Ik liep over straat met oordopjes in en luisterde naar Ed Sheeran Give me love het was avond dus niets te bekennen. Het was koud en ik voelde me ongemakkelijk. Elke stap die ik zette voelde zwaar aan alsof ik een trap op liep. Het was herfst en ik was opweg naar me beste vriendin Jade . we kenden elkaar al lang. Eerste keer ontmoette ik haar bij de weeshuis in londen later werd ze geadopteerd en verhuisde ze naar ierland . Ik werd ook merendeels geadopteerd maar het lukte niet. ik had een gevoelige achtergrond daardoor accepteerden mensen me niet gemakkelijk. Jade zegt wel is 'EMO' tegen mij ,maar mij maakt het niets uit ik word van alles benoemd en zo te zien ik Jade al langer ken dan vandaag weet ik dat ze het niet erg bedoeld. Jade is mij enige moed waar ik nog aan klem zit mijn ouders ,zusje en grootouders zijn overleden en ik ben alleen ik word volwassene en ik ben verdwaald .
zij ik al dat het koud was what ever!
Telkens als ik over deze straat loop voel ik een briesje over mijn haren het laat me aan de ongeluk denken. Ik laat mijn bevroren handen langs mijn zij vallen en kijk naar de hemel. mijn moeder zij altijd dat de dode als ster in de hemel zaten ik keek nooit omhoog in de avond , omdat ik nooit naar de verleden wou kijken. verleden is verleden. maar toch heb je wel wonden over van het verleden. als het ook zeer doet moet je omkijken en al die zwarte inkt op de stoep tegels zien liggen. Permanent. voor altijd.Mijn gevoelens zijn door elkaar.Soms kan ik me zelf niet tegenwoordige. Het meest waar ik naar op kijk is de toekomst.Ik heb tranen in me ogen ik kijk op en zie de voordeur van Jade de huis.Ik bel aan. En staat een meid van 18 voor me neus met blond haar , Azuurblauw ogen. Jade trekt me gauw in een omhelzing. We hebben elkaar een maand niet gezien.'Ikk krijgg geeen addem' jammer ik.Jade laat me los en ik zie aan haar ogen dat ze in enkele minuten in tranen kan uitbarsten. nu trek ik haar tegen me aan en fluister zachtjes in haar oor 'Ik heb je gemist Unicorn'.
Hello dit is mij eerste boek. En ik heb het niet uit de lucht ge plukt.
Ik vind het belangrijk als het niet gekopieerd word. En als dat toch gebeurd dat ik er achter kom. Ik ben geen goede schrijfster maar ik lees wel graag. Het idee om dit boek te schrijven is gekomen uit een droom. Waar ik de volgende hoofdstuk over ga schrijven. Nou ik kan wel vertellen dat ik veel fantasie persoon ben en dat ik het bij het schrijven kan gebruiken.
JE LEEST
Just A Kid
ContoChristina Legend is achtien en vergaat van de verdriet Daar staat ze dan een klein meid met grote dromen. Al van kleın af aan had ze al het gevoel dar ıets nıet goed zat. Je kan je ouders toch niet op jonge leeftijd verliezen? Je hebt toch zelf de k...