~ESRARENGİZ YARATIKLAR~

Hayat Kurtaran Madi...

Neredeyse yarım saat oldu fakat odadan ne bir doktor ne de bir hemşire çıkmıştı.Sanki kalbim ağzımda atıyordu.Korkuyordum Cam'e bir şey olacak diye.Böyle düşünürken hastana kapısından Shawn ve Mag girdi.Shawn "Ne oldu?" demeye kalmadan doktor Cam'i sedyeyle hızla götürdü.Ben ise korkudan ağlıyordum.Shawn doktoru görünce arkasından sormaya gitti.Mag ise benim sakinleşmem için beni tesseli etmeye çalışıyordu.
Bir kaç dakika sonra Shawn gelip "zehir kendini yeniliyormuş.Bu yüzden tekrar ameliyata almışlar."

Ben garip hissediyordum.Bir ara ondan nefret ediyorum unuttum diye sevinirken şimdi yaşaması için çırpınıyorum.Dayanacak gücüm kalmadı.Şimdi kabul edemediğim gerçeği kabul ediyordum."BEN CAM'İ KENDİMDEN ÇOK SEVİYORUM."işte bu benim gibi acımasız bir vampirin uysal ve aşık hâliydi.

Biz ameliyathane önünde beklerken Mag'i endişeli gördüm.Yanına gidip;
Ben:Mag bir sorunmu var?
Mag:Hayır,Shgawn'ı arıyordum.
Ben:Bekle ben tahmin ediyorum.Bulur getiririm.Sen burada Cam'e destek ol.

Shawn ile çok yakın olmasamda onu tanıyordum.Biz daha fazla üzülmeyelim diye yalnız takılacak bir tipti.Hastanenin arkasındaki ıssız parkta olacağını düşündüm.Kapının önünde Shawn'ı arıyordum'ki en arkalardan bir karartı gördüm.Eminim'ki bu Shawn'dı.Gidip yanına oturunca yüzünü daha net gördüm ve kan çanağına dönmüş gözleriyle bana bakıp;
Shawn:Madi,canım çok yanıyor ona bir şey olacak diye korkuyorum.
Ben:Shawn ona bir şey olmayacak.O güçlüdür,belki birazdan çıkıp bize ağladığımız için kızacak.
Shawn:Böyle bir şey olmayacağını biliyorsun.
Ben:Biliyorum,ama olmasınıda hayal ediyorum.Eğer ona bir şey olursa yaşayamam.
Shawn:Bugün kabul edemediğin gerçeklerin farkına vardın'mı?
Ben:Evet,Cam'i ne kadar sevdiğimi ve ona ihtiyacım olduğunun farkına vardım.

Konuşmadan banktan kalktık ve hastaneye doğru yürüdük.Mag'in yanına gittiğimizde biraz oturduk ve o sırada doktor geldi;
Doktor:Hastanın yanına bir kişi girebilir.Mümkünse ona iyi gelecek birisi.

Shawn ve Mag bana baktı.Sonra hemşire bana koruycu bir şeyler giydirdi ve sonunda odaya girdim.

Sanki karşımda bir melek yatıyordu.Yanına hemen gitmek istedim ama korkuyordum.Sonra zamaımın az olduğunu hatırlayıp elimi kalbinin üstüne koyup konuşmaya başladım;
Ben:Burası kalbin değilmi?hâlla atıyor ve ben yaşadıkca atacak.Seni seviyorum ve bu söylediklerimin sana ulaşmasını istiyorum.Çünkü sen uyanınca her şey farklı olacak.Olmak zorunda.İki kalp ayrılmaz ayrılamaz'ki ama sanırım o bir kalp kalbin bir yarısı sende diğer yarısı bende.Cam lütfen beni sensiz bırakma bu sol taraf benim.Bendeki sol taraf ise senin.Senin ölümün benim ölümüm.Ama bir şey olmayacak.Yine sen uyanacaksın bazen bana ters bazen samimi bazen düşman gibi davranacaksın.Ben ise buna ilk kırılacam sonra sevinicem.En son sana kızacam.Hep öyle olacağız.Hani demiştin ya Shawn asla ağlamaz diye Shawn ilk defa ağladı.İlk defa korktuğunu hissetti.Bende çok ağladım ilk defa olmasada ben ilk defa kalbimin acıdığını hissettim.Sakın üzülme sen iyi olunca hepsi geçecek.

***

CAM'İN AĞZINDAN;

Off!  Burası ne böyle.Çok karanlık sis çökmüş sokakta ilerliyorum.Ama sanki her adımımda sanki bir kat daha çöküyorum.Hızla ilerlerken gücüm tükendi ve yere düştüm.O sırada hayatımda büyük bir anlam taşıyan sesi duydum.Tabikide Madi'nin sesi başımı kaldırdığımda Madi elini uzatmış beni bekliyordu.Ben ise küçük olan gücümle elini tuttum.Beni kaldırıp götürdü.
İlerde beyaz bir ışık gördü ve onun içine girdik.

***

Ben ağlamaya başladığımdan konuşamıyordum.Cam'in yattığı yatağın kenarına başımı koydum.O sırada Cam elini saçlarıma koydu.Ben ise şaşırarak Cam'i izliyordum'ki bana;
Cam:Her zaman seni görüceksem burada kalırım.Hep hayatımı sen kurtarıyosun.
Ben:Hayır,ben başına daha çok bela açıyorum.
Cam:Madi seni sewiyorum.
Ben:Bende.

Ondan sonra koşarak odadan çıktım.Mag ve Shawn'a iyi haberi verdim.Bu sefer üzüntüden değil mutluluktan ağlıyorduk.Doktor istediği zaman taburcu olacağını söyledi.Tabi Cam durmaz ya hemen diye tuturdu.Hastaneden çıktık bu seferde parkta oturalım diye tuturdu.Biraz sesizlikten sonra bu sesizliği Shawn bozdu;
Shawn:Hadi bir oyun oyunayalım.Şu anda dört kişiyiz ben ve Mag Cam ve Madi iki grup olalım ve sadece bir kişi 10 yıl sonra ne olduğunu söylemek zorunda.Cam sen başla.
Cam:10 yıl sonra küçük ve bahçeli bir evde kız ve erkek çocuklarımızla oyun oynuyoruz.Çocuklarımızdan birinin adı Cemmedi oluyor.
Shawn:Bizim bi farkımız olmaz.Sadece evli oluruz.

Sonra ordanda kalktık ve eve doğru yol aldık....

***

Geç geldi ama fazla içime sindi denemez.İnsallah beğenirsiniz.SEVGİLER.....