İlk bakış, İlk gülüş

51 4 2
                                    

Multimedya - Ömür

Öğlen arasının bitmesiyle tekrar sınıflara çıktık. Ders müzik dersiydi. Müzik dersini seviyordum çünkü piyano çalabiliyordum. Uzun zamandır piyano çalmamıştım ve belki boş bir derste bir gün müzik salonundaki piyanoyu çalabilirim diye düşündüm.

Hoca biraz dersi işleyişinden bahsetti. Bu sene okul korosu olacakmış ve gönüllü olup olmadığını sordu. Cemre hemen elini kaldırdı çünkü sesi gerçekten çok güzeldi. Eskiden bazı günler ben piyano çalardım o ise şarkı söylerdi.

Hocamız konuşmasını bitirdikten sonra Ömür'e bu sene de okulun gösterilerinde gitar çalıp çalmayacağını sordu. Aklıma yine önceki tenefüs olanlar gelince rahatsızca yerimde kıpırdandım. Melda ile olanları açıkçası çok da önemsemiyordum ama Ömür'den gerçekten çekiniyordum daha açıklama bile yapmaya çalışmamıştım.

Bugün aynı sıkıcılığıyla devam etti. Ömür ile sürekli göz göze geliyordum ve sürekli gözlerimi kaçırıyordum. Son tenefüse girmiştik. Cemre ile tam sınıftan çıkarken hiç beklemediğim bir anda Ömür yolumu kesti.
"Cemre, Gece'yi iki dakika alabilir miyim?"
Cevap vermesini bile beklemeden yavaşça kolumdan tutup sınıftan çıkardı. Ben o sırada şok olmuştum çünkü gerçekten bunu beklemiyordum. Kimsenin olmadığı bir yere getirdikten sonra,
"Gece yaptığın resim için gerçekten teşekkür ederim. Yeteneklisin ve çizmek istemişsin, bunda bir yanlış anlaşılma olduğunu düşünme. Seni yanlış anlamıyorum, rahatsız hissetmeni istemiyorum. "

Gülümsedi,
"Hem gerçekten yeteneklisin, bir gün ben de senin için şarkı söylerim ödeşiriz." dedi gözlerimin içine bakarak. Hayatımda gördüğüm en güzel gözlerdi bunlar, bakmaya çekindiğim ama doyamadığım. Bana saatler gibi gelen iki saniyelik bakışmamızdan sonra sonunda kolumdan tutup,
"Hadi sınıfa gidelim" dedi.
Nihayet olayın şokunu atlatmıştım ve o zamana kadar kızgın olan ifademi değiştirip gülümsedim. İçimden koca bir yük kalkmıştı.

Ömür'den
Siyah gözleri vardı ama deniz gibi sonsuz bakıyordu. İlk defa gülümsediğini gördüm, ilk bakışta sıradan bir kız gibi görülebilirdi. Ama biraz dikkatli bakıldığında diğer kızlardan çok daha farklı olduğunu anlamak çok da zor olmazdı. Koyu kahverengi omuzlarından aşağı dökülen uzun saçları ve ismiyle özdeşleşen gece gibi karanlık, gece gibi sonsuz gözleri vardı. Bakışları hep sanki bir şeyler anlatmak ister gibiydi. Acı doluydu. Sessizliği kocaman bir gürültüydü aslında. Güçlüydü. Farklıydı, çok farklıydı.

Gece ~

Üstümden gerçekten büyük bir yük kalkmıştı. Çünkü yanlış anlaşılmaktan korkmuştum. Ben sadece Ömür'ün yüzünü güzel fazla güzel olduğu için çizmek istemiştim ve bunu yanlış anlaması gayet olağan bir durumdu.

Sınıfa Ömür ile beraber girmiştik. Melda bize açık ağızla bakarken umursamadım, hatta kıskandığını bildiğim için sevindim bile. Cemre'nin yanına geldiğimde merakla bana
"Ne oldu? Nereye götürdü seni? Niye çağırdı ki? Ne zamandan beri konuşuyorsunuz? Bir saattir bekliyorum. Kim vardı başka?" diye 4N1K sorularını 10 saniyede sıraladı. Beden diliyle az önce yaşadıklarımızı anlattım ben de. Sonunda merakını gidermiş oldum.

Son ders de bittikten sonra ödül oyunu görmüş Survivor oyuncuları gibi Cemre ile zar zor kendimizi eve attık. Bugünü iyi kötü atlatmıştım. Bu okulda işimin zor olduğunu şimdiden anlayabiliyordum. Ama ben de sessiz kalmayacaktım onlara karşı, her ne kadar konuşamasam da ne yapıp edip onlarla baş edecektim.

Akşam yemeğinden sonra geceliklerimi giyip kendimi direkt yatağıma bıraktım. Biraz telefonla uğraştıktan sonra telefonu da bırakıp bugün olanları düşündüm. Ömür benim için gitar çalacağını söylemişti. Bunu düşünürken istemsiz olarak yüzüme kocaman bir gülümseme yayılmıştı. Gülümsediğimi farkedip hemen sildim yüzümden. Ne olmuştu bana böyle. Aşk olmadığı kesindi. Hem aşk falan bana göre değildi, hiç aşık olmamıştım hatta bazen hipopitütarizm (kimseye aşık olamama hastalığı) bile olduğumu düşünmüştüm. Hatta bir gün acaba bende o hastalık mı var diye çok düşünmüş, kafama çok takmıştım. Sonra Cemre'ye mesaj atmıştım.
"Cemre ben acaba hipopitütarizm miyim?
" Valla Gece söylemesi bile zor sen en iyisi aşık ol. :D"

Bunun gibi bir ton düşünce; gerek geçmişte yaşadıklarım gerek bugün yaşadıklarım aklımda dönüp dururken sonunda uyumayı başardım.

Bu bölüm sanki kısa oldu ama yine de paylaşmak istedim. Daha ilk bölümler olduğu için biraz sakin olabilir fakat bölümler ilerledikçe daha fazla macera olacak. Multimedyadaki yukarıda belirttiğim gibi Ömür. Kafamdakine uygun Gece' yi de buldum. Diğer bölümde paylaşacağım. ❤

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 31, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Sessiz ÇığlıklarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin