O adamın beni aramasının üzerinden tam tamına iki gün geçti.Her ne kadar bu konu üzerinde düşünüp iç sesim ile tartışmalar yaşasam da bu konuyu daha doğrusu o adamı düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.Bugün pazartesi ve okul var.Tüm hafta sonu evde o konuyu düşünerek geçirdim.Şuan ise o iğrenç okulun o iğrenç formalarını giymekle meşgulüm.
..........
Tam ikinci derse geçecektik ki kapı aniden açıldı.Gelen kişi tabi ki klasik tombul ve kel olan müdürümüzdü.Ama ilginç olan yanında öğrenci getirmesiydi.Evet ilginç diyorum çünkü bizim okulumuz son sene hiçbir şekilde öğrenci kaydı yapmazdı.Ah!Tabi ya kesinlikle zengin züppelerinden biri.Fakat çocuk kafasını yerden hiç kaldırmadı.Sanki birinden saklanmaya çalışıyor gibiydi.Müdür çocuğu tanıttıktan sonra adının Ogün olduğunu öğrendiğimiz çocuk çaprazıma oturarak tahtaya bakmaya başladı. Teneffüs boyunca yanına sınıfın aptal kızları gitti.O ise umursamaz bir şekilde kısa cevaplar verip onları takmadı.Bense yüzünü hala görememiştim ve önemsemiyordum.Son dersin bitiminde evlerimize dağılmak için giderken merakıma yenik düşüp tam önünde durdum.Ve yüzünü görmemle derin düşüncelere dalmam bir oldu.Çünkü bu yüz beni sarhoşlardan kurtaran adamın yüzünü andırıyordu.Belki de o adam(!)bu çocuktu.Çünkü karanlıkta yüzünü seçememiştim.Ama onun yani beni kurtaran kişinin sesini biliyordum.O yüzden hemen 'selam' dedim.Önce dudakları aralandı ama konuşup konuşmamakta kararsız kalmış gibi görünüyordu ve öylede oldu dudaklarını birbirine bastırıp baş selamı vererek yanımdan gitti.O bu şekilde tepki verirken bense şaşkın şaşkın onun gidişini izliyordum.Daha sonra silkelenip eve doğru yürümeye başladım.
............
Eve geleli yaklaşık yirmi dakika olmuştu.Ve on dakika içinde tekrar hazırlanıp dövüş kursuna gidecektim.Bu kursa da yazılalı üç gün oldu ve ilk defa bugün gidiyordum.Aslında bu tür savunma sporlarına karşı ilgi duymuyordum.Ama bu kursa Aydeniz'in ısrarları sonucunda gidiyordum.Onun ısrarlarının sebebi de parti dönüşü yaşadığım olay idi.Neymiş efendim ortalık kötüymüş de kendimi savunmam gerekliymiş.Aslında haksız da sayılmazdı.Bu yüzden fazla karşı çıkmayıp kabul ettim.Ve şimdi de spor salonunun önündeyim içeri girdim ve büyük salonun ortasında beklemeye başladım.Yaklaşık bir dakika geçtikten sonra spor hocamız yanımıza geldi.Ve ben artık paranoyaya bağladığımı düşünmeye başlamıştım.Çünkü gelen bu spor hocasının da kurtarıcıma benzettim.Ben başım yerde bunları düşünürken hocanın boğazını temizlemesi ile kafamı yerden kaldırdım.Şimdi incelemek aklıma gelmiş olacak ki adamı incelemeye başladım.Yirmi yada yirmi bir yaşarın da gösteriyordu.Ben onu öylece süzmeye devam ederken o tam gözümün içine bakarak''selam arkadaşlar'' demesi ile gözlerimi olduğundan 4 kat büyüterek ona baktım işte bu oydu.Beni o sarhoşlardan kurtaran ve o gece özel numara ile arayan kişiydi.Gözlerimin içine bakarak konuşmaya devam etti.''Adım Orkun bu sporu dövüş olarak algılamanızı ve kavga yaratmak için öğrenmenizi istemiyorum''dedi.O sırada yanımdaki çocuk lafa atladı.''E hocam niye öğreniyoruz o zaman''diye sorunca Orkun Hoca yüzünde muzip bir gülümseme ile tekrar bana döndü.''Örneğin gece yarısı ıssız bir sokakta tek başına yürüyen ve sarhoşlar tarafından sıkıştırılan bir kıza yardım etmek için öğrenebilirsiniz''dedi.Bense kafamı öne eğmekle kaldım.Fakat yanımdaki geveze çocuk tekrar sordu''O zaman madem onları biz koruyacağız '' eliyle beni işaret ederek devam etti''bu kızların burada ne işi var ''deyince Orkun Hoca derin bir nefes alıp bıraktı.Ve bana dönerek ''yanlarında bizler olmayınca kendilerini korumaları gerek değil mi ama''diye yanıt verince geveze çocuk kafasını sallamakla yetindi.Bu sırada hoca devam etti.''Hadi bakalım,şimdi de siz kendinizden bahsedin'' deyince herkes anlatmaya başladı.Son olarak sıra bana gelince diğerleri gibi kütük numarama kadar anlatmak yerine ''adım Beren,17 yaşındayım geveze ve gizemli olan insanlardan nefret ediyorum''diyerek kısa kestim.Orkun Hocanın kaşları alay ve şaşkınlıkla kalktı ve sordu''gizemli insanlar''dedi ve cevaplamamı bekledi.Bense onun dışında her yere ve herkese bakıp işaret parmağım ile dudağımda ritim tutup düşünüyormuş gibi yaparak, aniden gözlerimi Orkun Hoca ya çevirdim ve ''örneğin gecenin bir vakti beni özel numara ile arıyorsa bu kişi gizemlidir ve ben ondan nefret ederim''dedim.O ise konuyu değiştirip ''arkadaşlar bugün tanışma günü olsun yarın dövüş taktiklerini öğrenmeye başlarız,o yüzden şimdi evlerinize dağılabilirsiniz''dedi bizlerde toplanıp evlere dağıldık.Yolda giderken Aydeniz'i aradım ve olayları anlattım. Onun verdiği il teki'ne,inanmıyorum,oha' oldu.Tabii oda haklı kendince.Onunla konuşurken eve geldim ve telefonu kapatıp hemen duşa girdim.Duşumu alıp yorgun olduğum için hemen yatağa girdim.O sırada telefonuma mesaj geldi.''Arkadaş ben yatağa girince bu telefona mesaj gelmeye başlıyor '' diye yakınarak telefonuma uzandım ve mesajı açtım.Mesaj özel numaraya aitti.Ve ''bugün yaşadığın şok henüz hiçbir şey değildi.Yarın ki karşılaşmamızda ne yapacaksın acaba'' yazıyordu.Bunu okuyunca bende uyku adına bir şey kalmamıştı ki bugünü ve yarın olacakları düşünürken uyuya kalmışım.
-SON-
