HERŞEY ONUN İÇİN

2.BÖLÜM

           SAMANTA'NIN AÇISINDAN
O sabah nadiren tattığı alarm çalmadan kapatma duygusunu tatmıştı. Önemli ve özel hissettiği günlerde hep böyle yapardı. Okulun ilk günü onun için özeldi. Ama sadece onun için. Mesela Katerina fazlasıyla sıradan takılacaktı -sevdiği gibi-. Hemen kalkıp duş aldı. Saçlarını özenle kuruttu. Uç yani sarı kısımlarına maşa yaptı. Dolabına yöneldi. Yüzüne sahte ama ilgi çekici 'istediğime ulaşırım ' ifadesini taktı. Haftalarca arayıp birkaç gün önce bulduğu o mükemmel ötesi cazibeli elbisesini askıdan çıkaracakken önceki elbisesinden çıkmayan ruj lekesini ve daha önceki elbisesinden çıkmayan rimel lekesini hatırladı. Elbiseyi hemen yerine taktı ve odasındaki duvarın 4te 3ünü kaplayan aynaya yöneldi. Aynanın önümde kozmetik dükkanın fragmanı duruyordu sanki. Ama bunlar Samanta için hiçbir zaman yeterli olmadı. Aynanın önünde en sevdiği parlak kırmızı rujunu açarken gülümsediğini fark etti. Hemen ciddileşip rujunu dudağına adeta kaydırdı. Dudaklarını birleştirip birbirlerine sürtüp rujunu güzelce yaydı. Ardından fondöten sonra eyeliner son olarak rimel. Geri çekilip aynadan kendine bakarken ne kadar da güzel olduğunu düşünüyordu ki hala çıplak olduğunu fark etti. Dolabına ikinci sefer yöneldi ki mesaj sesini duydu. Aldırış etmeden elbisesini özenle giydi. Parfüm şişelerinin arasından siyah olanı seçip üzerine boşalttı. Artık hazırdı. Telefonun sürekli çaldığını fark etti koşup telefonunu sesi takip edip buldu. Katerina arıyordu. Hemen -fırça yiyeceğini bilerek- açtı. Sesi duyar duymaz telefonu kulağından uzaklaştırıp ağzına fahişe sembolünü takındı. Ses şiddeti azalınca telefonu kulağına tutup 'Hemen indim tatlım'
diyip telefonu Kat'in yüzüne kapattı. Telefon ve anahtarını alıp ayakkabısını hızlıca ayağına geçirdi. Alel acele çıktı evden. Ekstra 20 cmlerle koşabilen bir yapıya sahipti. Mr.Joseph'lerin evinin önünden dolaşınca köşede bekleyen Kat'in sinirden kudurmuş olduğu sağ ayağıyla yerde tuttuğu ritmin hızından anlaşılıyordu.