Gizemli Kizin SİRRİ (intikam zamanii)

Dedemin Ölümü

Sabah olmuştu. Güneşin ışıkları yayılmaya başlamıştı. Aklıma birden dünkü yaşadıklarımı gelmişti.Çok korkunçtu. Hemen oraya gitmeliydim. Dedem,o nasildi? Simdi nerede?ne yapıyordu? Bu zamana kadar yanımda hep dedem vardı. Hemen onu bulmaliydim. Tam giderken bir ses duydum.O , çocuk beni buraya getiren çocuk.Uykusunda agliyordu.Uyandırmali miydim acaba? Anne , baba diye sayikliyordu. Noldu, acaba?derken hemen uyandı.
-Seni uyandirdiysam özür dilerim..
-yok,önemli değil.
-Beni dedemin yanina götürebilir misin???
-dışarısı su anda çok tehlikeli ama
-lütfen çok merak etmiştir beni
- tamam o zaman ama sakin yanımdan ayrılma olur mu??
- tamam söz..
İkimizde yola koyulmustuk. Ama aklimda hala sorular vardi. Bu cocuk neden beni koruyordu? Diye dusunurken sonunda az bir yolumuz kalmıştı. Acaba dedem ne yapmıştır?kesin beni çok merak etmiştir. Eve gittiğimizde kesin iyi bir fırça yiyeceğim kesindi. Sonunda gelmiştik. Her yer toz dumandi.Herkes yerde yatıyordu. Dedem!!! , orda yerde yatıyordu. Hemen yanina koştum.
- dede ben geldim hadi kalk evimize gidelim.
- kızım beni çağırıyorlar.artik gercek evime gitme zamanım geldi.
- o ne demek dede??
- her insanin bi gerçek evi vardır bunu zamanla ogreneceksin
- beni bırakıp gidiyor musun dede??
- yoo , ben hic biricik torunumu bırakıp gider miyim?zamanı gelince sende benim yanıma geliceksin . küçük bir seyahat gibi düşün .. Al bu kolye senin bunu hic boynundan çıkarma olur mu??Beni özlediğin zaman hep buna bak .ben her zaman senin yanındayım. Zamanı gelince intikamimizi all. Düşmanı sevindirme. Onlara boyun eğme .her zaman ayakta dimdik dur . biliyorum sen çok güçlü bi kizsin kimsenin seni uzmesine izin verme ....Sana güveniyorum..( Allaha emanet oll kızım)
- dedem,artik benimle konusmuyordu. Uzun zamandir boynundan hic cikarmadigi o kolyeyi bana vermisti.Onu gozu gibi koruyup kollardi.Acaba bu kolyenin bir anlami var miydi? Gizemli bir sir gibiydi.Dedem artik yoktu. O an içimde bir burukluk hissettim. Bu galiba yalnızlığın simgesiydii..Koca dünyada tek basıma kalmistim. Hem annem hem babam gibiydi. Hep yanındaydı. Beni hic birakmicakti. Sende mi dede? Sende mii.. Simdi o çok sevdiğim çorbayı kim yapacaktı bana?? . Ya o birbirinden güzel oyuncakları...İste O an istemeden dedemin yuzune dogru gözlerimden yaş aktı.
( Hoşcakal Dede Hoşcakalll...)
Artik yalnizdimm.. Hic kimsem kalmamıştı.Etrafima baktığımda benim gibi bir suru çocuk vardi. O,an anladım yalniz olmadığımi.....