ep.6

172 7 0
                                    

ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วเดินไปที่สวนหลังโรงเรียน เพื่อที่จะไปนั่งสงบสติอารมณ์คนเดียว เอาล่ะ ฉันจะต้องรู้ให้ได้ว่าใครเป็นคนปล่อยข่าวลือบ้าๆปัญญาอ่อนแบบนี้กันนะ! -.- ฉันนั่งลงตรงม้านั่งอย่างเงียบๆแล้วหยิบทรศ.ขึ้นมาเล่น อย่าถามเลยว่าแอพแรกที่ฉันจะเปิดคืออะไร ฮ่าาๆ ก็ Facebook น่ะสิ ไม่มีอะไรทำก็นั่งส่องเฟสชาวบ้านฆ่าเวลาไปแล้วกัน 555 "ตะดึ๊ง" ไม่ต้องแปลกใจว่าเสียงอะไรค่ะ มันเป็นเสียงข้อความเข้าที่ฉันตั้งไว้เอง ฮ่าาๆๆ
Chat ' Sandwich
แซนวิช : นี่ยัยบราวนี่ แกอยู่ไหนห๊ะ!! รู้มั้ยว่าฉันกับสายรุ้งรอแกตั้งนานแล้วเนี่ย
บราวนี่ : ขอโทษงับๆ อยู่สวนหลังร.ร.
แซนวิช : เออ อยู่ตรงนั้นแหละ เดี๋ยวไปหา
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
"ไอ้บราววววว! แกไปไหนมาห๊ะ" แซนวิชตะโกนใส่ฉัน "เอ้า ก็ปกติแกกับสายรุ้งจะรอฉันอยู่หน้าเซเว่นไม่ใช่หรอ แต่พวกแกไม่อยู่" ฉันเถียงกลับ "แกลืมไปแล้วรึไง ว่าวันนี้ฉันบอกว่าจะไปรอที่สนามกีฬาข้างร.ร." ...... เดี๋ยวๆจำไม่เห็นได้เลย "อ๋อ ลืมไปน่ะ แห่ะๆ"ฉันตอบกลับไปพร้อมยิ้มแห้งๆให้ "เออ..ว่าแต่ทำไมวันนี้สายรุ้งเงียบๆไปนะ ดูสินั่งเหม่อเชียว"ฉันถามแซนวิช "จะไปรู้มั้ยล่ะ" เห้อออ ยัยแซนวิชไปอารมเสียมาจากไหนนะ สายรุ้งก็อีกคน จะนั่งเหม่อไปถึงไหน "สายรุ้งงง!!!!!" ฉันตระโกนเรียกสายรุ้ง "ห๊ะ ชั้นขอโทษ ฮืออๆขอโทษ"ยัยสายรุ้งพูดพร้อมร้องไห้ "เห้ยใจเย็นๆ ขอโทษทำไม?" ฉันถามไปอย่างสงสัย "ป่าวไม่มีไร ฉันไปก่อนนะ" พูดจบ สายรุ้งก็เดินออกไปทันที ฉันกับแซนวิชจึงได้แต่ทำหน้างงๆ

ขอโทษงับ มาอัพช้ามากก แล้วก็สั้นมากกก คือขก.อ่ะ งานก็เยอะ แล้วลืมด้วย วันนี้เลยมานั่งปั่น ขอโทษด้วยนะคะ

Lovely my badboyDonde viven las historias. Descúbrelo ahora