O saçma partide o aptal kızın üzerime yanlışlıkla(!) döktüğü içeceği sayesinde berbat giden gecem daha da bir vahim hale geldi.'Gerçeği benim orada ne işim vardı ki! Arkadaşım Aydeniz'in büyük ısrarları sonucunda bu partiye gelmiştim.Ama ona kızamam çünkü hem ona çok değer veriyorum hem de eğer ciddi anlamda oraya gitmek istememiş olsaydım''gitmezdim.''Aklımda bu düşüncelerle ıssız ve gecenin bu zifiri karanlığını barındıran bir sokakta ilerliyordum.Ta ki önüme sarhoş oldukları 100 metre ileriden fark edilen 2 kişilik bir grup ile karşılaşana dek.Onları fark edince adımlarımı sıkılaştırıp hızla ilerlemeye başladım. E tabi bunu hemen fark ettiler ve yalpalayarak yanıma yaklaştılar.Ben ise kafamı yerden kaldırmadan ürkekçe yoluma devam ettim.Sağ tarafımda duran ve leş gibi kokan adam koluma girmeye çalışınca hemen çığlığı bastım.Benim korktuğumu gören adam o iğrenç ve etkileyici sandığı bir gülüşü bana sergiledi ve bana biraz daha yaklaştı.Ben de ağlayışıma çığlıklarla birlikte yalvarışlarım da eklendi.Tam o sırada kolumdaki el bir anda çekildi ve yerine birkaç kemiğin kırılma sesi duyuldu.Hemen gözlerimi açıp olan biteni anlamaya çalıştım.Karanlığın esiri olan bu sokakta beni o sarhoşlardan kurtaran adamın yüzünü tamamen seçebilmek oldukça zordu.Ama yüzünü görebildiğim kadarıyla siması bana hiçte yabancı gelmedi.Ben onun yüzünü incelemeye çalışırken o bana bir anda'' hala neyi bekliyorsun,hemen buradan kaybol''diye kükredi.O bana bunları söylerken sesinin de bana hiç yabancı gelmediğini fark ettim.Ve hemen yürümeye koyuldum.Birkaç dakika daha o adamı hatırlamaya çalıştım fakat herhangi bir sonuca varamadığımı anlayınca hemen iç sesim devreye girdi.Hey!Kendini bu kadar önemsemekten vazgeç.O sıradan biri ve senin yerine başka biri olsa da yine yardım ederdi! dedi.Ve ilk defa iç sesime hak verip konuyu kapattım.Ve üzerimdeki bu saçma parti elbisesini çıkarıp kırmızı ayıcıklı pijamalarımı giyip yatağa girdim.Birkaç dakika boyunca yatakta bir sağa bir sola dönüp uyuyamadığımı anlayınca çalışma masamdaki telefonumu aldım ve gördüğüm bildirimlerle gözlerim fal taşı gibi açıldı.Tam tamına 150 cevapsız çağrı vardı.Bunlardan 148 i Aydeniz'den 2 si ise özel bir numaraya ait aramalardı.Hemen mesajlaşma bölümüne girerek Aydeniz'e iyi olduğuma dair bir mesaj attım.Tam sosyal medya hesaplarımı kontrol etmek için instagram'ı açıyordum ki telefonum elimde titremeye başladı.Özel numaranın aradığını fark edince önce açmamaya karar verdim fakat uzun süre arayınca dayanamayıp açtım.Karşıdan herhangi bir ses gelmediği için hemen ben atıldım
-Alo
+......
-Hey!Hem arayıp hem konuşmuyorsun inan şuan eğlenebileceğin son kişiyim!
+Şey .. Ben iyi misin diye aramıştım'dedi. O sırada fark ettim ki bu ses beni sarhoşlardan kurtarıp ,gitmem için kükreyen adamın sesiydi.Ben bu düşüncelere dalmışken o
+Orada mısın? diye sordu.Ben hemen şoktan çıkıp sormam gereken soruyu sordum.
-Sen kimsin?
+''İleride öğrenirsin benim kapatmam gerek'' dedi ve kapattı.
Hal bu ki arkasında son üç saattir yaşadığı olayların şokunu atlamayan şaşkın bir kız bıraktığından haberi yoktu.Uzandığım yerde tüm bu yaşananları düşünürken göz kapaklarım uyku ile savaştaydı. Ve bende daha fazla savaşmadan uykuya teslim oldum.Bakalım onu tanıyacağım ''ileride ki'' zaman ne kadar ileride?
-SON-
