' gülüyordu. 'ben çok özür dilerim bi-bi-bilerek olmadı kusura bakma' utancımdan onun yüzüne bakamıyordum bile. 'üstümden kalkmayı düşünüyormusun? pek hafifte değilsin' Bu lafın üstüne iyice yerin dibine girmiştim. hemencecik üstünden kalkıp doğruldum yüzüne bile bakmadan ilerlemeye başladım. arkamdan bağırarak 'seninle tekrardan karşılaşmak güzeldi,bir dahaki karşılaşmamız daha az düşmeli olur umarım,hoşçakal.' gülmeye devam ediyordu.

Bende gülüyordum...