Saat gece yarısını hayli bir gecmiş, tik tak sesleri rahatsız ediyordu beni. Okuduğum kitabı sinirli bir şekilde koltuğa bırakırken, saate doğru yürüyordum. Tıpkı kurbanlık koç gibi bana bakıyordu. Son çığlıkları Tik Tak, Tik Tak sesleri yaklaştıkça daha derin duyuyordum. Saattin arkasını çevırıp pıllerını söktüm. Kurbanını öldüren seri katil gibi sırıtıyordum. Saati cıkarmama rağmen hala tık tak seslerini duyar olmuştum. Bir müddet sonra kesildi sesler.
Evde hiç bir ses çıkmıyordu benim nefes alışverişlerimden başka. Durdum ve kitaba geri döndüm. Okuyordum, ama sanki kafam orada değildi. Gözümün önüne anılar birer birer geliyordu.
Ardından geleceğe gidiyordum sonra tekrar kitabın bir bölümüne. Defalarca okudum okudum. Böyle olmayacak siktir et deyip kitabı fırlattım.
Kitap yere düştüğünde, ortaya çıkan tozlar.. Kaç gün temizlik yapılmamıstı belki 2 ay belki 3 ay...
Yerler savaş alanı gibiydi, bir hippinin sevdiği tarz evlerden. Yarım kalmış esrarı yakıp, derin derin içime çektim.
Düsünceler gırdabındaydım, göğsüm sıkısıyor ve etrafa garip bakıyordum. Gözlerimi kapattıgımda binlerce surat gözlerimin önüne geliyordu. Bir fırt daha aldım, cıgerlerım yanıyordu adeta.
Gözlerim kapalı, kalp atıslarım yavaşlamıştı. Zaman hızlanmıstı,insanlar hayvanlar sokak cadde her şey hızlanmıstı. Insanların arasında bir oluydum, onlar bana ben onlara layık değildim. Başka bir zaman, başka bir gezegen ama burada olmamalıydım.
Hayat bizi iyi ya da kötü yapmıyordu. Hayat aynı denklemdeydı bizi değiştiren insanlardı. Bazen denklemin başına pozitif sayılar oluyorlar bazen negatif gelip bizden bir şeyler götürüyorlardı bazende sıfır olup etkisiz oluyorlardı.
Çocukluğum gözlerimin önüne geliyor, sonra nasıl masumlugumun kaybolusunu izliyordum. Bir daha geri gelmeyecek masumlugum.Gözlerimi yavaştan açıp kahve yaptım kendime. Sabah olmuştu..
Hazırlanıp, işe gıtmelıydım.Aynanın karşısına geçtım, maskemi taktım ve dışarıya çıktım. Milyarlarca maske takan kisilerden biriydim.
Güneş doğmuş,aydınlanmıstı her yer. Bekçıye ne güzel bir gün dedim. Otobüse doğru yürürken, Aynada ki çocuk hala oynuyordu, masumlugunu kaybetmemişti..
