CESURLAŞAN KALPLER

KAYBOLUŞ

Sabah erken kalkıp spor yapmak için kulübe gittim. Sporumu yapıp biraz da yüzdükten sonra eve gittim. Üzerimi giyinip okul için hazırlanmaya başladım. Okula gitmek için yola çıktığımda yanımdan bir araba süratle geçiyordu.Camını açıp sigara izmaritini atarken yüzünü gördüm ve çok şaşırdım.Cünkü ; tüm bunları yapan Keremdi. Beni farketmeden yanımdan geçip gitmişti.Okula geldiğimde ilk günki heyecanım kalmamıştı fakat korkularım devam ediyordu. Sınıfa girdim ve Kerem yoktu.Ders çok sıkıcı ilerliyordu ya da kerem olmadığı için bana öyle geliyordu. Ne ara Keremi bu kadar benimsedim daha tanışalı kaç gün olmuştu ki.Bütün ders bekledim fakat Kerem gelmedi.Yoksa o da mı beni yalnızlığıma terk edip gidiyordu.Keremin gelmeyişi beni çok üzdü kafamda milyonlarca senaryolar uyduruyordum.Ders bitmişti kantinde birkaç bir şey yiyip geldim.Sırama oturdum yanım yine boştu.Birden kapı açıldı gelen Keremdi.Fakat dün ki tebessümden eser yoktu."Neyin var diye sordum" fakat cevap vermedi sadece sustu. Sanırım o da benim gibi en iyi cevabı susmakta arıyordu.Ona dönerek "tamam üstüne gitmeyeceğim fakat eğer konuşmak istersen seni her zaman dinlerim "dedim.Gülümseyerek "iyiki varsın" dedi. Utanarak ve biraz rahatsız olarak" teşekkür ederim "dedim ve kafamı çevirdim.Kerem tüm ders boyunca sessizdi. Onun bu sessizliği beni ürkütüyordu. Kantinde otururken Kereme bir mesaj geldi ve hiçbir şey demeden çekip gitti. Onu merak ediyordum ama aramaya cesaretim yoktu.Tüm cesaretimi toplayıp aradığımda da telefonu kapalıydı.Çok merak etmiştim uzulmuştum biraz da.Hiçbir şey demeden gidecek kadar ne yazıyordu ki o mesajda.Derse girmedim ve eve gittim evde yemek hazırlarken telefonuma bir mesaj geldi mesajı okuduğumda çok korktum.