hoofdstuk 5

96 7 2
                                    

POV Julie

Na een tijdje trok ik terug. "W-w-waarom deed je dat?" Stamelt Ryan. Deed ik wat? Ik kijk hem met een grijns aan. "Nou dit" hij drukte zijn lippen zacht tegen de mijne, ik voel de vlinders in mijn buik. Voorzichtig trok hij zich terug en toen ging de bel en daar stonden we dan. Hand in hand, oog in oog. "Zie ik je straks?" Hoorde ik zijn lieve stem zeggen. Ja duuh!.., ik schrok van mijn eigen antwoord. Ik bedoel, uuh... "haha ja ik snap je" lachte Ryan, "dan zie ik je straks, doei babe" en hij drukte nog snel een kus op mijn voorhoofd. Tot straks! Zei ik nog snel. We liepen allebei naar een andere les, dit is de 1e keer dat ik het jammer vind dat ik niet alle lessen met Ryan heb, maar we moeten ons project samen doen dus ik zie hem vaker.

POV ryan

Ik noemde haar babe en ze vond het goed! Oohh ik wil zo graag dat ze mijn vriendin word!
Ik ben echt helemaal ondersteboven van haar en als ik in die lieve geheimzinnige ogen kijk, droom ik weg. Ze is zo lief! Ik hou zoveel van haar.

a life with a bad boyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu