Trap Queen

Chapter VI

HL POV

I went out the crowd, and walk straight to the Aristotle building, third floor to be specific. Ugh I hate walking. Room 301, 302, 303, 304, and lastly 305 my new room. I glance at my watch, it says 8:55. Thank God im not late.

I open the door and there are only few people in the room, lucky. I sit at the last row near the window. I put my earphones and plug it in my phone.  Taylor Swift's Bad  Blood started to fill my ears and then I close my eyes.

Ilang minuto lang ang lumipas, may dumating na mga estudyante. And gosh, they're so noisy. Kahit naka earphones ako naririnig ko pa rin sila. Bad vibes na nga ako magmula kanina dadagdagan pa nila.

Argh Let it pass HL. Chill babe. I chanted in my head.

Nag relax na lang ako, pero mas lalong umingay. OMyG! Iisang topic lang naman pinag uusapan.

O my gosh girl! I went to Bora last May and gosh! Nakita ko sina blah blah blah

Shtt! I saw them too. Sa Paris. Nagsho-shopping kami ni mommy blah blah blah

Whatt? I went to Korea to watched concerts of my bias. And seriously, I saw them too blah blah blah

Can't they shut up even just for a while? Can't they see that Im trying to sleep here?

Madaming nagsinghapan ng bumukas ang pinto. Tinignan ko ito at nabigla ako ng makita ko sila sa pintuan. They can't still see me kase nasa dulo ako at bahagyang naka yuko idagdag pa na sabog ang buhok kong kulay pula.

I wonder what will be their reaction if they see me. Haha

Anyway, I think they're on a foul mood. I can feel bad auras coming from them. I wonder what happen?

They didn't even glanced in my direction. Basta umupo na lang sila sa opposite side ng inuupuan ko. Pagkaupo nila, bumukas na naman yung pinto at may pumasok na lalaki. Nilibot niya ng tingin ang silid at huminto ito sa kanila. Nagmamadaling maglakad ito papunta kina Zia.

"Im sorry baby, forgive me please. Its just nothing. She's nothing, okay?" Lumapit ito kay Ria at nagpaliwanag.

"I don't care! Get out of my sight. I don't wanna see you again, arsehole!" Walang ganang sumagot si Ria sa kanya.

"Please babe. Maniwala ka naman sa akin oh. I don't even know who is she. Linapitan niya lang ako at hinalikan. Alam mo naman na ikaw lang diba?" Pagmamakaawa niya kay Ria.

"I said I don't fuckin' care! And fuckin' leave me alone. You're just my toy, I bet you know that. Everyone knows that. Im done with you. Leave. I don't need you anymore." Walang emosyong sagot nito sa lalaki.

Walang nagawa at umalis na lang ang lalaki sa silid. Lumakas ang bulung-bulungan. Everyone in the room, except me and the squad, are holding their phones. Whats with the fuss? Lagi bang ganito ang mga tao dito? Lahat na lang pinagbubulungan nila. Lahat na lang pinopost nila. Lahat na lang napapansin nila. Fuckin' gossipers. I hate them. Wala silang magawang matino.

Hanggang ngayon ay wala pa rin akong makitang mga emosyon sa kanila. Ganito ba sila pag sa school? Nagtataka na ako. Jolly at magaan naman silang kasama nung sa mall. Umiwas ako ng tingin kasabay ng pabaling ko ng aking ulo sa bintana, nang tumingin sa aking direksyon si Maui. I want to surprise them. But I think, wrong timing ako. Mamaya ko na lang siguro sila iaapproach.

Nakinig na lang ako ng music hanggang lumipas ang isang oras. Ugh waste of time. I should probably go. Im starving. Kahit ilang oras pa lang ang nakalilipas magmula ng kumaen ako. Ganyan ako katakaw.

Umalis na rin naman halos ang ibang mga kaklase ko.

Saktong pagtayo ko sa aking upuan ay tumayo na rin sina Zia sa kani-kanilang mga upuan. Lorina finally saw me. I couldn't help but to smile because she has this adorable big eyes, she's so cute. I wanna pinch her cheeks. Tumili ito pagkatapos maka recover sa pagkabigla ng makita ako. Natawa na ako ng tuluyan sa kanyang reaksyon.

Tumakbo ito papunta sa akin at niyakap ako. "O my gosh Honey! You're here. Im so happy." Kumalas na rin siya sa yakap, saktong huminto naman sa aking harapan sina Zia.

"I can see that you're happy." Kasabay ng pagtawa ko."Im gonna approach you sana kanina, kaso you're all in a bad mood ata."

Niyakap nila ako isa isa.

"Im sorry HL. Something happen lang kase kaya ganun kami. Anyway, wanna join us for brunch?" Sabi ni Pat pagkatapos niya akong yakapin.

"Yeah sure, gutom na rin naman ako." Sagot ko.

So we all went to cafeteria.

Habang naglalakad sa hallway, ayun naririnig ko na naman ang mga stupident na nagbubulung bulungan at halos lahat ng madaanan naming mga estudyante ay nanlalaki ang mga mata dahil sa pagkabigla.

What now? Tsh

"Don't mind them." Bulong ni Maui sa akin.

I know. I don't care whatever they say anyway.

Pagkapasok sa caf maiingay na kumakaen ang aming nadatnan. At sa hindi inaasahang pagkakataon. May natapon sa damit ko na Spaghetti.

Oh fuck! This isn't good. Hell will rise. I'll assure you that. Hindi ko palalagpasin na lang ito. I am a bitch, remember?