~ESRARENGİZ YARATIKLAR~

HAYAL KIRIKLIĞI DOLU BİR GÜN

Dünyadaki herşeyin bir sonu vardır fakat kalp kırıklılığının yoktur.

Sabah uyandım bir kaç paket soğuk ve bayat kandan sonra duş aldım.Duştan çıkınca gri bir kot,kırmızı bir t-shirt giydim.Sandaletlerden sonra makyajsız halde odadan çıktım.Ben çıkarken Sell yeni uyanıyordu.Zaten işi bitince beni nerde bulacağını biliyordu.

Yavaş ve yorgun adımlarla kafeteryaya girdim.Bir kahve alıp masaya oturdum.O sırada Cam'inde yalnız olduğunu gördüm.Ama umursamadım.Tabi ben umursamıycamda onlar buna saygı duyacakmı.Masadan kalkıp düşünceli bir şekilde yanıma geliyordu.Karşıma oturdu ben ise ona bakmıyordum.Çünkü biliyordum bakarsam gözlerimi alamazdım.Böyle iç sesimle savaşırken bir el çenemi nazikçe tuttu ve kendine çevirdi.O kahverengi gözlerinde kaybolmuştum.Konuşmaya Cam başladı;
Cam:Bana neden böyle davranıyorsun?
Ben:Nasıl davranıyorum?
Cam:Kötü.
Ben:Bu davranış uzun zaman önce yapmam gereken davranıştı.Ne sandım lanet kalbim asırlardır çalışmıyordu.
Cam:O zaman çalışmaya devam etsin.
Ben:Olmuyor.Çünkü korkuyor.Sevdiği kalp tarafından yenilgiye çok uğramış.
Cam:Belki sevdiği kalpde onu seviyordur ama ona ulaşamıyordur.
Ben:Belkide kalp diyordur'ki o beni sevse ölümü bile göze alır gelirdi.
Cam:Belki o kalp korkuyordur ölürse sevdiğini bir daha göremiycek diye.
Ben:Belkide haklıdırlar.Asla birleşmemeliler.
Cam:Birleşecekler ama sabır,özlem ve hasretlik istiyorlar.

Bundan sonra gözlerim yaşarmıştı.Ama ağlamayacaktım.Ağlamak güçsüzlük degil çaresizlik göstergesiydi.Ben bir an düşündüm Cam ile tanışmadan önce herkesle dalga geçer,zarar verirdim.Bu aşk öyle bir şey'ki onu kendinden çok seviyorsun.Ama bizimki normal bir aşk değil,filmlerde ne kadar kolay gözüküyor.Gel birde onu aşık olmuşa sor.Önceden aşk şiiri yazanları anlamazdım.Basit şeyler için şiir yazıyorlar diye düşünüyordum.Ama öyle değil.Dıştan bakınca sade,soğuk ve boş ama içinden bakınca kasırgalar olmuş gibi.Bu düşünceleri Sell bozdu.Bana;
Sell:Madi,gerçek'mi?
Ben:Ne,gerçek'mi?
Cam:Annenin yanına gidecekmisin?
Ben:Bilmiyorum,eğer gidersem hayatımda neler değişecek.Bunları hiç düşünmedim.
Cam:Gidersen en önemlisi iki kalp ayrılacak bir daha görüsmemek üzere,Sell'i görmüyeceksin.Böyle bizi kaybedip anneni kazanacaksın.
Sell:Madi,ben seni bırakmam seninle geldim seninle giderim.
Ben:Bakın gerçekten bilmiyorum.
Sell:Ben bir lavaboya gidip geliyorum.
Ben:Tamam acele et.

"Sell gittikten hemen sonra"

Cam:Madi,bak sen gidersen benim annenle anlaşmam bitmiş oluyor ve asla görüşemeyiz.Nolur bırakma.
Ben:Anlaşma?
Cam:Dün seni odana bıraktıktan sonra beni yanına çağırdı.Gittiğimde bana seni yanına alıp gideceğini ve o evide bana vereceğini söyledi.Nolur gitme okul bittince hepimiz gidelim.
Ben:Tamam,ama annemle sen konuş.
Cam:Tamam,ben konuşurum.

Biraz sesizlikten sonra ormanda duyduğum tiz ve yüksek ses geldi.Herkes kulaklarını kapatmış panik hallinde koşarken ben olduğum yere dikildim.Çünkü karşımda Sell duruyordu.Uzun dar ve siyah bir elbise giymiş.Öylece benim gözlerimin içine bakıyordu'ki dudaklarını oynatarak Özür Dilerim dedi.Cam ise benim kolumdan tutup götürmeye çalıştı.Cam'e gitmesini söyledim.Ama gitmedi.Yanımda durdu.Sell bana artık eskisi gibi masum bakmıyordu.Artık sert bakışları vardı ve;
Sell:Madi çık buradan.
Ben:Hayır,çıkmıycam.
Sell'Madi gücümü kontrol edemiyorum çık.Cam çıkart onu.

Cam ve ben Sell'e bakıyorduk.
Cam:Ne istiyosun buradan sen çık.
Sell:Ateş Küresini istiyorum.
Ben:Ateş küresi ne?
Cam:Sonra anlatırım.Sell ateş küresini asla alamazsın.
Sell:Onu bulamayacağımı'mı sandın çömez.Ben her şeyi bilirim artık sizde kabul edin sizden kat kat zekiyim.
Cam:Onu nasıl bulmayı düşünüyorsun?
Sell:Burayı patlatarak.Şimdi Madi git buradan.

Cam elimden tutuğu gibi gidiyordu'ki bir ok sırtına saplandı.Korkuyla arkamı döndüğümde o oku Sell'in attığını gördüm.Sanki o acıyı ben hissetmiştim.Ağlayarak diz çöktüm ve Cam'in başını dizime koyup;
Ben:Güçlü ol iki kalp ayrılmamalı.Yaşayacaksın.
Cam:Yaşamıycam,bu ok büyülü ve adı vampir öldüren oku.
Ben:Sus lütfen böyle söyleme.Birazdan müdür buraya gelir.
Cam:Madi,hadi bana bir şeyler anlat.Anlat'ki son duyduğum ses senin sesin olsun.
Ben:Tamam anlatcam ama sende bana yardım et.
Cam:Tamam.
Ben:Bir kız varmış.Asırlardır yaşayan.Hemen hemen dünyanın her yerini gezmiş.Sonra bir yere gelmiş okulda bir çocukla tanışmış.Sanki o zaman kalbinde bir titreşim olmuş.Çocuk her seferinde onu en yükseklere kadar uçuruyor sonra bırakıyor ve tam yere çakılacakken tekrar uçuruyormuş.Bunun farkında olan kız hâlla onu sevmede inat ediyormuş.
Cam:Belki erkekde seviyormuş.
Ben:Erkek sevseydi bırakmazdı.
Cam:Erkek bırakmadı'ki.
Ben:Peki erkek ne yaptı?
Cam:Erkek sevdi hem'de çok sevdi.Kızda sevdi ama ikisininde sevgisi boylarını aşıp gözlerine perde çekince göremediler.Ve Ben O Kızı Hep...

Lafı yarıda kaldı ve gözlerini kapattı.Gözlerimden ateş çıkarcasına Sell'e döndüm.O'da yere oturmuş ağlıyordu.Ona;
Ben:Mutlu oldunmu?
Sell:Madi ben isteyerek yapmadım.
Ben:Nasıl yaptın o zaman neden yaptın.Şu zalim hayata benim saf aşkım ve mutluluğum çok'mu geldi.

Gözlerimi açtığımda Sell Cam'i dışarıya doğru götürüyordu.Yanına gidip;
Ben:Bırak.
Sell:Madi lütfen bırak götürim.Sen götüremezsin iyi gözükmüyorsun.
Ben:Eğer Cam'e bir şey olursa hiç iyi gözükmem.

Sell hâlla Cam'i götürüyordu.Okulun çıkışına götürünce bıraktı ve gitti.

O sırada okul müdürü Cam'i arabaya bindirdi bende Cam'in yattığı koltuğa oturup başını dizime koydum.

Müdür hızla gittiğinden 10 dakikaya hastanede olmuştuk.Ama hastane normal değildi.Anlıyacağınız bir Doğaüstü Canlı Hastanesiydi.

Cam'i bir sedyeye yatırıp ameliyathaneye götürdüler.Ben ameliyathanenin önüne oturmuş ağlayarak onunla geçen zamanlarımı düşünüyordum.O sırada annem koşarak hastane kapısından girdi ve yanıma oturup Cam'i sordu.Bilmediğimi söyledim ardından müdür geldi ve anneme"Petty burda ne arıyorsun?"dedi;
Ben:Siz nerden tanışıyorsunuz?
Annem:Ben evlendikten sonra melez olduğum öğrenildi ve senin okulunda okudum.

Onlar dışarıya çıkmaya karar verdiler.Yarım saat sonra doktor çıkıp"Zehir temizlendi.Fakat hayatti riski yüksek.Bu yüzden bir kaç gün hastanede kalacak."dedi.Cam odaya giderken baygındı.Bu yüzden konuşamıyordu.3 saatir odaya almadıkları için camdan Cam'e bakıyor ve olanları düşünüyordum.Sonradan annem ve müdür gitmeye karar verdiklerini söylediler.Ben ise gitmiyeceğimi söyledim.Sonra bir yere oturdum.Tam dalmıştım'ki doktor ve 4 hemşire odaya hızla girip kapıyı kitlediler.Ben ayağa kalkıp ne olduğuna bakmak için camïn önüne geçtim.Hemşireler beni görünce perdeyide kapatılar.....

***

Sizce Cam'e ne olacak????