KÖR

Uyandım elimle yatağımın sağına dokundum kimse yoktu bende yanımda duran bastonumu alıp ayağa kalktım ve tuvalete doğru gittim tak tak bastonumu yere vurarak tuvalete gittim elimi yüzümü yıkadım ve çıktım evi turladım ve kocamın evde olduğunu anlamıştım bende neden mi çünkü yüz havlusu hala ıslaktı ben hala evin içinde ALİ diye bağırıyordum yine cevap vermedi bende belki dışarı çıkmıştır diyip telefonumu aldım ama telefonumun VoiceOver'ı kapanmıştı ve evde kalakalmıştım (VOİCEOVER KÖRLER İÇİN TELEFON KULLANMA UYGULAMASI) bende yukarı komşum leylaya gitmek için kapıyı açtım be merdivenlerden dikkatli bir şekilde çıkmaya başladım merdiven 23 basamaktı ve ben 19. basamaktaydım 21. basamak daha küçüktü ve 21. basamağa daha dikkatli bastım ve merdivenleri kolayca çıktım leylanın kapısına yöneldim içerden kocam Ali nin sesi geliyordu;
-ARTIK BUNA DEVAM EDEMEYİZ LEYLA BIRAK PEŞİMİ YAKINDA AMELİYAT OLUCAK YA İYİLEŞİRSE BUNA DEVAM EDEMEYİZ LÜTFEN ZORLAMA

-ALİ LÜTFEN BANA BUNU YAPMA GÖRMESİ İMKANSIZ DOKTORUN ONA AMELİYATTAN SONRA GÖRME RİSKİN %25 DEDİ BUDA NEREDE İMKANSIZ . BAK BEN SENİ SEVİYORUM VE LÜTFEN BU KONU BURDA KAPANSIN.

-BELKİDE HAKLISINDIR

-OZAMAN İÇERİ GEL SANA BİR SÜRPRİZİM VAR

Ben bu kelimeleri duyduktan sonra görmeyen gözlerimden yaşlar gelmeye başladı ve bende merdivenlere hızlı bi şekilde yöneldim 21. basamağı unuttum ve ona basarken ayağım kayda ve çığlık atarak merdivende yuvarlanmaya başladım.... Hayatın gözlerinin önünden geçtimi derseniz hayır çünkü benim hayatım hep siyahtı.......