TESADÜF YOLLAR

Hande Alpağ

"Mültimedia Hande"

Oğuz'dan

Mustafa ve Mitat'a eve gitmelerini söylemedim. Evdekilere de iş yerinden çağırdılar diyeceklerdi.
İçimde bilmediğim hisler bedenimi kaplarken ne diğecemi bilemiyordum. Bu hikayenin geçmişi nereye kadar ne kadardı. Bilemiyordum...

Rıza Ünal beni Konuşmak için daha doğrusu her şeyi anlatmak için çalışma odasına götürdü. Evet Fehmi Rıza Ünal bilindik bir mafya adamıydı. Bizim iş yerine gelip Haraç kestikleri için biliyordum. Belkide beni burdan buldu...  Yoksa hep biliyordu...

'Gel Oğuz'

'Şimdi sana herşeyi anlatmanın vakti... Bak evlat seni anneni bir anda kaybettim sanki avcumun arasından sızıp giden su gibi kaybettim. Bilmeden hissetmeden duyurmadan annen birisiyle kaçtı. Yavuz'la... Ben annen ve Yavuz yıllardır beraberiz. Yavuz benim adamım annede ilk aşkımdı... Ama  bilmediğim şey Yavuz'un benim Yanıma çalışmak için değil intikam için girdiğini anladım. Bir gün annenle kavga ediyorduk. Nedeni ise eve geç gelmem ve sizle yani Kübra ve senle ilgilenmemdi. Kübra öz kardeşin değil. Ölen ablamın kızı bunu biliyor merak etme. Herneyse annenle ben kavga ederken Yavuz bizi dinliyormuş. Annenin bana sinirlenip attığı vazo kafama gelmiş ve bayılmışım. Yavuz'da annenin beni öldürdüğünü annene söyleyip kaçırmış senide...."

'Nasıl peki sen nasıl bulamadınmı beni annemi ha? Aratamadınmı her zaman emrinde olan adamlarına'

'Sakin ol evlat ben annenin beni terk ettiğini biliyordum Yavuz annenin ağzından mektup Yazmış ben nefret ettiğini kübrayı sevmediğini'

'Yeter bune oyun gibi ilk Aşkın'ı bir mektupla bırakıp gidene ben baba demem be'

Gözlerimden yaşlar akıyordu. Onunda babamında. Canım yanıyordu yıllardır üzüldüğümüz anlar günler hep Yavuz'un yüzündendi ve annem en masumu...

'Oğlum bak ben nasıl Yaptım bilmiyorum ama zaten o sıralar annenle çok kavga ediyorduk zaten acaba Başkasını var diye düşünmüştüm ve daha fazla üzülmek istemedim'

'Bak Ünal üzerim seni canın yanar ben seni hiç tanımadım görmedim şimdi gidiyorum ve bi daha asla ne seni ne kızını ve adamlarını istemem çevremde...'

Odadan çıktım merdivenlerden Aşağıya inerken kübranın ağladığını gördüm bizi dinlemişti belki.

'Kübra bu hikayede biz acı çekmek için alınmış Oyuncularız alıştır kendini buna ağla'

Kübra daha çok Ağlayamay başladı. HIZLA evden çıktım Bahçeye çıkınca koşmaya başladım. Bahçe Kapısı'ndan çıkınçada yola kendimi attım yere yatmış ağlıyordum. Nasıl olurdu. Anne nasıl İnandırdın beni anne....

Hani ölmüştü anne babam hani!!!.

İçimdeki boşaltmam gerekiyordu. Bağırarak ağlarken 'anneee'diye bağırdım... İçim içime sığmazken kendimi toparlamamam gerekiyordu.ama yaşadıklarım ailem şimdi nasıl olucAktı herşey...

Yolun ortasından kaktım ve Karşıdan gelen motosiklete baktım. Kıyafetlerimi düzelttim ve saçlarımı arkaya doğru savurdum. Şarışın olmamdan dolayı Gözlerimin kırmızı OLDUĞUNU hissediyordum.  Motosiklet yanımdan geçerken yavaşladı. Bir kız kullanıyordu motosikleti. Bir kaç metre arkada da durdu. Yerden bişey aldı ve kafasından kaskı çıkardı Yanıma doğru yürüyünce hemen Gözlerimin kızarıklığının geçmiş olmasını diledim. Saçları siyahtı gözleri iri ve dudakları inceydi. Gülümseyerek elinin içindeki anahtarı bana uzattı'

'Selam sanırım bu senin anahtarın'

'Ah evet ben düşürmüşüm sanırım teşekkür ederim'

'Ne demek yanlız seni tanıyamadım iyi bir haldedir değilsin iyimisin?'

'Buralardan değilim birisi için geldim ve iyiyim'

'Anladım bu arada ben Hande, Hande Alpağ'

'Memnun Oldum bende Oğuz neyse gitmem gerek Hoşçakal'

'Hoşçakal görüşmeyeceğini bildiğin insanlara söylenir nerden biliyorsun görüşmeyeceğimizi Oğuz'

'Çok samimisin ama senin gibiler inan bana göre değil şımarık soyadın yerine adını söylemem yeterdi'

Şımarık kıza sırtımı döndüm ve gidiyodum birden seslendi. Ağlamaklı bir sesle'

'Sende kendini beyenmişin tekisin gerizekalı'

Tekrardan dönüp Zafer gülüşünü yapmanın ardından göz kırptım. Sinirden deliye dönmüştü. Ve benim içinde Bulunduğum anı unutmama neden olmuştu. Hande Alpağ..

Eve döndüğümde saat 1 gibiydi. Annem hala uyumamıştı. Ona hiç bişey söylemeyecektim bilmeyecekti hiçbirşeyi hayatımdan memnunum. Anneme Yüzümü gösterip ' ben yatıyorum Sultan dedim'

Annem

'Iyi geceler paşam' deyip Sokağı izlemeye devam etti...

Sabah uyandığımda içinden sülalecek sövmek geldi. Birisi hunharca kapıyı çalıyordu. Kapıyı Zeynep'in geldimmmm diyerek açınca kalkma gereksinimi duymadım.

Ama 'siz kimsiniz' diyince hemen Kalktım ve Kapıya yöneldim. Kapıya bakınça Fehmi Rıza Ünal ve kübrayı gördüm. Deliye döndüm kafamdan sanki kaynak sular boşalmıştı. Ne işleri vardıki burada...