Oops! Pregnant

Κεφαλαιο 2

-Λιν!!! Μαντεψε,μαντεψε μαντεψε!!" αυτο το πραγμα που μου φωναζει μεσα απο ενα τηλεφωνο με ξεπερναει.

-Τι εγινε; Και ποτε θα ερθεις σπιτι; Βαριεμαι να διαβαζω μονη μου!!" παραπονιεμαι.

-Αστα αυτα!! Λοιπον! Ειχα παει για καφε με τα αγορια,και εσυ δεν ηρθες,ηλιθια! Και σε καποια φαση ειχα μεινει μονο εγω,ο Γιωργος και ο Εσθεν και οπως πηγα να παρω κατι ακουσα τον Εσθεν να μιλαει για εσενα!" Το τελευταιο το λεει τοσο δυνατα που αναγκαζομαι να απομακρυνω το τηλεφωνο απο το αυτι μου. Γελαω με την αντιδραση της,αλλα ταυτοχρονα χερομαι γιατι,για να ειναι τοσο χαρουμενη μαλλον καλο θα ηταν αυτο που ακουσε.

-Τι ελεγε;" 

-Οτι του αρεσεις πολυ,και οτι εισαι πολυ διαφορετικη και οτι θα εκανε 100% σιγουρα κατι μαζι σου. Και μετα εκατσα στο τραπεζι και εκανα οτι δεν ακουσα τιποτα και μου ειπαν το βραδυ να βγουμε ολη η παρεα,δηλαδη μαζι με εσενα. Μπορει να γινει κατι μεταξυ σας!" Φωναζει τοσο πολυ που αναρωτιεμαι ποιον καημενο θα ξεκουφανε οπου ειναι,πλακα πλακα,που ειναι;

-Που εισαι τωρα; Σε ποση ωρα θα ερθεις;"

-Ειμαι σε ενα ταξι,σε κανα 10λεπτο θα ειμαι σπιτι!!"

-Οχ,τον ξεκουφανες τον οδηγο... Καλα καλα,σε περιμενω τα λεμε" Κλεινω το κινητο και ξεφυσαω χαρουμενη. Ποιος νοιαζεται αυτην την στιγμη για τα μαθηματα; Θελω να ειμαι πολυ ωραια το βραδυ αλλα οχι υπερβολικη. Σηκωνομαι και αρχιζω να ψαχνω. Δεν υπαρχει απολυτως τιποτα στην ντουλαπα μου οποτε κανω επιδρομη στης Αναστασιας. 

Δεν ξερω ποση ωρα περασε αλλα ακουω την Αναστασια να μπαινει στο δωματιο και  να γελαει οταν με βλεπει να ψαχνω μανιωδως για ρουχα.

-Σκασε και ελα να δουμε τι θα φορεσω!!" Γελαμε και οι 2 και τελικα αποφασιζω σε ενα πολυ στενο σκουροχρωμο μπλε τζιν,και μια μπεζ μπλουζα που δενει γυρω απτον λαιμο,τονιζοντας το στηθος μου,τα συνδιαζω με τα μαυρα μου all star,δεν θελω να ειμαι υπερβολικη αλλωστε καμια βολτα στην πολη θα κανουμε. 

Μετα απο λιγες ωρες εχουμε ξεκινησει και βλεπουμε τα παιδια στο σημειο που ειπαμε να συναντηθουμε. Η Αναστασια τρεχει να φιλησει τον Γιωργο και εγω αγκαλιαζω τον Εσθεν,ειναι πολυ καθημερινο για εμας. Χαιρεταω και τους υπολοιπους και αρχιζουμε να περπαταμε ενω ο Εσθεν εχει το χερι του γυρω απτην μεση μου. Μετα απο λιγες ωρες βολτας αποφασιζουμε να κατσουμε σε ενας μερος γεματο παγκακια,ειναι ωραιο σημειο. Ολοι γελαμε και γενικα περναμε καλα,μια αποδειξη οτι δεν χρειαζεται να βγουμε για ποτο για να διασκεδασουμε,και να γινουμε ρεζιλι.