Κεφάλαιο 7

63 11 1
                                    

Μετά από πολύ τρέξιμο έφτασα επιτέλους πίσω στο bar όπου είχε κόσμο και δεν νομίζω να με πείραζε. Χωρίς δεύτερη σκέψη αποφάσισα να παω στο ξενοδοχείο. Μόλις έφτασα είδα την Νίκη να κάθεται και να έχει στα χέρια της το κινητό της.
" αμάν ρε Κατερίνα μου που ήσουν; σε πήρα τόσα τηλέφωνα. Γιατί δεν απαντούσες; ανησύχησα. Είσαι καλά; "
" Νίκη ηρέμησε "
"συγνώμη απλα ανησύχησα. Πως ήταν; "
"αν παραλείψεις το γεγονός ότι πήγε να με βιάσει καλά "
"ΤΙΙΙ; "
Και αφού της εξήγησα ότι είχε γίνει είχε μείνει να με κοιτάει σαν το χανο.

"Έμ Κατερίνα; "
"Τι; "
"μην μου θυμώσεις αλλά... "
"τι έκανες; "
" εε να..δεν ειναι τόσο κακο... Του έδωσα το τηλ σου... "
" ορίστε; "
"εε ναι.. "
"τι έκανες; "
"του έδωσα το τηλ σου... "
"για ποιο λόγο να κάνεις κάτι τέτοιο; Που; Πότε; "
"λοιπόν... Θυμάσαι όταν τον πρωτογνωρισες; "
" ναι αλλά που κολλάει αυτό; "
" ήμουν μεθυσμένη ρε Κατερίνα δεν καταλάβαινα τι έκανα. Μου ζήτησε το τηλ σου και εγώ του το εδωσα" μου λεει
" γιατί δεν μου το είπες πιο νωρίς; όταν έγινε τέλος πάντων"
"γιατί νόμιζα ότι θα θυμωνες"
"ναι θύμωσα αλλά όχι επειδή του το έδωσες αλλά επειδή δεν μου το είπες "
" συγνώμη "
"δεν πειράζει "είπα με ένα αναστεναγμό και άνοιξε τα χέρια της ζητώντας αγκαλίτσα. Κι εγώ χωρίς δεύτερη σκέψη χώθηκα στην αγκαλιά της κολλητής μου





Γεια σαςς. Τι κάνετε; Λοιπόν τι λέτε να γίνει; Μήπως ο Γιώργος θα προσπαθήσει να επικοινωνήσει με την Κατερίνα για να ζητήσει συγνώμη; Περιμένω την άποψή σας στα σχόλια. Μέχρι το επόμενο πολλα φιλιά και να περνάτε καλά

Η γνωριμίαWo Geschichten leben. Entdecke jetzt