YZOBELLE'S POV
Where are you people?
"Lola!"
There's nobody here but me?
Wait i'll check the wash area maybe manang Tess is doing the laundry, ano ba naman ang silent ng house namin. Tatlo lang kasi kaming nakatira sa five bedroom house na matatagpuan sa isang exclusive village in the South, na feeling ko super laki para sa amin kasi may Maid's quarter din bukod sa mga kwarto kahit tag isa kami ni Lola madalas natutulog pa ako sa tabi niya kaya nga kinukulit niya ako to get married na para daw may male figure na sa bahay. Wala na kasi akong magulang, Daddy died when i was three and Mom when i was fifteen. Sad pero I had to go on with my life it was also one of the reason why i am so dependent kay Efraim when i lost my Mom God gave him to me. I have met him during Mommy's wake naalala ko pa I went to our Village's park and poured out my feelings sobra ang iyak ko nun that I did not notice him sitting on the next bench nalaman ko lang na andun siya when he handed me his handkerchief, simula noon he was always by my side na to give me strength comfort me in times of sadness.
Wait. . . here is Manang's kwarto na pero ang tahimik siguro wala din siya... wala nga!Haist!
Punta na lang ako kina Tita Gloria baka may meryenda sa kanila, magbibihis ba ako? Medyo maikli ang suot kong shorts pero sa tapat lang naman ang bahay nila kaya wag na lang baka pag nakita ko ang kama ko antukin na naman ako.
Ayan tanaw ko na ang bahay nila, magkatapat lang ang bahay namin kasi dati nung naisipan bumili ni Tita Gloria whose the Mom of Joanne ay niyaya niya si Mommy na samahan siya pinagbigyan naman ng Nanay ko at ng makita ang lugar ay nagustuhan niya specially magka harap lang yung available na house and lot. Eh super close silang magkapatid at inisip din nya na it is a very safe place where i could grow up ..... ayun nakibili rin. That time maliliit pa kami ni Joanne nasa Elementary pa lang yung tipong naka pony tail pa siya at ako naman ay naka bob cut na buhok pa, kaya masasabing dito na kami nag dalaga na mag pinsan.
Si Efraim ay dito rin nakatira sa village pero nasa Phase Three ang bahay nila kaya medyo malayo sa amin. Siya ang current boyfie ko and we had been together for almost five years, halos anak na rin ang turing sa akin ng mga parents nya kasi puro lalaki silang apat na magkakapatid, their eldest is a priest, yung second is a doctor who stays in the US pero masyadong tutok sa career kaya wala pa ring girlfriend, my lovie is the third at yung youngest ay very much inclined into music kaya dun nakatutok ang utak. Kaya ang Mommy niya ay sobrang attached sa akin, na stressful on my part kasi pag nakipag break ako kay Efraim ay kasama ang pamilya niya sa masasaktan ko and to keep away from that possible issue hindi na ako nakiki mingle sa ibang tao para walang makilalang ibang lalaki. Si Joanne lang ang kaibigan ko besides Mitch and Sallie, silang tatlo lang at si Efraim ay sapat na sa akin.
Wait andito na ako sa loob ng house nila na pareho lang ang feature sa bahay namin pero yung sa kanila mas buhay kasi kumpleto silang pamilya although she is an only child like me buhay pa ang parents niya tapos 'yung isang pamangkin ni Tito Francis na si Brylle ay nakikitira din sa kanila dahil ang pamilya ay sa Davao nakatira kaya nang mag college na ay dito muna sya nag stay kesa nga naman mag boarding house pa eh ang dami namang kwarto ng bahay nila.
Tita!
Walang sumasagot.
Ano ba ang nangyayari sa mundo...parang lahat ng lugar na puntahan ko ay walang tao, parang scene sa The Walking Dead deserted wala naman sanang lumitaw na zombie nyayyy!
Ayoko ng mag ikot dito na lang muna ako sa sala, ayun makapag basa na lang ng Magazine.Nasa kalahati na ako ng binabasa ko ng may biglang nagbukas ng pinto, si Joanne kasama ang zombie este pasaway na lalaking kausap niya sa Mall.
Mali yatang dito ako nagpunta ah.
YOU ARE READING
Wrong Send
RomanceNgayon ko lang napagmasdan ang mga mata niya, kasi naman hindi ko ito magawang titigan dahil baka mabasa niya kung gano ko siya ka mahal. Gaano nga ba kita kamahal? Sapat na ba para iwan ko ang lalaking mahal ko at minahal ako ng mahabang panahon? ...