KARMAŞIK HAYATIM

Yüzünü görmek istemiyorum

Biraz uyuyduktan sonra akşam olmuştu biraz daha uyuyum diye düşünürken bi sesler duydum kamptan biraz uzaktan geliyordu yaklaştıkça ses iğrençleşiyordu Mert ile Tuğçe'yi gördüm Mert beni görmüştü

Mert:
-Miraa

-yüzünü görmek istemiyorum

-Mira özür dilerim

-Mert bugün seni sevdigimi soylecektim ama anladım bosver

-Mira dinle lütfen

Kolumu tutu

-bırak beni

-Mira seni seviyorum

Ağlaya ağlaya çadıra gittim

Nazlı:
-Mira ne oldu

-Nazlı Mert benim için artık bitti

-ne oldu

-Mert ile Tuğçe

-söyleme Mert seni seviyor

-hayır beni sevseydi onunla birlikte olmazdı

-Mert ile konuscam

-sakın

-peki ama ağlama

-tamam

Nazlı gittikten sonra hala ağlıyordum giderken beni sevdiğini söylemişti inanmiyorum tabi bi erkek değişmez ağlamaktan uyuya kalmıştım uyandığımda belime sarılmış kol vardı Mert kolunu ittim

-ne yapiyosun burda

-Mira çok çok özür dilerim

-Mert çık

-Mira lütfen

-Mert çık dedim

Mert zorda olsa cikti bugün geri dönecektik ailemin yanına gidecektim dışarı ciktigimda herkez toplaniyorlardi bende toplandım otobüse bindiğimde Mert tek oturuyodu bende Ekin'nin yanina oturdum

-geliyosun dimi

-evet

-ben alıyımı evinden

-olur

-19:00 alırım seni

-tamam

Mert'in oturduğu tarafa hiç kafamı çevirmiyordum onun yüzünü görmek istemiyordum herkez evlerine gelince iniyorlardı biz evin önüne gelince indik Mert'te bizimle indi

-Mira biraz konuşalım mı?

-hayır

-Miraaa

Kapıyı açıp eve girdim koşarak odama çıktım kapıyı kitledim bavuluda aşağıda bırakmıştım zaten yatağa kendimi attım ağlıyordum aşağıdan Mert'in sesi geliyordu

-sadece konuşcam lütfen

Ada:
-Mert tamam biraz iyi olsun konuşursun