BİR PARÇA AŞK (ASKIYA ALINDI)

HAZIR DEĞİLİM

~Almina'dan~
[Flashbeck(Şimdiki Zaman)]
Gözlerimi açtığımda herkes etrafımda toplanmış Almina diye sesleniyordu. Ne yani gördüklerimin hepsi rüyamıydı? Ekin bana "seni seviyorum" dememiş miydi? Aras bana seslenerek:
- Almina kendine geldiysen hastaneye gitmeliyiz,dedi..Rüyamda gördüklerim aklıma geldi. Bu bir işaret mi yoksa bilinçaltı mıydı? Bilinçaltı olmasını tercih ediyorum.Aras'a
döndüm ve:
-Tamam gidebiliriz,dedim.Evet gidecektim ama dışarı çıkmayacaktım.Hem akşam dışarı benim arkamdan niye gelsin ki. Değil mi? Zaten refakatçı olarak kalmak isterse bende dışarı çıkmak istersem lavaboya gidiyorum derim. Peşimden gelicek değil ya? Tamam ya saçmalıyorum gelirse tabii unutmassam tatlı bir dille yalnız kalmak istediğimi söylerim.
Ben şimdi bu düşünce dünyamdan çıkarak arabaya bindim. Arasların Şöförü ve Açelya'nın babası gelmişti. Aras,Ekin ve ben Arasların BMW'sine binerken Açelya,Miray ve Berk'te Açelya'nın babasına ait olan siyah jeep'e bindiler.
Hastaneye vardığımızda Selim Baba ameliyattan daha yeni çıkmış ve yoğun bakıma alınmıştı. Durumu kötüymüş. Hemen Merve Annemin yanına gittim. Olan biten herşeyi anlattım:
-Hepsi benim suçum, keşke o telefonu açmasaydım.
- Senin hiçbir suçun yok. Olucağı varmış olmuş.
-Kızmadın mı bana? dedim ona ağlamaktan kızarmış gözlerle bakarken.
-Niye kızıyım ki? Sen benim Kızımsın.
Bu sözü duyduktan sonra yüzümde bir tebessüm oluştu. Kim bilir kaç çocuk bu söze hasret. Evet ben onların en az öz çocuklar kadar sevilen evlatlık kızlarıyım. Kızıyım. Ben onlardan gerçek anne-baba sevgisi gördüm.
Ben her zaman ki gibi düşüncelere dalmışken doktor gelmişti. Selim Babam'ın birkaç güne taburcu olabileceğini söylrdi. Herkes çok sevinmişti. Refakatçi olarak ilk gün Ekn ile ben kalıcaktım. Yerın Merve Annem ile Aras kalıcaktı.Hayır anlamıyorum bu çocuk benim peşimi neden bırakmıyor. Israrla ben kalıcam dedi. Hayır Aras'ta öyle bakıp bakıp sırıtıyor. Niye böyle şeyler hep beni buluyor. Neyse birgün idare edicez artık. Akşam gidecekti zaten bizimkiler. Hem ben babam için burdayım.
Bir süre sonra etrafıma bakınmaya başladım.
İnanamoyorum.
Hadi Canımm.
Yok Artıkk
ÇAKIL...
Onun burada ne işi vardı? Çakıl benim eski okulumdan. Bana abayı yakan okulun yakışıklı çocuğu. Ama bir dakika Çakıl'ın beni görmemesi lazım. Tam ayağa kalktığım sırada;
- Almina,Almina!!!
Eyvah Çakıl'a yakalandım:
-Efendim Çakıl
-Teklifimi düşündün mü?
- Çakıl kaç defa söyleyeceğim aynı duyguları sana karşı hissetmiyorum.
- Almina tamam madem öyle diyosun bende yurt dışında okumaya karar verdim. Hem oradaki kızlar senden daha anlayışlı.
- Hadi görüşürüz canım.
Evet artık Çakıldan kurtulmuştum. Ama bizimkiler gülmekten kendilerini alamıyorlardı. Sanki çok komik Tamam Çakıl giderken üzgün bebek suratını yapmış olması komikti. Ama yinede benim sinirlerim havaya uçtu. En iyisi hava almak. Hastanenin bahçesinde boş bir banka oturdum.Arkamdan Ekin'de geldi:
- O çocukla nerden tanışıyosunuz?
- Benim eski okulumdan.
- Peki neyin oluyor?
- Sadece arkadaşım..Bunları neden soruyorsun ki? - Almina biraz uygunsuz bir zaman ama ben seni gördüğüm günden beri seviyorum. Evet seni seviyorum ve... Benimle çıkar mısın? Benim son aşkım,son sevgilim olur musun?
Ne yapacağımı bilmiyordum. Aslında bunu bekliyordum ama her şey çok hızlı gelişmişdi. Tanışalı ne kadar olmuştu? 1 gün? Belki de 2 gün. Benden bir cevap bekliyordu. Gözleri ışıl ışıldı ama ben ne diyeceğimi bilmiyordum. Belki de içimden geldiği gibi davranmalıydımave daha fazlada onu bekletmeye hakkım yoktu.
- Bak Ekin sen çok iyi birisisin. Bu zor günümde yanımda oldun sana sonsuz teşekkür ederim. Ama bilmdiğin bir şey var. Benim bu okula gelmemin bir sebebi de bana aşık olan ve artık takıntı haline getiren ÇAKIL. Ben korkağım Ekin. Aşktan aşık olmaktan belki de acı çekmekten. Ben aşktan kaçarken aşka yakalanmak istemiyorum. Belki de sadece aşkın güçsüzlük olduğuna inandığım için ben hep dimdik durmak zorundayım çünkü; düşersem beni tutabilecek kimse yok." Kısa bir süre durup akan bir damla yaşı sildim ve devam ettim. "Hislerine karşılık belki verebilirim. Çünkü bende aynı duyguları hissediyorum. Ama üzgünüm. Daha hiç aşık olmadığımdan kendimi hazır hissetmiyorum. Yani ilk ciddi ilişkim için Hazır Değilim

ARKADAŞLAR BU BÖLÜM BİRAZ GEÇ GELDİ ÖZÜR DİLERİZ.