ÖLÜM KADAR SİYAH

-1-

Sabahın köründe odama giren güneş ışığı sayesinde gözlerimi araladım.Her zaman ki gibi uyuya kalmıştım.Saat 6.45'ti.15 dakika sonra çalardı alarm.Uyuyamayacağımı bildiğimden ve aynı kabusu görme korkusundan zorlamadım.Öldüğünden beri tek bir kabus görüyordum.O da onun yüzüydü.Gülümsüyordu her zaman ki gibi.Benim aksime hayattan zevk alırdı Eda.Her gün düşündüğüm şey yine kendini hatırlattı."Onun yerine ben ölmeliydim."

Dinmeyen suçluluk duygusu ve acı kendini daha fazla hissettirirken alarm çalmaya başladı.Alarmı kapattım ama yatağımda öylece durup boş gözlerle duvardaki tabloya bakıyordum.Hala ayılamamıştım.

Annemin evi dolduran sesi ile giyinmeye başladım.Siyah pantolonumu ve Metallica'nın şarkı sözünün yazılı olduğu beyaz t-shirt'ümü giyindim.Tuvalete gidince çökmüş suratıma baktım.Kendime acıyordum.Kendimden çok çevremdekilere acıyordum.Beni tanıdıkları için.Dişlerimi fırçalayıp yüzümü yıkadım ve mutfağa gittim.Babam ve annem kahvaltı masasında oturuyordu.Anlaşılan Emre çıkmıştı.Bir süre durup onları izledim.Benim aksime mutlulardı.Onlara yaşattığım onca şeyden hemde.Birbirlerine hala ilk gün ki gibi bakıyorlardı.Ayakta durabilmemin tek bir sebebi vardı o da ailemdi.

Beni fark ettiklerinde annem gülümseyip "Aç kalmak ve yeni okulunun ilk gününde geç kalmak istemiyorsan buraya gel." Dedi.Babamda ona katıldığını belli ederek başını salladı.İkisinide öptükten sonra aç olmadığımı söyledim.İtiraz etselerde çok zorlamadılar."Tek gitmek istediğini biliyoruz ama hastaneye giderken senide bırakabiliriz Derin?"Annem de babamda doktordu.Hastanede tanışmışlardı zaten.Babama tek gitmek istediğimi söyleyerek evden çıktım ve okula giden sokağı takip ettim.

Yeni okulda ilk gün.Normal insanlarda tatlı bir heyecan olurken bende koyu bir nefret vardı.Hiç birşeyden zevk almayan ve her şeye nefretle bakan birinin yeni okula bakış açısınında nefret dolu olması şaşırılacak bir durum değildi zaten.Farkında olmadan hızlı yürümemle 15 dakika içinde okula vardım.Okul çoğu özel okulun aksine özel okul olduğunu haykıran bir görüntüye sahipti.Ailem özel okula gitmemi istediği için buradaydım.Hayatımı onlar için yaşıyorum.Nasıl mutlu olacaklarsa öyle olacaktı.

Kafamdaki düşünceleri bir kenara attıktan sonra okula doğru ilerledim.Okul çok büyüktü ama müdürün odası direk girişte olduğu için sıkıntı çekmedim.Kapıyı iki kere tıklatıp odaya girdim.Müdür beklediğimden daha gençti."Merhaba ben yeni öğrenci.Derin.Derin Akay." diye tanıttım kendimi.Müdür kıyafetlerimi süzdükten sonra hafif tebessüm etti. "Biliyorum.Hoşgeldin okulumuza.Ben sana sınıfına kadar eşlik edeyim." diyerek koltuğundan kalktı.Okul kıyafetiyle gelmediğim için şimdiden göze batmıştım.Umrumda değildi ama aileminde ilk günden aranmasını istemiyordum.Ben düşüncelere dalmışken 11/D'nin önünde durduk.

Müdür kapıyı tıklatarak içeriye girdi.Arkasındaydım."Dersi böldüğüm için özür dilerim hocam ama yeni bir öğrencimiz var.Karya artık bu okulda bu sınıfta okuyacak."Yere bakıyordum ama tüm bakışların üzerimde olduğunu hissedebiliyordum.26-27 yaşında olduğunu tahmin ettiğim hoca yine tahminim üzerine gülümsedi."Hoşgeldin Derin."Başımı kaldırıp boş bakışlarla hocaya baktım.Tanrım lütfen bu işkence bir an önce bitsin.