Chapter 11

131 4 0
                                    

Sorry po kung natagalan! Pasensya po, naghahanap ng mga readers eh! Haha :)

---

Chapter 11

 "Uhm, Jason.." I'm trying to think, pero di ko kaya. Naguguluhan ako. UNA, hindi ko expected to, manhid na kung manhid. PANGALAWA, gusto ko siyang sagutin at pipilitin kung mahalin siya pero baka masaktan ko siya. PANGATLO, bahala na!

"Uhm, sorry. Pero parang hindi tayo bagay. Parang hanggang magkaibigan lang tayo. Gusto ko man pilitan yung sarili ko, pero hindi ko kaya... Hindi ko kayang masaktan ka. Sorry talaga.." Sabi ko tapos tumakbo na ako. Kahit naka heels pa ako, at naka gown wala akong paki. Nahihiya ako sa sarili ko, pinaghandaan niya yun tapos hindi ko ma appreciate! Ugh! I hate you Kathryn!

---

 *Garden*

So I decided na pumunta na lang sa garden, dun sa may venue. Sa sobrang lakas ng pag iyak ko, natanggal yung contact lenses ko, naiwan ko pa naman yung pouch ko sa lamesa.

"Bat ikaw yung umiiyak? Hindi naman ikaw yung nabasted ah.." Sabi ng unknown guy. Weird ko, kung sino sino na lang kinakausap ko.

"Eh kasi *sob* ayaw ko *sob* maka *sob* sakit eh.." Sabi ko ng umiiyak, hindi ko na talaga kaya. Feeling ko nawawala na lahat ng make up sa mukha ko.

"Hindi ka naman nakasakit eh, kahit na friendzoned siya sinabi mo agad. Hindi mo siya pinaasa. Kaya tahan na ha? Pero kung ayaw mo tumigil iiyak mo lang yan. Nandito lang ako." Tapos yinakap niya ako.. And everything went black..

---

 "Uhm, Jason.."

"Uhm, sorry. Pero parang hindi tayo bagay. Parang hanggang magkaibigan lang tayo. Gusto ko man pilitan yung sarili ko, pero hindi ko kaya... Hindi ko kayang masaktan ka. Sorry talaga.."

Kriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing Kriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing (Alarm yan, sorry bulok! Ahihi!)

"Ugh!" Haaist. Naalala ko na naman yung kagabi.. WAIT! Speaking of kagabi, bat nandito ako sa bahay? Sino naghatid saakin?!

"Ma!" Sigaw ko tapos bumaba ako sa kama ko, then..

"Ah! Aray! Muka ko yun!" May sumigaw sa baba kaya napatingin ako, blurred! Salamin ko!

"Wait! Sorry! *Suot salamin*" Yan nakita ko na yung angelic face ni...

RANZ?!

"Bat nandito ka?! Ikaw ba yung kagabi? Sino nagpalit ng damit ko? Oyy!" (Ay uso ang chill, :P)

"Chill pede! Unang-una kaya ako nandito kasi sabi ni Tita Min. Pangalawa ako yung kagabi. Pangatlo yung yaya mo nagpalit sayo. As if naman sisilipan ko yang patpatin mong katawan!" Aww yabang!

"Yabang mo! Pandak *belat*"

"Gwapo naman!" Naku humangin! Bagyo na nga ata eh!

Tok! Tok! (Fail eh, kulang badget! Hahaha)

"Mam Kathren! Kaon na po kayo ni ser Ranz!" Sabi ni Yaya. Tawa naman si Ranz.

"Opo! Sunod na po kami ni Kathren" Sabi ni Ranz, binatukan ko nga.

"Aray!"

"Belat!" Tapos takbo pababa, wala ng hila-hilamos pa! Hahaha

---

Sorry po talaga at napatagal yung update ko! Maraming salamat sa mga nag vote, fan, at nagbabasa!

Oy Parekoy! Mahal kita... </3Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon