Κεφάλαιο 14

36 6 0
                                    

"ζητήσατε να με δείτε; "
"εμ ναι....."
"Γιώργο.....;;; Τι σκατα θες εδώ; "
"ήθελα να μιλήσουμε "
"έχουμε να πούμε κάτι και δεν το ξέρω; "
"ναι... Εγώ έχω να σ πω κάτι "
"δεν νομίζω να χρειάζεται "λέω και του γυρνάω την πλάτη για να φύγω
"κι όμως " μου λέει και με κρατάει από τον καρπό
"τι; "
"λοιπόν αύριο θα περάσω να σε πάρω στις 10 το πρωί" μου λέει και το σκέφτομαι
"και τι να κάνουμε; "
"να πάμε για καφέ, μια βόλτα να σου μιλήσω "
"καλά ίσως να έρθω "
"θα έρθεις!!!"
"ίσως... Καληνύχτα "
"θα τα πούμε αύριο καληνύχτα... "

Είπα και έφυγα... Έφτασα στη μέση των σκαλοπατιων και έκατσα. Ήθελα απλά να το σκεφτώ λίγο μόνη μου. Για να πω την αλήθεια ήταν το τελευταίο άτομο που περίμενα να έρθει. Και αυτό που μου είπε.... Τι να ήθελε να μου πει άραγε; Μήπως θα μου ξεκαθαρίσει τα αισθήματα του; Μπα όχι δεν νομίζω να κάνει κάτι τέτοιο....

Ανέβηκα πάνω και χτύπησα την πόρτα για να μου ανοίξει η Νίκη. Άνοιξε την πόρτα και μπήκα μέσα...

" θα τα πούμε αυτό είμαι πτώμα "
"οκ αλλά δεν μου γλυτώνεις. "
"ωχ βασανιστήριο "
"ναι το δικό μου βασανιστήριο "
"άσε κατάλαβα "
"είμαι σίγουρη " λέει και γελάει ειρωνικά
"καληνύχτα "
" με τα ρούχα θα κοιμηθείς? "
" ναι.... "
"οκ καληνύχτα " είπε και έκλεισα τα μάτια μου. Κατευθείαν με πήρε γλυκός ύπνος

Soooo. Τι γίνεται εδώ; Ψηφίστε το παρτ αν σας άρεσε... Μέχρι το επόμενο... Φιλάκια :*


Η γνωριμίαWo Geschichten leben. Entdecke jetzt