“*KRRRIIIIIIIIIIIING** KRRRIIIIIIIIIIIING*”
Bell po yan. Time na, at ang dalawa? Ayun LATE. Malapit na sila sa gate nang bigla nilang marinig ang bell
“TAAAAAAAAAAAN late na tayoooo T_T”
“tsk bagal mo kasi maligo eh. Pwede namAng 5 minutes lang”
“ligong uwak! Kadiri ka *pak*”
“aray mamalo pa eh, tara takbo”
Ang scene? Hinawakan ni Ethan ang kamay ni Yvon at hinila ito patakbo para makaabot bago pa man mag-sara ang gate. Balak hilahin ni Yvon ang kamay nya mula sa pagkakahawak pero hindi nya magawa, it seems like just in his touch she feels like cloud 9.
“TAN!”
“ano?”
“dahan-dahan takbo, nakakapagod eh”
Paraparaan lang yan Yvon. Nasabi nya ito para mas matagal syang hawak-hawak ni Ethan. Hinatid ni Ethan si Yvon sa kanyang room kung san kadarating lang din ng terror prof. nito! Bago umalis ay may sinabi it okay Yvon na ikinakaba nito
“patay ka bon-bon nakakailang late ka na. ika-kwatro ka na nyan”
“tsk mang-aasar pa eh, alis na dali”
“haha, sunduin kita maya”
Tumango lang ito at pumasok sa classroom ng nakayuko. Panong hindi eh angsama ng tingin sakanya ng prof. nyang terror—kapal pa nman ng kilay. Tsk .
Uuwi na ba kami kaagad? Ayoko pa.
----
To: Bon-bon XD
Bon dito ako canteen, intayin kita mei dala akong pagkain luto ni mama para satin
Habang nag-iintay kay Yvon ay kinuha niya ang ntebook nyang green at nag-drawing ng isang star. Para saan? Malalaman din natin yan !! masusi nya itong ginuhit dahil bukod sa ruler at eraser sa tabi nya ay charcoal pencil ang gamit nya rito. Maya maya pa ay may nangbulabog na sakanya
“HOY! Anu yan?”
“parang tanga naman manggulat keith eh”
“anu nga yan?”
“oh ayan titigan mo, magsawa ka”
“FALLING STAR? Para saan? Ganda pre ah parang totoo, pinaliit lang”
“ge pre sigaw mo pa, tsk! Secret muna ngayon makikita mo to bago ka grumaduate dito.”
“secret secret pa kasing nalalaman eh, para san nga? Di ko naman sasabihain sa teammate natin nagddawing ka ng star”
“tara, lapit ka dito, bulong ko sayo” and the story about that star is now their secret
(A/N : ayaw nila mag-share? Haha basa-basa pa XD)
Habang nagku-kwentuhan sila ni Keith ay dumating na ang iniintay nito
“TAN-TAN”
Patakbong pumunta si Yvon sa kinauupuan nila.
“oy keith andito ka pala”
“*whistle* ge pre una na ko*”
“ge alam mo na ha”
“bye Yivs” tinanguan lang nya ito at tuluyan nag umalis si Keith
“UY tan kanina ka pa?”
“di naman . tara dun tayo sa garden kumain wag dito may sasabihin ako”
Huh? Ba’t di pa dito? Na curious si Yvon sa kung anong kailangan sabihin ni Ethan kaya nakatingin lang ito sa binate habang naglalakd sila papuntang garden
-----
SA GARDEN
“may gusto sayo si Keith”
“weeeeeh?”
“ou nga, kaya nga kausap ko sya kanina eh, nagpapaalam kung pwede kang ilabas sa sabado”
“don’t tell me you say yes? eeeh ayoko sumama dun manyak yun eh”
“hahaha, I said no ! tss mamaya kung san ka pa dalhin nun eh”
“YES tayong dalawa nalang gumala sa Saturday total it’s my birthday na . yey”
“prang bata eh. Sige-sige punta nalang ako senyo”
“bring your motor bike”
“sige pag-papaalam ko kay mama. wait”
“hmm?”
“may inumin ka?”
“*iling* *iling*” puno ang bibig ni Yvon nyan kaya di makasagot
“tsk. Bibili lang ako ah.”
“*tango* *tango*”
Tumakbo si Ethan papunta ng canteen. Dahil na-bored si Yvon ay hinalungkat nya ang gamit ni Ethan at hinanap niya ang cellphone nito pero bago pa nya makuha ang pakay nya ay may nakita syang green na notebook. Bubuklatin na nya ito nang
“YVON” hingal na sigaw ni ethan kay Yvon
“ui anjan ka na pala, tumakbo ka pa kasi di naman ako nabubulunan. Choco ba yan? Kapag hindi ayoko nyan. Hehe tara kain na ulit”
Nakangiti nitong tanong kay Ethan. Pero sa hinaba ng sinabi nito ay nakatingin lng ito sa notebook na hawak nya . sinundan nya kung saan ito nakatingin
“e-ethan bakit?”
Doon sa tanong lang na iyon naibalik ang tingin ni Ethan kay Yvon. Pero mukha itong balisa at galit
“bakit mo pinakielaman gamit ko?”
“a-ah eto ba? Kas--”
“KUNG MAY KAILANGAN KA MAGSABI KA SAKIN. Hindi yung papakielaman mo yung mga gamit ko. Yang hawak mo. That is my PRIVACY. All my secrets are there”
Sa sobrang gulat at takot ni Yvon sa biglaang pagkagalit ni Ethan ay napaluha ito.
“h-hindi *sob* hindi ko naman pinakielaman eh. *sob* H-Hindi ko pa nga nakikita, bayaan mo hindi na ako lalapit sa mga gamit mo *sob*”
Ibinalik ni Yvon ang nakuhang notebook sa bag ni Ethan at umalis ito ng umiiyak. Tiningnan nya lang ito dahil ngayon lang nya nakitang umiyak si Yvon. Maski noong bata sila ay hindi nya ito nakitang umiyak. Kung umuyak man ito siguro ay hindi sya kasama at hindi sya ang dahilan.
Ilang minute siya nakatulala at nakatingin sa bag kung saan nakalagay ang notebook nya. Paano nalang kung nabasa nya yung mga nakalagay sa loob? Baka layuan sya nito
“shit! What did I’ve done? Tangna nasigawan ko sya dahil dito . AAAHHH”
Ibinato ni Ethan ang notebook na lukot dahil sa mahigpit na pagkakahawak nya rito kanina nang makita nyang umiyak si Yvon dahil sakanya.
Ano nga ba kasi laman ng notebook na yon?
Lahat ng yon ay puro letter. Siguro pang 35th notebook na nga nya yata iyon na puro letter na sinimulan nya noong 1st year sila. Ngayon lang naiba kasi drinowingan nya ng mga kung ano. Pero kung ano man ang mga iyon ay ang pinaka mahalaga sa lahat.
Inilligpit nya ang mga gamit at umalis . ang hindi nya alam ay may pupuulot ng notebook na ibinato nya.
At may makaka-alam pang iba sa kabuuan ng sikreto nya. Sino?
-------
nakaabot ka dito? salamat hehe
-Mimoa <3
![Priceless (short story) [HIATUS]](https://img.wattpad.com/cover/5363377-64-k984724.jpg)