PROLOOG bij oma verhiffel

261 25 8
                                    

⬆Als je de hele foto van hermelien en hermelijn wil zien moet je er even op drukken!

"Kreun" straks moeten ik een ginny en hermelijn naar oma omdat pap en mam perse op hun twaalfde getrouwde jaar op reis wilde en dat is dus vandaag "zonder ons!?" Hadden ik en hermelijn tegelijkertijd verontwaardigd geroepen, ja daar zijn we een tweeling voor, we zeggen alles tegelijkertijd en als hermelijn zich stoot voel ik soms pijn. "Hup allemaal in de auto" riep meneer verhiffel, onwillig stapte we een voor een in de auto en we reden weg.
Toen we na een half uurtje aankwamen bij oma verhiffel deed ze glimlachend de deur open, ik vind oma verhiffel altijd een beetje raar en ook wel een beetje griezelig ze heeft altijd rare lange jurken aan, gewaden noemt ze die meestal heeft ze zwarte maar vandaag heeft ze een turkoois blauwe aan "welkom" zegt ze met een hoge schelle stem en ik huiver. Ze houd de deur open en we stappen naar binnen en volgen haar naar de woonkamer, ze gebaart dat we mogen gaan zitten en ze loopt naar de keuken en ze komt terug met zes glazen gevult met... ja wat is het eigenlijk, dus vraag ik aan oma verhiffel "wat is dat?" "Dat is boterbier schatje" antwoord ze en opnieuw huiver ik. Voorzichtig neem ik een klein slokje van dat wat oma verhiffel boterbier noemde, het was best lekker en met een paar teugen was het glas leeg toen ging oma verhiffel langs met een trommel we pakte er allemaal iets uit. ginny, die nog met een hand haar glas vast hield pakte iets in een papiertje waar shocokikker op stond, dat leek mij ook wel lekker dus ik pakte er ook een, ondertussen had ginny het voor elkaar gekregen om met een hand haar papiertje open te krijgen, ik vroeg me net af of het niet gewoon handiger was om het glas gewoon op tafel te zetten als ze haar papiertje open wou maken toen ginny gilde en haar glas in scherven op de grond viel, ik dacht die ziet gewoon een spin ofzo, maar toen ik mijn papiertje opende snapte ik dat ze gilde "o my gosch" riep ik "dat ding leeft" gilde hermelijn die ook een shocokikker had gepakt "rustig, rustig maar!" Riep oma verhiffel boven het lawaai uit "je kunt ze gewoon eten, en binnen in zit een kaartje met een beroemde heks of tovenaar ik nam een heel klein hapje, het smaakte gewoon naar chocola, ik beet de kikker door midden en haalde het kaartje er uit albus perkamentus stondt er op. Oma pakte een stoffer en blik en veegt de scherven die ginny heeft gemaakt op en ze liep naar de keuken ik stond ook op om even naar de wc te gaan ik liep naar de gang en deet de eerste de beste deur open op een kier om te kijken of daar misschien de wc was ik keek door de kier, nee dit was de keuken, ik wou de deur net weer dicht doen toen ik oma zag ze pakte een soort stokje en de scherven van ginnys glas ze zwaaide met het stokje en zei een soort toverspreuk "reperaro!" En het kopje was weer heel geschrokken liep ik weer naar de kamer, helemaal vergeten dat ik eigenlijk naar de wc moest.
Toen ik weer in de kamer zat seinde ik naar hermelijn en ginny dat ze zo even naar me moeten luisteren "mogen we even buiten spelen?" Vroeg ik "als de anderen meiden daar ook zin in hebben" andwoordde mijn moeder. Ginny en Hermelijn knikte en we liepen naar de deur.
Toen we buiten stonden vroeg hermelijn aan mij "wat wou je vertellen?" "oma, oma, ze is een heks!" Hermelijn en ginny keken elkaar raar aan en barstte toen in lachen uit. Ik voelde de woede in me opborrelen en ik riep "nou, dan geloven jullie me lekker niet! Jullie zoeken het maar uit!" "Hermelien wacht!" Riep ginny "we wisten niet dat je het meende, we dachten dat je gewoon een grapje maakte!" "Oké ik ga het jullie bewijzen, loop achter mij aan" we liepen om het huis heen, naar het keukenraam we keken naar binnen en net op dat moment haalde oma verhiffel het stokje tevoorschijn en ze wees op de lege pannen die op het gasvonhuis stonden, die opeens gevult waren met allemaal lekkers, "laten we naar binnen gaan" zegt ginny "het zag er best lekker uit".
We gingen naar binnen en meneer en mevrouw verhiffel deden net hun jas aan om te gaan "tot morgen meisjes dan komen we jullie ophalen" zei mevrouw verhiffel ze geeft ons alledrie een kus.
Dan zijn ze weg, ginny huilt een beetje en oma verhiffel troost haar "stil maar meisje, het eten staat al klaar laten we gaan zitten en lekker een beetje eten" we gaan aan tafel zitten en eten alles op "dat was echt heerlijk" zeggen ik en hermelijn in koor, "mooi" zegt oma, "en nu allemaal hop hop naar bed, volg mij maar, dan breng ik jullie naar jullie kamer" ze volgen oma verhiffel naar boven en ze lopen een kamer binnen, hij was prachtig; lichtblauw met een drie persoons stapelbed netjes opgemaakt met daar op kaartjes "ik laat jullie maar even alleen, zodat jullie je even kunnen omkleden" zei oma. als ze weg is pak ik het kaartje van het onderste bed en lees het "welkom hermelijn en slaap zacht" dit bed was dus niet voor mij ik klim iets omhoog naar het tweede bed en ik lees daar van het kaartje "welkom hermelien en slaap zacht" aha dit was mijn bed ik plof er op neer en ga er lang uit op liggen "zo slecht hebben we het hier niet" zegt hermelijn "toch zit het me niet lekker, ze kan toveren en ze doet ongewoon aardig" zeg ik "ach, ze is gewoon een fee ofzo" zei ginny "en dat vind jij gewoon, ik vind feeën heksen en tovenaars helemaal niet zo gewoon hoor" Ik veer overeind "dat is het, ze is een heks en ze wil ons vetmesten, zo logisch als wat" roep ik"ja logisch hoor, net als in hans en grietje zeker" "ja precies" maar ginny kwam ons tussen bijden "even kappen met ruzie maken pap en mam zijn morgen terug, dus veel tijd om ons vet te mesten heeft ze niet" "laten we dan gewoon gaan slapen" zei ik ik deed mijn pyjama aan en ik kroop in mijn bed, maar toen ik eenmaal lag, bleek het helemaal geen fijn bed te zijn, de dekens waren klam en er lag allemaal zand in, ook was het matras mega dun dus leek het wel of ik op de grond sliep en ik viel pas om drie uur in slaap.
Toen ik de volgende morgen wakker werd waren de andere bedden al leeg. slaaperig liep ik naar beneden en oma vroeg "lekker geslapen?" "Ja hoor" andtwoordde ik, maar erg geloofwaardig kwam het niet over want mijn haar zat in de klit, ik had mega grote wallen en ik was een beetje schoor. Hermelijn en ginny zagen er ook niet uit als of ze goed hadden geslapen.
We gingen eten en daarna aankleden, en voor we het wisten waren pap en mam er weer.

The Story Of Hermione {harry potter fanfic}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu