artık gerçekten mutluyum

21 0 0
                                    

Çok mutlu uyuyup uyanmıştım beni düşünüyordu beni önemsiyordu bu beni çok mutlu ediyordu annem bize sesleniyordu
-Hadi gelin kahvaltı hazır
-Geliyoruuz
Elimi yüzümü yıkadım üzerimi değiştirdim ve annem gilin yanına gittim kahvaltımı yaparken aklıma bir şey takıldı kuzenime bizde kaç gün kalacağını sormamıştım
-Sen bizde kaç gün kalacaksın
-Sanırım bir hafta
-Yaşasın
Sevinmiştim çünkü kuzenimle beraberken fazla sıkılmıyorum kahvaltımı yapmıştım
-Eline sağlık anne
-Afiyet olsun kızım
Masadan tam kalkacakken telefonuma mesaj geldi annem gilin yanından uzaklaştık ve mesajı okudum mesaj ondan gelmişti
-kahvaltını yaptın mı
Acaba neden sormuştu
-Evet yaptım neden sordun ki
-Hmm yapmadıysan dışarıda beraber yapalım diyecektim ama yapmışın
-Evet üzgünüm
Ne yani beraber kahvaltı yapalım diyordu resmen ben onu gerçekten çok seviyodum ama neden beni bu kadsr umursuyodu ki acaba derken kuzenim
-Hadi dışarıya çıkıyoruz. Dedi
-Tamam bekle geliyorum
Dışarıya çıkmıştık dolaşıyorduk ama bir yandan da korkuyorduk çünkü tekrardan öyle bir faciayla karşılaşmak istemiyorduk bu yüzden alış veriş mağzasına gittik çok güzel kıyafetler vardı param azdı ama yine de bir kaç parça eşya alabilirdim kuzenimle beraber aynı eşyaları aldık ve eve doğru gidiyorduk tam alış veriş mağzasından çıktığımızda yine onunla karşılaşmıştık yanımıza geliyordu
-Merhaba
-Merhaba
-Hazır siz de dışarıdayken bir yerlere gidelim mi?
-Ya ama bizim paramız bitti olmaz
-Olsun ben ısmarlarım
Onunla gezmeyi çok istiyordum yüzüne baktığımda çok ısrarcı bakıyordu bana onu kırmak istemediğim için
-Tamam gidelim.Dedim
Onunlayken çok mutluydum o benim hayatımı canlandırmıştı onu kaybetmek istemiyordum ama hala aklımda bir soru vardı neden beni bu kadar çok önemsiyordu tam ona soracakken telefonum çaldı arayan annemdi
-Efendim anne
-2 saat oldu nerdesiniz çabuk eve gelin
-Tamam anne geliyoruz
Annem meraklanmış olmalıydı eve gitsek iyi olacaktı onunla vedalaştıktan sonra hızlı adımlarla eve gittik eve geldiğimizde annem bizi soru yağmuruna tutmuştu
-Nerdeydiniz
-Alış veriş yaptık anne
-Neden bu kadar geçiktiniz
-Acıkmıştık bi restoranta oturmuştuk
Anneme yalan söylemek zorundaydım onunla buluştuğumuzu söyleyemezdim ama artık annemin sorularına dayanamayıp odaya geçtik çok yorulmuştuk ikimiz de yatağa uzanmış tavanı izliyorduk nir müddet sonra benim Göz kapaklarım ağırlaştı ve uyuyakaldım
Benimle beraber kuzenim de uyumuştu çünkü ikimiz de ordan oraya koşturmaktan çok yorulmuştuk uyandığımda saat akşam 08:00 idi hala uykum vardı hiç uyanmadan tekrar uyumuştum ta ki sabaha kadar

Ben sensiz yaşayamamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin