Yalnızlığın kokusu sinmiş yastığıma.Gözyaşlarım sulamış yastığımı.Sensizliği hissettim yamacımda o kadar sessiz haykırdım ki sana olan nefretimi duymadı kimse, gizledim gözyaşları göremedi kimse.Anladım her şey gibi sende yalandın, doğruluğuna sonsuz inandığım koca bir yalan.Oysa ne hayaller kurmuştum ikimiz için beyaz papatyalardan oluşan, öyle ki nasıl kaptırdıysam anneme bile bahsetmişim senden. Sen bilir misin bir erkek çocuğunun sevdiğini annesine bahsetmesini, anne senden başka bir kadını sevdim demesini sanki ihanet etmişcesine, bilmezsin elbet nerden bileceksin ki. Hem bilsen zaten gider miydin bırakır mıydın yapayalnız çaresiz terk edilmiş sokaklarda.Neyse daha fazla konuşamıyacağım ikimiz hakkında. Düşündükçe artıyor gözlerimde gözyaşlarım, durmuyor içimdeki feryatlarım.Hem senide üzmek istemem bu laflarımla, sende zaten bana aldırma, öyle konusuyorum işte.Aşk değil mi senin adın? Geçersin elbet.Sonra dönerim geçmişe gülerek hatırlarım bizi,öperim bende kalmış resmini.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Deneme Yazıları
RandomSürekli yazmıyorum arkadaşlar. Bunun hakkında bir daha mesaj atmayın lütfen. Aklıma düştükçe iki satır karalıyorum.
