İyi Okumalar
Luhan dudaklarının üzerinde hissettiği baskıyla afalladı . Onu ne kadar itmeye çalıştıysa da başaramamıştı . Sehun dudaklarını ince dudaklarının arasına alıyor ve emiyordu . Luhan istemese de karşı koyamıyordu o dudaklara . Saniyeler sonra o da öpücüğe karşılık verdiğini fark etti . Hayatında ilk defa bir erkekle öpüşüyordu ve bu ilginç derecede mükemmel gelmişti .
Luhan sonradan fark etti yaptığı hatayı . O kendine göre eşcinsel değildi . Birkaç arkadaşı ona ne kadar ' Sen eşcinselsin . Kabul et .' dese de o bunu kabul etmiyordu . O kızlardan hoşlanmıyordu ama bu erkeklerden hoşlandığı anlamına da gelmezdi . Sehun'u tüm gücüyle kendinden uzaklaştırdı .
" B-bunu .. Nasıl yaparsın Sehun ?"
" Ben özür dilerim Luhan .A-ama artık böyle devam edemezdim . "
" Ne saçmalıyorsun sen ? Arkadaşız biz ."
" Seni barda gördüğüm andan beri seviyorum Luhan . "
" Çabuk evimden defol Sehun . Ben eşcinsel değilim . " dedi ve daha sonra bağırarak " Çabuk defol dedim ." dedi.
Sehun dolmuş gözlerine aldırmadan evden çıktı . Arkasından kapının sertçe çarpma sesi gelmişti . Luhan'ın ona karşılık vermeme ihtimali vardı ama bu kadar canı yanacağını düşünmemişti Sehun . Olmayacaktı belki ama bu kadar acımamalıydı sol yanı . Daha birkaç günlük çocuk için fazla değil miydi bu tepki ? Birkaç günde nasıl bağlanırdı o kız kılıklıya ?
' Ben Oh Sehun'um . Kimse için acı çekmem . Ve sen Xiou Luhan . Benim ayaklarıma gelip yalvaracaksın . ' Sehun kendinden emin konuşarak arabaya bindi . Kararlıydı Luhan'ı kendine aşık edecekti . Eşcinsel olduğunu fark ettirecekti . Çünkü o Oh Sehun'du . O ne isterse olurdu .
************
Chanyeol okula gittiğinde geç kalmamış olduğunu gördü ve rahatladı . Dans odasına geçtiğinde sadece Jongin'in gelmiş olduğunu gördü .
" Hey " dedi elini kaldırarak .
" Hey" Jongin asık suratla ve içinden gelmeyen bir şekilde selam vermişti .
" Sen iyi misin ? Soo ile yolunda gitmeyen bir şeyler mi var ? Eğer onu yeniden üzdüysen seni öldürürüm ."
" Ben Soo'yu bir daha üzmeyeceğime söz verdim . Bu konuda endişelenme ve ilişkimizde 3. kişilik yer yapma . Biz seni ilgilendirmeyiz ."
" O benim kuzenim Jongin . Senin yüzünden yeterince üzüldü . Şimdi anlat neyin var ?"
" Soo'nun .. Üvey babası işte . O gelmiş . Geri dönmüş ve Soo görecek diye korkuyorum . "
" Sen biliyor musun her şeyi ? Hem ne demek geri dönmüş ? Bu adam tam bir şerefsiz . Bir dersi hak ediyor . "
" O benim dayım Chanyeol . ÖZ dayım ." öz kelimesini bastırarak söylemişti . Soo'nun başına gelenler için çok üzülüyordu ama bir yanda da dayısı vardı . Dayısı ona babasından daha çok bakmıştı . Her anında yanında olup ona destek çıkmıştı . Babasından daha değerliydi . Babasından daha çok seviyordu onu . Şimdi ise ne yapacağını bilmiyordu . Soo'yu ondan ne kadar uzak tutmaya çalışsa da başaramayacaktı . Bunun farkındaydı .
" Ne yapmayı planlıyorsun ?"
" Bilmiyorum . Kahretsin bilmiyorum işte ! Düşünüyorum Chanyeol . "
" Ne olursa olsun Soo onu görecek biliyorsun değil mi ? Senin dayın olabilir ama Soo'nun da üvey babası . Her türlü yolları kesişecek . Bir şekilde karşılaşacaklar ve lanet olsun ki Soo tekrar geçmişe dönecek . Jongin Soo onu görmemeli . Yoksa o .. O kendine zarar verebilir ."
" Ne saçmalıyorsun sen Chanyeol ? Geçmişe dönecek de ne demek ? Kendine nasıl zarar verecek ?"
" Soo seninle tanışmadan önce .." Chanyeol önce durakladı . Anlatıp anlatmamak arasında kalmıştı . Bunları Soo sadece ona söylemişti. Baek bile bilmiyordu bunları . Chanyeol Soo'nun zarar görmesindense anlatmasının daha iyi olacağını düşündü .
" Jongin Soo senden önce çok kötü bir durumdaydı . Kimseyle düzgün konuşmuyordu . Annesine bile söylememişti tecavüze uğradığını . Evden çıkmazdı ve hiçbir aile yemeğinize katılmazdı . Onunla birlikte ayrı eve çıkmayı planladık biz de ve şu an kaldığı evi bulduk . Benim işlerim biraz karışık olduğu için Japonya'ya gitmem gerekiyordu ve o da .. Kendine zarar vermiş . İntihara kalkışmış ama bir arkadaşı onu kurtarmış . Sanırım o kişide Baek . Beni aradığında ise ilk defa aile yemeğine katıldığını ve bundan hiç pişman olmadığını söyledi . Üvey babası yemekte olmadığı için kolay geçmiş ve tabi bir de seninle karşılaşmış . Senden sonra değişti o Jongin . Ama hala kalabalık ortamlara girmeyi sevmez . Hala çok konuşmaz o . Daha tam düzelememişken o iğrenç adamı göremez . "
Jongin'in gözlerinden yaşlar boşanıyordu . Soo'nun bu kadar acı çektiğini nasıl daha önce görmemişti ? Biricik bebeği yanındaydı ama bir o kadar da uzağında . O Soo'yu hiç tanımamıştı . Bir kez olsun hayatını sormak aklına bile gelmemişti ve sadece ilgilendiği ilişkisiydi . Jongin'in telefonu çaldığında ikisi de o yoğun duygusal atmosferden çıkmıştı .
" Alo "
" Efendim Jiyoon teyze . Neden ağlıyorsunuz siz ?"
" Ne demek dayım Soo'nun yanına gitti ?" Chanyeol duyduklarıyla yerinden fırlamıştı . Jongin ise ceketini sandalyenin arkasından aldı ve odadan koşar adımlarla çıktı .
" Jongin beni de bekle ." dedi Chanyeol arabaya binmek üzere olan Jongin'e .
" Ben de geleceğim . "
" Çabuk atla o zaman . O piçten önce varmalıyız eve ."
" Jongin daha hızlı ."
" Lanet olsun zaten son hızda gidiyorum . Ya ondan önce gidemezsek .."
" Kyungsoo'yu aramalı mıyım ? "
" Hayır hayır . Eğer bizden önce gitmezse Soo da endişelenebilir . Onun korkmasını istemiyorum ."
Jongin ve Chanyeol yollarına endişeyle devam etmişlerdi . Jongin arabayı ara sokağa çektiğinde içinden Tanrı'ya yalvarıyordu . Dayısının gelmemiş olmasını umuyordu . Arabadan çıktı ve eve doğru koştu . Merdivenleri ikişer üçer çıktıktan sonra sonunda gelmişti . Kapıyı çaldı birkaç kez . İçeriden sesler gelmiyordu .
' Acaba benim evimde mi ?' diye düşündü .
Chanyeol de ona yetiştiğinde anahtarları fırlattı Jongin'e. Jongin elleri titreyerek anahtarı kapı deliğine sokmaya çalışıyordu . Beceremedikçe de kendine lanet okuyordu . Sonunda başardığında içeriye girdi . Etrafı aradı ama Soo'dan bir iz yoktu . Kendi evinde olma olasılığına karşı Soo'yu aradı .
Ama Soo'nun telefonu kapalıydı . Soo'nun telefonu hiçbir zaman kapalı olamazdı . Şarjının bitme olasılığı ise 0 denecek kadar azdı .
Neredeydi bu lanet olası çocuk ??
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÜZGÜNÜM || KaiSoo ✔️
FanficBunu yaptığıma gerçekten inanamıyorum. Minik Soo'mu aldatmak istememiştim. Sarhoştum ve hiç bir şeyin farkında değildim . Yataktan kalktığımda kapının önünde dolmuş gözlerle iğrenircesine bana bakan Soo'yu hatırladıkça kendimden nefret ediyordum . O...