2. Bölüm

28 1 0
                                    

Çok hızlı sürüyordu.
Küçük küçük çığlıklar atıyordum.
Bagajın camından dışarı baktığımda otobanda olduğumuzu fark ettim. Arkamızda bir tek araba bile yoktu. Korkudan yüzümü ter kaplamış ve saçlarım yüzüme yapışmıştı. Umudu kesmiştim. Bu taş varlık beni evine götürüp bağlıyacaktı ya bana işkence edecekti ya da beni iğrenç oyunlarına alet edecekti.
Çığlık atmayı kesdim ve korku dolu düşüncelerle etrafa bakındım. Yüzüm cam tarafına gelince yerimde küçücük bir zıpladım.
Arkamızda bir araba audi vardı. İçinde bir erkek vardı. Gördüğüm kadarıyla çocuk benim yaşlarımda esmer bir taşdı.
Evet yakışıklıydı. Bu düşüncelerimin içinden kurtulup onun dikkatini çekmek için hareketler yaptım. Sonunda beni fark ettiğinde ona 'yalvarırım beni kurtar' bakışları attım. Şaşkın bir ifade ile bana baktı. Yine aynı bakışı attım. Ağızı ile anlaşılabilir bir şekilde ' tamam sakin ol' dedi. Bende kafamı salladım ne yapacaktı.
Bir anda bir manevra ile benzinliğe girdi. Bahsettiğim audi tam yanımızda benzin depolatmak için durmuştu. Beni kaçırmaya kalkan taş çocuk sert sesiyle" ben içecek almaya gidiyorum rahat dur ben yokken benzin dolduracaklar okey". Kafamı salladım.
Arabadan çıktıktan yaklaşık 15-20 saniye sonra o çocuk camda belirdi. Yaşasın kurtulmuştum. Bagajı açtı. "Merhaba. Bak sakin ol ve ses çıkarma seni kurtarıcam. Hadi bakalım". İnanılmaz ve yumuşak ses tonuyla beni etkilemişti.'hadi bakalım' dediği an beni kucağına aldı ve arabasının arka koltuğuna düzgünce yerleştirdi.
Hemen hızlı bir şekilde soför koltuğuna geçti ve anında arabayı çalıştırıp gazladı.
Arkamıza baktığımda diğer çocuk bu durumu fark etmiş ve elindeki cola şişesini yere fırlatı. 'Lanet olsun' dediğini duyar gibiydim. İçli bir ohh çektim.
Birden o nazik sesiyle konuşmaya başladı." Evet onu atlatmışa benziyoruz birazdan müsait bir yerde dururum seni çözeriz. Herşeyi anlatmak ister misin?" Kafamı salladım." Ovv pardon ağzını açmalıydım". Elini vitesten çekti ve yola bakarak ağzımı açtı. Derin bir nefes aldım." Hayatımı kurtardın çok teşekkür ederim. " dedim sevinçli ama yorgun bir sesle." Merak etme güvendesin ben kötü biri değilim. Eğer istersen seni evime götürebilirim. Yalnız yaşıyorum." Yavru kedi gibi konuşuyordu. Bende şirin bir ses tonuyla" pekala başka şansım yok." Dedim. Ve ani bir manevra ile karşı şeride U dönüşü yaptı.
Evet sonunda kurtuldum.
Ve evet taş ve nazik bir çocuk gizemli bir şekilde beni evine götürüyordu.
Uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu

CANIM OKURLARIM RİCA ETSEM BEĞENİR MİSİNİZ?

YORUMDA İSTERİM :))))))) :DDDD

Fabrika HatasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin