Public vs. Private

Chapter 79: My tutor and Min's Date

Sa cake shop. .

Everytime na may nadaan na babae dito, tinitingnan si mr. Putik tapos biglang titingin sakin sila na parang bakit ko raw siya kasama. Bakit kasi ang lakas ng appeal mo?>__< Sorry ha, muntik namakidnap eh kaya haggard na=_____=

"Ano masarap ba?" sabi ni mr. Putik.

"Super sarap! Eto tikman mo oh!" sabi ko sabay binigay sa kanya ung tinidor ko na may cake.

^____^

.

.

.

.

.

.

.

.

.

O____O

Ano ba tong naisip ko?? Bigla ko na lang inalok siya ng cake gamit ang tinidor ko>____<

tiningnan niya and then. . .

*glomp*

Kinain niya ung cake na nasa tinidor ko.

O\\\\O

"Masarap nga" sabi niya.

"Ah. . . Um. . Oo nga pala!" sabi ko.

"Bakit?" sabi niya.

"Eh. . ."

Nakalimutan ko ung sasabihin ko. Ganito talaga kapag biglaang kilig eh, nakakalimutan ko kung anong sasabihin ko.

"Ah, kala ko ba may meeting kayo? At pano mo nalaman nandun ako?" sabi ko.

"The meeting finished early at naisip ko na dumaan sa inyo kaya ayun, nakita kita" sabi niya.

Ah ganun pala un. Sa totoo lang, natakot talaga ako pero ayoko naman magalala tong si mr. Putik. Busy na nga siya sa trabaho eh. Buti nalang talaga pumunta siya kundi, di ko alam kung anong gagawin nila sakin.

"Sa tingin mo? Bakit nila ako gustong kidnapin?" sabi ko.

"Wag mo na masyadong isipin un" sabi niya.

"Eh syempre iniisip ko kung bakit, wala naan silang makukuha sakin at hindi naman ako mayaman para kidnapin" sabi ko.

"Im sure hindi ikaw ang target nila" sabi niya.

"May picture pa nga sila eh" sabi ko.

"Maraming Hana Kano kaya nagkamali lang sila. Ikaw pa nga ang nagsabi, hindi ka naman mayaman at wala na,an silang makukuha sayo kaya bakit ka nila kikidnapin, diba?" sabi niya.

Siguro tama nga siya. Feeling ko hindi parin tapos ung kamalasang nangyayari sakin.

"Parang worried ang muka mo, is something bothering you?" sabi niya.

Hindi ko na kaya itago. Nakikita niya talaga ang tunay kong nararamdaman.

"Alam mo. . . Natatakot ako" sabi ko habang nakatingin ako sa baba at biglang humina ang boses ko.

"Takot? Saan?" sabi niya.

"Kasi nung isang araw, kung anu ano na ang nangyari saking kakaiba. Nung una nga kala ko minumulto ako pero parang hindi naman. Mantakin mo, muntik ng tumama sakin ung paso galing sa 2nd floor? Baka hindi pa ito ang katapusan ng kamalasang to." sabi ko.

Hinawakan niya bigla ung kamay ko na nakapatong sa table.

"Dont worry, sigurado akong tapos na ang sinasabing mong kamalasan. Poprotektahan kita. As your boyfriend, responsibilidad ko un" sabi niya at ngumiti sakin at nung nakita ko un, gumaan bigla ang loob.