Bölüm 1 "Egoist Pislik!"

95 4 5
                                    

Tanıtım(Yalnızca ana karakterler)

(Multii:Savaş)

Duru: 18'ine basmasına bir ay kalmış güzel mi güzel biraz da inatçı bir kız. Girişkenliği ve sıcakkanlılığıyla dikkatleri üzerine toplayan bir yapısı var.

Savaş: O da 18 ine girmiş karizmatik yakışıklı mı yakışıklı bir egoist. Tam anlamıyla bir ego manyağı. Gizemli ve çekici duruşuyla insanları etkileyen bir görüntüsü var.

**Bölüm 1**

Geçmişim acı dolu bir hikayeydi. Sürekli kafamda yankılanan tekrar tekrar başıma kalkılan bir geçmiş. Yalnızca beni ailem seviyor. Babam ve ikizim. Akrabalarım babamın annesi bile hepsi nefret ediyor bizden. Annem ben daha küçükken bir trafik kazasında öldü. Benimde içinde bulunduğum arabadan biz sağ çıktık. Ama annem bunu başaramadı. Bizi bu hayatta yalnız bıraktı. Bizde annemin yokluğunun hayatımızdaki boşluğuyla yaşamaya çalıştık.

Yıllar yılları getirdi. 18 ime girdim. Annemsiz yıllar hep boşluktu. Ama bir şekilde devam ediyordu hayat. Güçlü kalmak zorundaydık.

*********

Güzelim tatil bitmek üzereydi. Denizi,kumu,karpuzu,dondurmayı,mısırı yaza ait herşeyi özleyecektim. Yaz okulu mâyetinde gittiğim bu yabancı dil kursunu bile özleyecektim. Buradaki son günlerimdi. Yakında okullar açılacak ve beni çok stresli bir yıl karşılayacaktı.

Benim en tatlı minnak kankim Ceren le birlikte havuzun kenarından ayaklarımızı sarkıtmış oturuyorduk. Arkamızdan geçen iki kişinin çarpışmasıyla başımdan aşağı buz gibi gazoz döküldü. Şaşkınlığın verdiği etkiyle arkamı dönemedim de hemen. Ceren'in dürtüşleriyle kendime geldim.

"Kızım kendine gell! Duruıığğğ!"

(Ahh biliyorum bu kız kesinlikle bir şizofren)

Arkamı dönüp sakince suçlu varlığa Niye döktün ? bakışı attım. Atmasına attım da çocuk öyle böyle değildi. Yani tarif edemiyordum. Resmen bu güzel yüz karşısında eriyordum. Ama birden onun üstüme buz gibi gazozu başımdan aşağı döktüğünü hatırlayıncaaa hızla ayağa kalktım. "Ya sen ne yaptığını sanıyorsun?" Tepkime şaşırmamış olacak ki, "Ne yani serinlemiş oldun sende yalan mı?"dedi.

Bana.... bana ne demişti o öyle? Ne sanıyordu kendini? Az önce birkaç saniyelik de olsa tüm güzel düşüncelerin yerini öfke sardı.

"Sen cidden iyi değilsin."

"Ben gayet iyiyim asıl sen iyi değilsin. Neyin kafası bu anlamadım yani alt tarafı bi gazoz döküldü. Amma abarttın."

"Benim abarttığım falan yok. Öküzün tekisin bir özür dileyip konuyu kapatacağına hala konuşuyosan problem bende değil."

"Ben kimseden özür dilemem."

"Neden dilersen karizman mı çizilir?"

Bu saçma konuşmaya Ceroşum ve o hayvanın yanındaki arkadaşı son verdi.

"Ya tamam uzatmayın lütfen hadi Duru gidelim. Boşver." Ha birde boş vereyim. Çok güzel. Hatta mükemmelll ötesii. Bu salağın yanındaki de bir şey söyleyecek gibiydi.

"Kerem ben. Savaş adına çok özür dilerim bazen kaba olabiliyor." Bu sözü yatıştırıcı olmuştu biraz. Benim asalak Ceroşum hiç durur mu?

"Ceren bende. Memnun oldum."

"Bende memnun oldum ama arkadaşın sanırım hala sinirli." İçimdeki ben: şu an yanında duran şahsiyetin kafasına geçiresim geldi demek istesede kafamdakileri susturdum.

Katı KurallarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin