He For She

1~Το όνειρο

*-Θα τρέξουμε μέχρι τον φάρο!Όποιος κερδίσει θα πάρει παγωτά!
-Εντάξει !
-Ωραία!Με το 1! Με το 2..-
Δεν πρόλαβε να πει το τρία και είχε ξεκινήσει πιο πριν από εκείνην.
-Εεε! Περίμενε!Κλέβεις!
Είπε και κακήν κακώς άρχισε να τρέχει όσο πιο γρήγορα μπορούσε για να τον προλάβει.

Περνούσαν κάτω από διάφορες ομπρέλες της παραλίας, πάνω από τις ξαπλώστρες προσπαθώντας να φτάσει ο καθένας όσο το δυνατόν γρηγορότερα στο φάρο. Η άμμος από κάτω τσουρούφλιζε τα πόδια τους αλλά δεν τους ένοιαζε! Μόνος στόχος τους το πολυπόθητο παγωτό, μόνος στόχος τους... Ένα ακόμα διλινό μαζί μπροστά στην θάλασσα...

Δεν άργησε πολύ και όπως ήταν αναπάντεχο εκείνος έφτασε πρώτος ζητοκραυγάζοντας όσο πιο δυνατά μπορούσε ότι εκείνος νίκησε και, ότι εκείνη θα του αγόραζε το παγωτό που επιθυμούσε!

-Έκλεψες!Έκλεψες!Έκλεψες!
Του φώναζε θυμωμένη ενώ είχε σταυρώσει τα χέρια μπροστά της και είχε σμίξει τα φρύδια της, σε συνδιασμό με το ότι σιγά σιγά άρχισε να σουφρώνει και τα ροδαλά της χείλη! Την κοίταξε και άρχισε να γελά με την αντίδρασή της κάτι που την έκανε να του γυρίσει πλάτη και να κάνει το πρώτο βήμα για να φύγει.
Έλα όμως που κάτι την σταμάτησε..!

-Τι θες...;
Είπε σιγανά ενώ γύρισε από την πλευρά του έχοντας σκυμμένο το κεφάλι.
-Αφού ξέρεις ότι σε πειράζω. Δεν το εννοούσα...Εμείς είμαστε φίλοι και, οι φίλοι δεν κοροιδεύουν ο ένας τον άλλον..!
-Σωστά...Τότε γιατί το έκανες;;
Σήκωσε το κεφάλι της και τον κοίταξε ενώ του γκρίνιαξε στόλιζοντας το πρόσωπό του με ένα μικρό γελάκι. Την έπιασε στην αγκαλιά του και την τράβηξε για να φύγουν.
-Πάμε για παγωτό!Κερνάω εγώ!
Της έιπε και εκείνη άρχισε να γελά γλυκά ενώ τον αγκάλιασε πίσω σφιχτά όσο πιο πολύ μπορούσε!

~~~~~~~~~~~~~~~~

Ο φάρος άρχισε να μικραίνει όλο και πιο πολύ μιας και εκείνοι απομακρύνονταν και, ο ήλιος έπεσε. Ποικίλα χρώματα του μπλε, του ροζ και του πορτοκαλί αποτυπώθηκαν στον ουρανό μέχρι που ναι...! Η ώρα πέρασε τόσο που τα χρώματα αυτά αντικαταστήθηκαν από ένα σκούρο μπλε, που όμως, δεν έμεινε έτσι. Μικρές πινελιές φώτισαν τον ουρανό, πινελιές ονόματι αστέρια και πολλούς έκαναν να αναρωτιούνται και να αντιλαμβάνονται πόσο μικροί ήταν απέναντι σε αυτόν τον τεράστιο πλούτο.. το σύμπαν!*

~~~~~~~~~~~~~~~

-Ιόλη! Ιόλη ξύπνα παιδί μου θα αργήσεις!
Φώναξε η μητέρα μου για πιθανόν τρίτη φορά κάνοντας με να αγριοξυπνήσω. Τινάχτηκα απότομα από τα σεντόνια μου και κοίταξα την ώρα στο κινητό μου.

"8.38"

Θεέ μου! Κοίταξα γύρω και παραξενεύτηκα που ο μικρός μου αδερφός, Νέιτ, έλειπε, λογικά θα είχε περάσει το σχολικό του. Έτσι και εγώ σηκώθηκα γρήγορα, έβαλα ό,τι πιο πρόχειρο βρήκα μπροστά μου, τοποθέτησα την τσάντα στον ώμο μου και με γρήγορο βήμα ξεχύθηκα στους δρόμους της Τουλούζης κατευθυνόμενη για το σχολείο μου!

Και ναι!Για ακόμα μία φορά είχα κόψει ένα από τα πολλά όνειρά μου με εκείνον, με εκείνη την "αόρατη" μορφή να παίζει μαζί μου, πάλι σε εκείνη την θάλασσα...

Μα ποιος να είναι...;

~Και κάπως έτσι ξεκινάει κάθε πρωινό για την Ιόλη μας! Εύχομαι το πρώτο chapter να σας έβαλε σε πειρασμό και να με ακολουθήσετε για μια ακόμα φορά σε μια καινούρια ιστορία με βιώματα που έχω ζήσει και εγώ! Μην ξεχνάτε να κάνετε vote και να μου αφήνετε τα σχόλιά σας! Καλά να περνάτε! ♥♥♥~

~