hoofdstuk 1

127 7 3
                                    

POV Julie

Hier zit ik dan,mijn derde dag op mijn nieuwe school. Achter in de klas stil en rustig te tekenen. In mijn wiskunde Schrift staan meer tekeningen dan sommen en dat in drie dagen. Totaal niet bewust van wat er om me heen gebeurt. Totdat mijn wiskunde docent mevr. Sheepers met haar liniaal op mijn tafel sloeg en de rest van de klas mij aandachtig aan keek. "Mvr. Van Dijk wat denkt u dat u aan het doen bent?" Nou mevrouw Scheepers..."ERUIT!!" Voordat ik mijn zin kon eindigen werd ik eruit gestuurd. Net toen ik de deur van de klas opende kwam een jongen met de mooiste ogen van de wereld naar binnen. Iedereen was meteen stil en zelfs mvr. Scheepers wist niet wat ze moest zeggen, maar natuurlijk duurde het niet lang voordat ze zich herpakt had en tot mijn verbazing heel rustig tot de jongen te spreken terwijl ze 2 minuten geleden nog in lichte laaien stond door mijn tekening. "En meneer Bisschop. Wat laat u denken om nu na 30 minuten MIJN LES TE MISSEN MET EEN GROTE GLIMLACH OP JE GEZICHT BINNEN TE KOMEN!!" Oh ja en daar begon ze weer hoor. "Meneer Bisschop ik wil nu dat jij je excuses aan bied". En toen sprak de jongen. Ik hoorde een zware en een beetje geïrriteerde stem zeggen:"Als u nou is uw kop houd met dat getetter had ik al lang mezelf geëxcuseerd". "ERUIT!",gilde Mvr. Scheepers. "En u mevrouw van Dijk, wat denkt u te doen..." Ik , ik ,uuh, ik ga al. Omdat ik normaal gesproken veel van me afbijt lijk ik best wel stoer en zelfverzekerd, maar ik ben eigenlijk best verlegen en als het er op aan komt weet ik niet meer wat ik moet zeggen. Ik liep naar het eind van de gang totdat een arm me mee trok in een klaslokaal. Ik hoorde de bekende zware stem zeggen:"Zo dus jij bent nieuw hier..." Het was de jongen die ik in de klas ook tegen kwam. Ik ben pas nieuw dus ik heb nog geen vrienden gemaakt en ik ken niemand van de klas, dacht ik, maar mijn gedachten werd snel verbroken door zijn harde "NOU" die hij naar mij toe schreeuwden. Ja antwoorden ik. En Jezus je hoeft niet zo te schreeuwen waarom trek je mij in hemelsnaam mee laat me maar gewoon met rust idioot! Shit wat heb ik nou weer gezegd! Maar het was al te laat. Hij duwde mij tegen de muur en sloeg met zijn arm naast mijn hoofd op de muur. "Luister schatje! Ik ben hier de badboy en niet jij dus houd jij je kleine mondje maar dicht. O en trouwens jij ziet er wel lekker uit. Ik wil jou om voor mij te vallen en mijn vriendin te worden." Terwijl hij dat zei ging hij met zijn andere hand over mijn gezicht, toen hij bij mijn mond was beet ik hem zo hard mogelijk in zijn vinger en riep: "er is no way dat ik ooit voor jou zal vallen en je hoeft al helemaal niet te verwachten dat ik mijn mond ga houden en helemaal niet voor jou meneertje!" Met dat gezegt liep ik weg en ging mezelf melden. Ik moest een brief schrijven waarom ik eruit gestuurd was en toen ik dat gedaan had ging ik maar liggen in de gang en muziek luisteren.

Heeeii dit is mijn eerste hoofdstuk! Ik hoop echt dat jullie het leuk vinden. Uuh over een week moet ik weer naar school...geen zin in! Maar hoe dan ook hoofdstuk 2 komt er snel aan. Zie jullie snel lieve lezertjes!
Xxx

a life with a bad boyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu