Küre

Kardeşim

Sabah güneşin gözlerime girmesiyle uyandım. Bugün güzel olmalıydı. Bugün onu bulacaktım. Hayatımı, ailemi, her şeyimi. Neden bilmiyorum ama içimde bir korku var. Umarım heyecandandır. Manevi babam çok zengindi. Bir polis bu kadar zengin nasıl olur şaşırıyorum doğrusu. Ona sorduğumda miras kalmış. Babası çok zenginmiş ve soylu bir aileden geliyorlarmış. Zaten babam yaşına rağmen oldukça yakışıklıdı. Yaşı 46 idi. Ve tüm kadınların hayalindeki erkeğe yakındı. Zengin yakışıklı merhametli cömert ama yaşından dolayı biraz göbekli. Neyse ben o muhteşem banyoma gittim duş aldım. Su insanı rahatlatır ama malesef korkumu azaltmadı. Dişimi fırçaladım çıktım. Saçımı hemen büyüyle yapıp. Kıyafetlerimi giydim. Babam böyle basit işlerde büyü kullanmama çok kızıyor. Boşa enerji harcıyormuşum. Amaan. Siyah ile bordo karışımı kombinimi giyip aşağı inip kahvaltı yaptım sonra biraz kan içtim. Aslında benim kana ayda bir ihtiyacım oluyo ama düzenli içersem daha güçlü oluyorum. Bugün kardeşimle buluşacağım için onu güzel karşılamam gerekti. O yüzden her hafta gittiği bara gidecektim ama daha erkendi o yüzden onu uzaktan izleyip daha fazla bilgi toplamam gerekti. Çalıştığı şubeye doğru arabamı sürmeye başladım. Ve şubeye geldiğimde ortalarda yoktu dün hastaneye kaldırılmış evini istedim tarif ettiler sonra bi telefon geldi adama birazdan burda olurmuş dedi hızla şubeden çıktım. Arabada izlemeye koyuldum. Biraz bitkin gibiydi içeri girerken bende merak ettim doğrusu ve zihnine girdim. Olanları öğrendiğimde şoka girdim. Ne yani benim yaşadığımı bilmiyor mu? İnanmıyorum şimdi ben karşısına çıkıp ben senin ablanmıyım diyeceğim. Hem inanır mı bana? En iyisi eve gidip düşünmek. Eve doğru sürdüm arabayı. Eve geldiğimde ortalık dağınıktı ne olduğunu anlamadan çevremi adamlar sardı ve beni uyuttular sanırım iğneyle çünkü içinde siygüka vardı.

Gözlerimi açtığımda lanet ettim. Aşırı bir baş ağrısı vardı. Ne olduğunu anlamadım ama ellerimi bacaklarımı kıpırdatamıyor baş aşağı kafama çuval geçirilmiş vaziyette duruyordum. Siz kimsiniz diye bağırdım ve sadece kahkaha sesleri geldi kanatlarımı çıkarmaya çalıştım ama olmadı büyü yapacaktım bana ters tepti ve acıyla yığıldım.

"Ne oluyor burada cevap verin adi herifler"

"Şşş. Güzelim kes sesini."

"Sen bana nası güzelim dersin şerefsiz " doğruya kurta dönüşmedim işe yarar mı acaba deneyeyim bir.

"Zamanını bekle. Patron birazdan burada olur."

Kurta dönüşmeye çabalarken kemiklerim kırıldı ama dönüşemedim ve kırılan kemiklerim iyileşemedi. Lanet olsun bu nasıl bir şey böyle kafamdaki çuval çıktı en azından ama bi kutunun içindeyim ve elektirikle bağlamışlar beni nasıl böyle bir tuzağa geldim ama hala dışarıdakileri bulanık görüyorum.

Zihnim yavaş yavaş aydınlanmaya başladı. Görüntüler netleşti. Bu o adam evimizi yakıp kardeşimi kaçıran adam.

