İki Dirhem Bir Çekirdek

Fanfiction Sorunsalı

pink_cad'den yine merhaba!

Fanfiction yazmak kötü bir şey değil, asla değil. Öncelikle bunu belirteyim. Wattpad özgür bir platform ve herkes istediği türde yazabilir. Ama , bazılarımızın hayal gücü sınır tanımıyor.

Kapitalizim neyle yaşar sorusunun canlı birer örneği olan insanlara tutkuyla bağlı olunduğunu , iki-üç yıl önce , bir matematik dersinin sonunda fark ettim. Arkamda oturan arkadaşım elini omzuma koyuyor, teneffüste olmanın verdiği rahatlıkla, yüksek sesle soruyor;

"Harry çok tatlı değil mi?"

Bir süre düşünüyorum. Harry... Harry Potter mı? Prens Harry mi? Bu iki seçenek arasında bir süre bocaladıktan sonra , hangi Harry'den bahsettiğini arkadaşıma sormaya karar veriyorum. Bahsettiği kişi, son yılların aniden parlayan erkek guruplarından birisinin üyesi. Tahmin ettiğinizi biliyorum. One Direction'dan  Harry Styles.

(Okumayı burada bırakacak olan hayranlar, bekleyin. Eleştireceğim şey , sizin müzik zevkiniz   değil. Eleştireceğim şey , boy band üyeleri de değil. )

Arkadaşımın elinde gördüğüm dergiye daha dikkatli bakıyorum. Arkadaşım , dergideki çocuğun öz geçmişini hiç sıkılmadan anlatıyor .  Müzikle ilgili yarışmaların hepsini takip etmeye çalıştığım bir dönem , X-Factor 'de gördüğüm yarışmacılardan biri olduğunu hatırlıyorum.

Bir ara , sıra arkadaşım ile gülüşüyoruz. Bana Justin Bieber'ın , parlayan yıldızlar için çok üzüleceğini söylüyor. "Sahi, ona ne oldu?" diye soruyor ikinci kez gülmeden önce. Bu konuda, herhangi yorum yapmayacağım.

Ondan sonra, One Direction baskılı her şey , gözümün önünde beklemeye başlıyor. Rengini beğendiğim için elime aldığım defterin kapağındalar , kalemlerde, etiketlerde , bardaklarda , kıyafetlerde... Harry ve arkadaşları her yerde .

Açık konuşmak gerekirse, tarzları benim müzik zevkime uymuyor. Dinlemediğim ve takipe etmediğim insanlar oldukları halde , değişimlerini görebiliyorum. Dediğim gibi;öyle çok görüyorum ki onları . Her gün ,kendileri hakkında yeni bir tag açılıyor mesela. Sonuç olarak, insanların tabiri ile 'büyüdüklerini' görüyorum. Büyüyor, yavaş yavaş eskiyorlar.

Buna ne deniyor? 'Show Dünyası' mı? Müzik Sektöründe bu işler böyle mi yürüyor?  Bunlar, burada değinmem gereken konu değil.

İşte , değinmem gereken konu; FANFİCTİONLAR! Hayranı olduğunuz herhangi bir şeye fazla bağlanmanın sonucu olarak gelişebilen birkaç şey var.

'Kötü çocuk' kalıbı , bahsettiğim insanların üzerine fena halde yapışmış. Öyle ki, insan onları bir psikopat olarak hayal ederken pek de zorlanmıyor.

Harry , bir kadına tecavüz ediyor , Zayn, başka bir kadını dövüyor. Kadınlar için bir problem oluyor mu? Hayır, çünkü aşıklar .

Bu, çok normal değil mi? Yani, sadist bir psikopata aşıksın ve şiddet görüp , cinsel tacizlere maruz kalıyorsun. Yine de aşıksın. Yine de, ondan kaçmıyor, ne derse anında yerine getiriyorsun. Kusura bakmayın ama, bu çok fazla. Bir kurgu için bile çok fazla.

Herkes, yazıklarına kendinden bir şeyler katar. Eğer bu hikayelerin yazarları da bunu yapıyorsa , işin içine ebeveynlerin girmesi gerekebilir. Çünkü, karakterlere kendinizden bir parça vermeniz, bu hikayelerde pek de sağlıklı görünmüyor. Psikopat çocuğa veya buna her türlü katlanan kıza kendinizden bir parça armağan ettiyseniz...
 
Şiddet gören ve buna 'aşkı' için katlanan kadınların öyküsünü yazmak, gördüğü şiddeti ve cinsel tacizleri alttan almaya çalışan bir kadının öyküsünü yazmak, 'aşık' olduğu kişinin bütün kötü yanlarını görmezden gelen , onun karşısında güçsüz hisseden kadınların öyküsünü yazmak... Umarım, sadece geçen yılda ölen kadınların sayısını, Google üzerinden aratmadan da biliyorsunuzdur. Benim sorunum, bütün bunların en çok anlatıldığı türün fanfiction olması. Lütfen, kaleminizden çıkan sözcükleri denetlemeden paylaşmayın.

minibayku notu: pink_cad haksız değil. Aşık olduğunuz insan size cinsel taciz uygulamaya kalksa vereceğiniz tepki "Ben onu seviyorum" mu olur? Bence bir düşünüp taşının.

Ayrıca şunu gönül rahatlığıyla söyleyebilirim ki, yazdıkları şeyleri gerçek hayatta görseler veya yaşasalar altlarına yaparlardı. Net.