HOSGELDINIZ ARKADASLAR KEYIFLI OKUMALAR..
gidickleri yere gelmislerdi ama yasemin cok saskindi furkana bir soru sormustu.
"furkann neden geldik buraya."
"hani sen dun gece demistin ya kimse benim cektigim aciyi cekemez diye evet cekemem belkide ama daha beterini cekiyorum emin ol."
"evet dedim cekemez diye ama."
"ama sini birak su mezarlik varya hani."
"evet."
"iste o benim cok sevdigim herseyden cok sevdigim dokunmaya kiyamadigim hayatimin anlami olan herkezden kiskandigim sevgilimdi ve en acisida ne biliyormusun gozumun onunde olmesi."
"bilmiyordum gercekten benim acimdan bile aci bir hayatin var bilmiyordum madem boyle bir sıkıntın var nasil hayata donuksun nasil gulup eglenebiliyorsun bunun sırrı ne ben nedeen beceremiyorum neden."
ve bunlari soylerken furkanda yaseminde agliyordu.
"sırrı ne biliyormusun insanın kendisi ben simdiye kadar aglasaydim hayata sirtimi donseydim hic gulmeseydim hayatta yasamamin anlami yoktu cunku aglasamda geri gelmiycek aglamasamda ben ikinci yolu sectim aglamayip hayata donmeyi
cunku hayata donmeyip birinci yolu secseydim beni daha farkli gunler bekliyor olucakti ben daha cok nefret edicektim hayattan senle burda olamiycaktim ama kendimi zamana biraktim zaman ne gosterirse ona katlandim bende babami kaybettim hemde atesin ustune ates yasadim sonduremedim bu atesi sonra sen ciktin karsima her gece seni dusunup yatiyorum aklimdan cikmiyorsun sendede iki ates var bendede yasemin gel bu atesi beraber sondurelim birlikte aşalìm engelleri."
"cok uzuldum bn yapamadim senim yaptiklarini hep hayatin disindaydin hep ters gozle bakiyordum hani dun sen bana dedin ya uykumu tutmadi diye yalan soylemistim sana seni dusunuyordum senin sayende ben kendimi guvende hissediyorum evet atesi beraber sondurebiliriz engelleride asabiliriz bunlari yapabiliriz dostça."
furkan en sondaki kelimeyi duyunca yuzu dusmustu merveden sonra yani olen sevgilisinden sonra birine guveniyordu ama yasemin anlamiyordu yada anlamak istemiyordu belkide yeni bir aska hazir hissetmiyordu kendini hayata alisamamisti hayatin icindeki iyi insanlari gormuyordu hep kotu insanlari goruyordu
"dostça peki."
der ve arkasina bakmadan gider yasemini orada birakir yasemin cok kotu olur ve aglamaktan beter bir hâl alır ama furkanin pesinden ne seslenir nede gider yasemin kafasi karisik olmasindan dolayi sag tarafa dogru yurur ama yolu bilmiyordu kafasini alip gidiyordu baya ilerlemisti furkan arkasina bakinca yasemini gorememisti telaslanmisti direk huseyini aradi
"yasemin eve geldimi."
"hayir gelmeddi yasemin nerdeki"
"ya mezarliga gelmisyik geri eve donuyordum arkami dondum baktim yoktu mezarligin orya da baktim yoktu."
"lan oglum kardesime birsey olsun ozana enese birakmmm isini bitiririm."
"ya abi bi sakin olun birsey olmiycak ben simdi eve geliyorum dusunuruz yarim saat bekleriz gelmezse jandarmalari devreye sokariz."
"tamam gel eve bekleyelim ama bi gelmesin eve cekicegin var."
yasemin telefonunudaa evde birakmisti telefon tasimayi sevmezdi cunku.huseyin kardesi icn cok telasliydi tlefonu kapattiktan sonra ozan asagi indi.
"noldu bi sorunmu var."
"var yani yok hicbir sorun yok."
"huseyin hic yalan soyleyemiyorsun soyle dedim."
