Kayıp İkizler

İskele Yanındaki Ev

Akşam olmuştu. Kalacak bir yerimiz yoktu ama kasabaya ulaşmıştık. Şimdi tek sorunumuz bir ev bulmaktı. Zordu. Çünkü sayılı oranda evler vardı. Ama eminim ki insanlar cömertti.

Neyse ki geç olmadan bir ev bulabildik. Evin dışı çok iyiydi. İskelenin yanında bir kayık durmaktaydi. Ev ise eski idi. Eminim ki çok önceden beri burdalardı. Çok mu aramışlardı burayı? Neyse...

 Kapıyı yavaşça tıklattığımızda genç bir kadın geçti karşımıza. Upuzun çikolata kahvesi saçları vardı. Ve yine aynı renkte kaşları onun güzelliğini koruyordu. Gözleri ela idi. 1.50-1.60 boylarındaydı. Güzel ve nezaketli bir kadındı : 

-Buyrun dedi kaşlarını kaldırarak ve dişleri gözükecek şekilde gülerek. Kime baktınız? 

-Ben Aljandra ve buda kardeşim Edgar. Bizim kalacak yerimiz yok bir geceliğine sizde kalsak olurmu acaba?

Kadın 1-2 dakika düşündükten sonra:

-E tabii. Malum hava soğuk kalcak yere ihtiyacınız olacak.

Yavaşça eve yerleştik. Ev iki katlıydı. Dışı kötü olsada içinin dekorasyonu bir şato kadar iyi idi.

Ben dayanamadım ve sordum:

-Adınız neydi acaba?

-Charlie ama siz bana Casey diyebilirsiniz. 

-Burası harika Casey!

-Evet öyle .. Ama yalnız olunca kötü.

Duymazdan geldim ve küçük ve şirin bir odaya girdim.Üstümü değiştirdim. Kırmızı bir tulum ve altına beyaz kısa bir tişört giydim. Aynanın önüne dikildim. Makyajını yorucu yolculuğun ardından tazeledim. Siyah rimel ve kırmızı bir ruj sürdüm. Sapsarı ve uzun saçlarımı -Casey kadar uzun olmasada- örerek bir topuz haline getirdim ve odadan ayrıldım.

Eddy ise daha üstünü bile değiştirememişti. Onun , evin karşısındaki manzaraya baktığını fark ettim. İskelenin sonuna oturmuştu. Yanına geldim ve:

-Naber kardeşim!

-Heyy Aljy! Üstünü değistirmişsin . Bende bu manzarayı izliyordum. .... -durakladı- Sen mutlu musun? Seni peşimden sürüklemiyorum değil mi? Yani sende kaçmak istiyorsun ?

-Asla Eddie ben seni seviyorum kardeşim. Sende beni değil mi?

-Tabii. 

-İyi o zaman benim ölmemi istemiyorsan git üstünü değiştir ter kokuyorsun. :))

Gülerek eve doğru yöneldi. Ben ise Edgar ın böyle düşünmesine üzülmüştüm. Bu düşünceye onu iten şeyi merak etmiştim. 

-Aljandra hadi yemek hazır.

-Tamam Casey! -gülerek- geliyorum. 

Bu iş daha bitmemişti. 

Oyy vermeyi unutmayın :))