"Ne istiyorsun benden"

"Benim kızım olacaksın."

"Çok komiksin. Çıkar beni buradan"

"Senin gerçek baban benim bence babanla düzgün konuşmalısın yavrucuğum."

"Benim babam öldü adi herif senin yüzünden öldü. Mezarına gitmeye bakmaya toprağını koklamaya kıyamadım lan. Sen gelmiş senin baban benim diyorsun. Seni öldürürüm. Anladın mı beni?!"

"Seni anlıyorum yaşadıkların kolay değil ama ben sana zarar gelsin istemedim bunca sene seni uzaktan izledim. Kardeşini buldun. O kadar sevindimki sen benden ne kadar nefret edersen et ben senin babanım."

"Uzak dur benden!"

"İstesemde uzak duramam manevi baban yani Çınar benim kardeşim sen bunca sene hiç düşünmedin mi? O kadar para mal mülk nereden geliyor? Neden sana tanımadığın adam sahip çıkıyor."

"Neden annemi ve babamı öldürdün?"

"Ben onları öldürmeseydim onlar seni öldürecekti yavrucuğum."

"Yalan söylüyorsun! Asla böyle bir şey olmaz yapmazlar"

"Peki elini ver sana göstereyim"

"Hayır istemiyorum!"

"Göreceklerinden mi korkuyorsun?"

"Sen benim gerçekten babam olsan beni buraya hapsetmezdin"

"Beni dinlemeden öldürürsün. Baba katili olurdun biliyorumki sen bu dünya üzerindeki en güçlü varlıksın."

"Güçlü olduğumu biliyorsun peki bunların gerçekten bana engel olacağını mı düşünüyorsun?"

"Hayır. Elini uzatır mısın lütfen"

Elimi uzatmaya korkuyorum çünkü göreceğim şeylerden emin değilim ama yapabilirim "Peki."gözümü kapattım ve odaklandım. İki bebek var ben ve kardeşim. Bizi hastane gibi bir yerden alıyorlar annem ve babam siyahlar içinde ve kafamıza silah dayıyorlar. Annem:"Bu çocuklar yaşarsa çok büyük bir sorun olacak "

Babam:"Hayır olmaz ilerde bizim amacımıza hizmet edebilirler. Onları anne ve babası gibi yetiştirmeliyiz."

Annem:"Peki ama bize inanmazlarsa?"

Babam:"Saçmalama şefkatle büyüyen çocuk her şeye inanır ve silahını cebine sok."

"Tamam yeter bırak elimi gördüm lanet olsun"

"Ağlama yavrucuğum."

"Madem babamdın neden beni onların eline bıraktın."

"Küreyi ele geçirip bizi başka bir boyuta attılar. Küre senin eline geçtiğinde biz bu boyuta yani dünyaya geri geldik sonra onları öldürdük kardeşlerim seni ve Doruk'u aldı ve sahip çıktılar bende bunca zaman düşmanlarımı temizledim. Kardeşinden uzak durmalıydın çünkü güçlerinin farkında olmadan onu öldürebilirdin."

"Beni bırak artık düşünmem gerek."

"Peki yavrucuğum kardeşimin yanına git bende Doruk'u alıp geleceğim"

"Tamam."

"Yankı buraya gel ve kızımı eve götür"

"Peki efendim."
Hay maşallah. Allah'ım neler yaratıyosun yarabbim. Uzun kirpikleri kocaman mavi gözleri beyaz tenine zıt siyah saçları kesinlikle david ve brad e rakip çıkar bu çocuk.

"Gidelim mi?"

Sen yeterki iste"Tamam"

Yola çıktık ve eve ulaştım manevi babama sorular sordum ve o da doğruladı. Kardeşimi bekleme vakti.

Yankı'dan

Kız cidden güzelmiş ama şuan bunları düşünecek vaktim yok o küreyi hemen ele geçirmeliyim.

Devam edecek...