"umarım görüşürüz.."
Demirden geriye bana kalan son hatıra buydu..ha bir de ben giderken gözlerime bakan gözleri..
2 hafta oldu döneli,aklımda da kalbimde de aynı soru,acaba bir daha ne zaman görüşeceğiz. Gözlerimi kapatıyorum yanımdaki elini hissetmeye çalışıyorum ama sonra yanımıza gelen abimi,surtuk eski kız arkadaşını da hatırlıyorum,hemen açıyorum gözlerimi.. Nasıl da ozledim oysaki..
sınav sonuçları açıklandı dün nasıl mutluyumm marmara psikolojiye girdim.. Demirle aynı şehirde nefes alacağım artık.. Neler diyorum ben ya bir erkeği bu kadar düşünmem normal değil duşuncelerime hakım olmam lazım.
son valizi de kapattım işte. Artık hazırım gitmeye 3. Valizi de arabaya yerleştirdi babam ve havaalanına doğru yola çıktık. Uçağım biraz sonra kalkacaktı abim beni istanbulda havaalanından alacak. Anneme kocaman sarıldım ağlıyordu hala " anne yabancı yere mi gidiyorum,abimin evine gidiyorum niye ağlıyosun bu kadar hem siz de sık sık gelirsiniz ağlayıpta beni uzme.." Annem iç çekti " benim güzel kızım ne ara büyüdün boyle ne ara gidiyorsun lütfen dikkat et kendine kendini ve bizi üzecek bir şey yapma sana güveniyoruz" dedi. Tekrardan sarıldım gözlerim dolmuştu. Babama da sarıldığım zaman kayış koptu ben de ağlamaya başladım. Gözüm yaşlı son kez el salladıktan sonra uçağıma binmek için yürüdüm. İçeri girdim koltuğumu buldum ve havalanırken kısa süreliğine veda ettim doğduğum ve büyüdüğüm güzel İzmir'e..
iniş takımları açıldı mayıştığım koltukta doğruldum,çantamdanrujumu çıkardım hemen sürdüm,biraz da allığımı tazeledim saçlarımı duzeltip indim. Valizimi beklerken abim aradı.
"indim ben abicim çıkıştasın dimi"
"canım benim son anda çıkarken çok önemli bir hastam geldi bu yüzden demir alacak seni o da gelmiştir çıkışa "
"demir mi.." Kalbim ağzımdan çıkacak sanırım.. Nasıl yani demir beni almaya mı gelmişti..
"evet derin hani gece tanışmışsınız ya işte o abin "
"hatırlıyorum tamam abi.."
" siz eve varana kadar ben de geçerim,evde görüşürüz canım" dedi ve kapattı.
ben hala olayın şokunu atlatmaya çalışırken son valizim de önümden geçti,hızla tutup kendime çektim. Uç valizle yürümek aşırı zordu,hele ki heyecandan ellerim ve bacaklarım titriyorsa. Aninden durdum ve çantamdan parfümümü çıkarttım boynuma ve saçıma sıktım. Evet şimdi yürüyebilirim. Zar zor çıkışa geldim ve kapı açıldı,kalabalığın arasında gördüm onu,bakışlarımız birleşti. Ömrüm boyunca orada ona bakarak durabilirdim...
